De start- en landingsbanen van het najaar van 2019 vertoonden meer rassen- en leeftijdsdiversiteit dan ooit tevoren

Op maandag, De modeplek vrijgegeven zijn volledig diversiteitsrapport voor de najaarsshows van 2019, waarvoor het de modellen onderzocht die over de catwalks in New York, Londen, Milaan en Parijs liepen. Zoals we in februari schreven toen de publicatie haar rapporteerde New York-specifieke bevindingen, we wachten deze statistieken elk seizoen af, benieuwd of er significante vooruitgang, stagnatie of een stap terug in de verkeerde richting was. De meest recente cijfers - waarvoor The Fashion Spot 221 shows en 7.300 modeloptredens onderzocht - weerspiegelen een complexe mix van al die resultaten.

Eerst het goede nieuws: herfst 2019 markeerde een mijlpaal als het ging om raciale diversiteit, met start- en landingsbanen met meer kleurmodellen dan ooit tevoren. Ongeveer 38,8 procent van de modellen was niet-wit, een piek van 2,7 procent ten opzichte van het vorige seizoen. Zoals bijna altijd het geval is,

New York leidde in termen van raciale diversiteit, waarbij 45,8 procent van de gecaste modellen werd geïdentificeerd als niet-wit. Niet alleen was het seizoen van de herfst van 2019 de meest raciaal diverse ooit, maar bijna een derde van de shows in New York had een line-up van 50 procent (of meer) niet-blanke modellen.

Parijs zag een significante piek in de raciale diversiteit van zijn modellen, en verdween Londen (die al twee jaar de tweede plaats in deze categorie bezet) met 39 procent niet-blanke modellen, een sprong van 6,6 ten opzichte van het vorige seizoen. Londen daarentegen zag een lichte afname in raciale diversiteit, een daling van 0,5 procent ten opzichte van het vorige seizoen tot 35,7 procent. Milaan loopt regelmatig achter op de andere steden op het gebied van raciale diversiteit, en de shows in het najaar van 2019 waren geen uitzondering, hoewel er bemoedigend nieuws is uit de Italiaanse hoofdstad: hoewel duidelijk minder raciaal divers dan de andere steden, Milaan had zijn beste seizoen tot nu toe in deze categorie, met een record van 31,8 procent kleurmodellen - de eerste keer dat de start- en landingsbanen van de stad de 30 procent-markering voor raciale diversiteit hebben overschreden.

De najaarsshows van 2019 boekten ook vooruitgang op het gebied van leeftijdsinclusiviteit. Modellen ouder dan 50 waren nog steeds het minst vertegenwoordigd van alle groepen gemeten in het rapport van The Fashion Spot, maar de publicatie merkt op dat "dit de enige categorie buiten de race om een ​​verbetering te zien, en geen kleine zelfs." herfst 2018.

Waar de dingen minder bemoedigend waren, waren de categorieën grootte en geslacht. Voor herfst 2019, casting van grote maat modellen - een groep die al jaren zwaar ondervertegenwoordigd is op de start- en landingsbanen van alle steden - gingen achteruit, zij het slechts een klein percentage. The Fashion Spot merkt op dat slechts 50 plus-size modellen in totaal 18 shows hebben gelopen, vier minder dan op de catwalks van het voorjaar van 2019. New York leidde (niet verwonderlijk) de steden op het gebied van grootte-inclusiviteit, met 37 van de niet-straight-size van het seizoen castings die in de VS plaatsvonden, wat betekent dat de Europese shows weinig aandacht bleven schenken aan lichaamsdiversiteit onder modellen. Bovendien vertoonden slechts zes (!) shows in alle drie de Europese steden enige schijn van groottediversiteit, en allemaal maar twee van de niet-straight-size castings buiten de shows in New York verschenen op de catwalk van een Amerikaanse ontwerper (bij de Tommy Hilfiger x Zendaya-show).

Vertegenwoordiging voor transgender en niet-binaire modellen kende ook een terugval voor het najaar van 2019, met een "abrupte daling" van het record van vorig seizoen 91 trans- of GNC-modellen naar slechts 56 modellen die zich deze keer openlijk in die categorieën identificeren in de omgeving van. Hoewel het ontmoedigend is om op te merken dat dit de eerste keer is sinds The Fashion Spot in het voorjaar van 2016 genderidentiteit op de catwalks begon te volgen dat de categorie een stap achteruit heeft gedaan, wijst de publicatie er wel op dat "seizoen na seizoen, trans- en gender-niet-conforme modellen de neiging hebben om enkele van de meest begeerde catwalk-optredens te landen en consequent in een breder scala aan shows te verschijnen dan hun cisgender 50-plussers of plus-size leeftijdsgenoten."

Het is geen schok - vooral niet voor iedereen die aandacht heeft besteed aan de veel recentecontroverses en misstappen — dat de mode-industrie als geheel nog steeds een diversiteitsprobleem heeft, dat zich over verschillende categorieën en geografische grenzen uitstrekt. Maar wat ook duidelijk is geworden, is dat het publiek deze tekortkomingen niet langer over het hoofd wil zien, accepteren of normaliseren. In de afgelopen jaren hebben we gezien dat consumenten, gebruikers van sociale media en de nieuwsmedia mondiger worden over hun prioriteiten als het gaat om diversiteit in de mode - en we hebben gezien dat de bedrijfsgevaarlijke resultaten van wat er kan gebeuren als bedrijven geen gehoor geven aan deze oproepen tot inclusie. Op dit moment is het goed bewezen dat diversiteit is gewoon goed zakelijk inzicht.

Ga naar The Fashion Spot om het volledige diversiteitsrapport najaar 2019 te lezen.

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.