Katalogi Hillary Clinton, „Seinfeld” i Old Delia zainspirowały kostiumy z lat 90. w nowym filmie Jenny Slate „Landline”

Wzięliśmy wymarzony zespół scenarzystki / reżyserki Gillian Robespierre, scenarzystki / producentki Elisabeth Holm i nadzwyczajnego aktora Jenny Slatekażdy sposób, w jaki możemy je zdobyć — zwłaszcza, gdy trio „Oczywiste dziecko” ponownie się zjednoczy dla nostalgii za latami 90. w filmie Amazon Studios „Landline”.

Analogowe i sprzed smartfona ustawienie filmu z 1995 roku było doskonałą okazją do szczerego poznania życia, miłości i relacje — zwłaszcza, że ​​nie istniały teraz SMS-y, DM-sliding i wszystkie sposoby, dzięki którym unikamy rozmowy ze sobą już. „Landline” (rozumiesz teraz?) skupia się na członkach rodziny Jacobs z Manhattanu, z których każdy jest pogrążony w swoim własnym egzystencjalnym kryzysie. Jest ad exec tata Alan (John Turturro), który może oszukiwać. Mama Pat (Edie Falco) codziennie zajmuje się pracą na wysokim szczeblu w EPA, a zbuntowana 17-letnia córka, Ali (Abby Quinn) nocą (kiedy gadająca nastolatka nie wymyka się na rave'y, bo to 'lata 90). A Slate gra starszą siostrę Danę, która wariuje z powodu swojego zaręczyn ze słodkim, niezłomnym Benem (Jay Duplass). Dodatkowo tło z lat 90. pozwoliło również twórcom filmu na podkreślenie surowego burmistrza Rudy'ego Guiliani New York City, czyli kiedy i gdzie Robespierre, Holm i projektant kostiumów

Elisabeth Vastola dorastał.

Podczas gdy film jest subtelny, jeśli chodzi o rażącą nostalgię za powrotem, perełki z połowy lat 90. są płynnie (i zachwycająco) wkomponowane w sceny: Zima, dyskietki, Pyskaty magazyn i stacje odsłuchowe CD w sklepie Tower Records. Poza tym słuchaj spokojnych tonów hitów z lat 90., takich jak otwierająca film „Higher Love” Steve'a Winwooda i zgrzyt drukarki igłowej. Oczywiście są kostiumy z epoki, o które Vastola zadbał, aby zachować autentyczność i „prawdziwość” epoki i postaci. Zamiast odwoływać się do natychmiast rozpoznawalnych ikon popkultury w poszukiwaniu inspiracji kostiumowych, zbadała codzienne pamiątki: jak liceum roczników, zdjęć rodzinnych i materiałów dokumentalnych, a także sięgnęła do własnego skarbca pamięci w poszukiwaniu wizualnych doświadczeń, które przeżyła i oddychała era. Aby rozwinąć charakter każdego członka rodziny Jacobs, Vastola wyznaczyła i podkreśliła specyficzne trendy w modzie lat 90., które z pewnością zapewnią Ci ciepło i rozmycie.

„[Dana jest] wystawiona na nieco bardziej dojrzały styl lat 90.” – mówi projektantka kostiumów, która obecnie pracuje nad inną wersją Nowego Jorku w drugim sezonie „Jessica Jones," przez telefon. Postać Slate jest bardziej prosta i „książkowa”, podczas gdy pracuje w mediach w śródmieściu w Papier czasopismo. (Ach, druk.) Estetyka Dany to wersja „bohemy” z lat 90. (nie boho, jaką znamy teraz): ziemiste inspirowane latami 60. głębokie burgundy i brązy, bogate, naturalne tekstury, takie jak dzianiny i zamsz oraz fasony podkreślające sylwetkę, takie jak body z zapięciem na zatrzaski, które mają szczególnie efektowne za chwilę. Baggie, sprane dżinsy mom z wysokim stanem również były w porządku – ale prawdziwe vintage (nie inspirowane współczesnymi latami 90.).

„Dla Jenny ważne było, aby nie nosić dżinsy, które mogłaby koniecznie nosić w Williamsburgu dzisiaj”- mówi Vastola. „Chciała, żeby czuli się trochę bardziej konkretni i bardziej odpowiedni w '95 i mniej w 2017 roku”.

Gadająca z powrotem, szukająca kłopotów mała siostrzyczka Ali trochę nosi swoje uczucia. „Lubię nazywać to stylem 'baby doll grunge', co jest dość przykładem jej charakteru” – mówi projektantka kostiumów. Ali zdecydowanie robił zakupy w dziale skater-grunge w katalogu Delii: chokery, kombinezony Dickies, dziecięce T-shirty, przeciąganie chodników rozkloszowane dżinsy, dzianinowe czapki, buty robocze na grubej podeszwie (nazywane przez jej rodziców „wyglądającymi naprawczo”) i skaterska z tęczowymi rękawami kurtka. „Na pewno jest pod wpływem kultury rave i grunge lat 90., która stała się przykładem buntu i niezależności” – mówi Vistola.

W pewnym momencie Ali wymyka się, by spotkać się ze swoją przyjaciółką podczas drobiazgowej replikacji słynnej NASA. noc bezalkoholowa (tzw. teen) w klubie house and techno, Schronienie, które odwiedzała sama Robespierre. Aby wyposażyć około 50 szalonych statystów na tę scenę, Vastola spojrzała oczywiście na stare katalogi Delii i zdjęcia popularnych wówczas marek, takich jak dżinsy JNCO. Oglądała także na YouTube materiał z The Shelter w okresie jego rozkwitu i promocje na wieczory tematyczne w przewrotnie chłodnym klubie, który stał się kościołem (a teraz siłownia, westchnienie), w świetle reflektorów. Następnie przeszukała eBay, Etsy i sklepy z używanymi rzeczami, aby znaleźć produkty i dokładne marki z tamtych czasów.

„Fajnie było ubierać współczesnych nastolatków w te stroje i sprawiać, by czuli się jak: „o, to takie dziwne. Te spodnie są takie duże... a ta koszula jest taka malutki”, śmieje się Vastola.

Odnosząca sukcesy mama pracująca Pat nosi nieco łagodniejszą wersję z lat 90. w kostiumie ze spódnicą z dużymi ramionami z lat 80., podczas gdy naśladowanie silnych postaci kobiecych, które podziwia, w tym szczególnie przejmujący hołd krawiecki dla ówczesnego Pierwszego Dama Hillary Rodham Clinton. W jednej scenie Pat ogląda teledysk przyszłego kandydata na prezydenta ubrana w charakterystyczny różowy kostium ze spódnicą podczas wygłaszania przemówienia na Czwartej Konferencji Kobiet w Pekinie we wrześniu 1995 r. — wpasowując się dokładnie w harmonogram i przesłanie scenariusza.

„Jest dla mnie coś w tym garniturze – tylko z perspektywy mody – co było niemal agresywnie kobiece. To ten różowy kolor Pepto Bismol, który jest prawie zgrzytliwy” – mówi Vastola. „Muszę wierzyć, że było w tym coś, co działało podprogowo [w umyśle Clintona]”. Następnie Pat kupuje własną wersję, aby nosić ją w swoim zdominowanym przez mężczyzn miejscu pracy, co wiązało się z: Vastola i jej zespół pozyskują około 20 różowych garniturów vintage z całego kraju, zanim zdecydowali się na coś, co wyglądało na bardziej masową modę, wersję różowej spódnicy Clinton z domu towarowego garnitur.

„To trochę jak bycie członkiem męskiej grupy, ale jednocześnie uchwycenie własnej kobiecości i własnej siły w tym samym stroju” – mówi o wyglądzie Vastola. „To pchanie i ciągnięcie. To konserwatywny kostium ze spódnicą, ale w niemal agresywnym kolorze”.

Zdecydowana większość kostiumów w filmie to autentyczne elementy vintage z lat 90., co również pomogło aktorom wejść w ich postacie. „Pomaga informować o tym, jak się nosisz i jak się czujesz” – mówi. Oprócz zakupów online, Vastola i jej zespół przeszukiwali lokalne nowojorskie lokale, takie jak lokalizacje L Train Vintage na Brooklynie i Beacon's Closet. Kilka godnych uwagi rzeczy — czarny sweter Pata i workowate wełniane spodnie do pończoch Dany noszone na rodzinny obiad w Benihanie — zostały kupione prosto z garderoby mamy Holma i Robespierre'a.

Chociaż był jeden wyjątek. Vastola musiała kupić Benowi współczesne Lee Chinos, ponieważ scenariusz wymagał wielokrotności ze względu na: hm, pojawienie się plamy płynu ustrojowego, na którą zadziorna Abby zwraca uwagę podczas rodzinnej drogi wycieczka. „Byłoby bardzo trudno mieć tylko jedną wersję spodni do tej sceny” – śmieje się.

Vastola starał się nie nawiązywać zewnętrznie do oczywistych postaci popkultury lub telewizji z epoki, ale zrobił kolejny wyjątek, jeśli chodzi o ubieranie Alana, aspirującego dramatopisarza ukrytego pod korporacją materiał ubraniowy. Badanie estetyki mody „mężczyzn z klasy średniej w Nowym Jorku w 1995 roku” okazało się wyzwaniem — odzież męska nie miała ani chwili tak jak jest dzisiaj — więc zwróciła się do ikony telewizji z lat 90.: „Seinfeld”. Ale nie jeden z jego więcej outré momenty, takie jak The Puffy Shirt.

„Mogę z całą pewnością powiedzieć, że na Seinfeld ubrania były po prostu faktem w naprawdę cudowny sposób” – mówi Vastola. „Jerry wywarł pewien wpływ na Alana, tylko w sposobie, w jaki nosi swetry i spodnie”.

Ale czekaj, w rzeczywistości jest jeden dość spektakularny, otwarcie nawiązujący do popkultury moment kostiumowy, ale tylko dlatego, że Dana i Ali wybierają się na słynną Halloweenową Paradę Greenwich Village. Vastola unikał typowych postaci „duchów i klaunów”, aby zamiast tego zasypać graczy w tle w kostiumy naśladujące prawdziwe życie. Wiesz, jak ludzie lubią kupować lub robić kostiumy odzwierciedlające momenty popkultury tamtego roku. Więc wypatruj sokołego oka, aby zobaczyć jakiś kostiumowy Easter Eggs wędrujący w tle. Dodatkowo kostiumy Dany i Ali to ich własny majstersztyk w połowie lat 90.

„Jeśli przyjrzysz się uważnie tej scenie, zobaczysz Ace'a Venturę i gościa z Kool Aid” – mówi Vastola. „Ale staraliśmy się, aby nikt nie wyglądał jak coś, co istniałoby po 1995 roku”.

Obserwuj Elisabeth Vastolę na Instagramie @lizvastola. „Telefon stacjonarny” zostanie otwarty w wybranych kinach w piątek, 21 lipca.

Chcesz najpierw zapoznać się z najnowszymi wiadomościami z branży modowej? Zapisz się do naszego codziennego biuletynu.