Dlaczego kochamy podarte i postrzępione ubrania i „idealne niedoskonałości” mody

Tuż poza Muzeum w FITnowo otwarta wystawa „Rozwikłane”, a Rei Kawakubo dla Comme des Garçons wystawiony jest „koronkowy” sweter. Ręcznie robiony na drutach i ozdobiony celowymi dziurkami, kawałek z lat 80. stał się znakiem rozpoznawczym projektanta – tak bardzo, że repliki były wyłącznie na sprzedaż w The Met Store podczas kampanii Costume Institute „Rei Kawakubo/Comme des Garçons: Sztuka pomiędzy” ostatni rok.

Sweter jest jednym z kilku artykułów Comme des Garçons w „Unraveled”, który bada i prezentuje wadliwe, zmienione i niedokończone ubrania. Posiadanie tego przedmiotu specjalnie na pokaz w celu powitania odwiedzających wystawę jest interesującym wyborem: jako konsumenci pokochaliśmy podarte i postrzępione ubrania, czasami wydając setki dolarów na jedną sztukę odzieży, która przeszła rygorystyczne (a czasami niezrównoważony) procesy, aby uzyskać mocno zużyty wygląd.

„W ciągu ostatnich kilku lat wśród historyków mody i badaczy rośnie zainteresowanie tym, co możemy ucz się od ubrań, które są w jakiś sposób niedoskonałe” – mówi Colleen Hill, kuratorka kostiumów w Muzeum w FIT i Akcesoria. „Rozplątany” podkreśla elementy garderoby, które zostały naprawione i przerobione, takie jak XVIII-wieczny stanik (gorset), który został powiększony panele z niedopasowanej tkaniny lub para butów z tej samej epoki – jeden naprawiony, a drugi wciąż w zniszczonym stanie. „Zazwyczaj kiedy pokazujemy te ubrania, nie rozmawiamy o tych zmianach” – mówi Hill. „Albo polegamy na pracy konserwatora, albo umieszczamy obiekt pod określonym kątem lub używamy słabego oświetlenia, aby ukryć te wady. Chciałem zwrócić uwagę na te zmiany, które często zachodzą w trakcie życia odzieży”.

POWIĄZANE ARTYKUŁY

Oprócz podkreślenia trudnej i zdekonstruowanej mody w „Unraveled”, Hill rozpoczyna wystawę od sekcji zatytułowanej „Behind the Szwy”. Ubrania z muzealnych archiwów są prezentowane obok pamiętnych anegdot, które zwykle nie są ujawniane na tradycyjnej wystawie ustawienie. Sekcja „Zmienione” jest ulubioną sekcją Hill, ponieważ skupia się na odzieży lub tekstyliach, które zostały przerobione z jednej rzeczy na drugą. Na wystawie jest kombinezon z 1966 roku autorstwa Betsey Johnson, który wykonała ze starych koszulek rugby swojego byłego. (Wspomniany ex to John Cale z Velvet Underground, na wypadek gdybyś był ciekawy.) Dalej następuje „Niedokończone”, pokazujące ubrania, które zapewniają głębszy wygląd w proces tworzenia ubrań, takich jak ruchliwa suknia z 1880 roku, która była całkowicie niedokończona — surowe wykończenia krawędzi, rozpięte szwy fastrygowe i wszystko. Hill mówi, że to bardzo rzadki przypadek, biorąc pod uwagę, jak drogie kosztowały ubrania w XIX wieku.

Wreszcie „Unraveled” kończy się tematem zniszczonej i zdekonstruowanej odzieży. Hill strategicznie wybrał swoje miejsce na końcu, aby służyć jako epilog wystawy. „To wykorzystanie idei niedoskonałości i ponowne wykorzystanie tych technik, aby stworzyć coś w rodzaju modowego oświadczenia” – wyjaśnia. „Naprawdę intrygujące jest to, że w przeszłości muzea często pomijały obiekty, które były postrzegane jako niedoskonałe lub wadliwe, ale bardzo fascynujące jest to, że te obiekty są celowo wadliwe lub niedoskonałe i traktujemy je jako część leksykonu mody”.

Podczas gdy odzież w trudnej sytuacji stała się bardzo popularna w XX wieku, osiągnięcie takiej estetyki trwa przez wieki. Hill ilustruje to pojęcie za pomocą Vivienne Westwood czerwona atłasowa marynarka z wiosny 1991 roku w drobny wzór na całej powierzchni, zestawiony z nieco podobnym kawałkiem z okresu renesansu, w którym „cięcie”, technika zdobnicza, która eksponuje kolorową warstwę tkaniny pod spodem.

Według Farfetch Dyrektor ds. zakupów i sprzedaży Candice Fragis, jeden z głównych graczy w trudnej i zdekonstruowanej przestrzeni, jest Dom Margiela, który jest opisywany w „Unraveled”, w tym parę butów „Tabi” z wiosny 1990 r. pokrytych wieloma warstwami gęstej białej farby, która z czasem pęka i pęka. „Strojony wygląd wykracza poza bycie trendem” – mówi Fragis. „Bardziej chodzi o kluczową cechę DNA marki i bardzo przemyślane podejście do tworzenia coś doskonale niedoskonałego”. Przypisuje także nowszym, bardziej współczesnym markom, takim jak Unravel Projekt i R13, za pchanie tej estetyki do przodu w przestrzeni handlowej.

Kiedy założyli Ben Taverniti i Joyce Bonelli Rozwikłać w 2015 roku natychmiast zyskał uznanie za swój styl uliczny spotyka się z luksusem (i podpis Kardashian-Jenner). Luźne, oversizowe bluzy z kapturem mają wycięcia na ramionach, które zapewniają efekt a ku-ku; dżins jest niszczony i dekonstruowany przez rozdarcia, dziury i łzy; a swetry z kaszmiru są delikatnie postrzępione na mankietach i u dołu. Rihanna był ostatnio widziany w denimowym gorsecie firmy Unravel, który zyskał rozgłos za to, że jest, całkiem dosłownie, kawałkiem siedmiocalowego materiału – jakby został odcięty z góry dżinsów. „Unravel [bierze] to, co znasz i patrzy na to w inny sposób, uzyskując inną perspektywę” – mówi Taverniti. „Jak mogę zdobyć te przedmioty, które kiedy na nie patrzysz, czujesz, jakbyś je posiadał od lat? Ponieważ to sprawia, że ​​jest to osobiste.

Trzy lata później Taverniti rozwinął swoją trudną estetykę, oferując codzienne casualowe materiały z wysokiej jakości materiałów lub nieoczekiwane sylwetki: puchowy płaszcz z jedwabiu; koszula zapinana na guziki przekształcona w hybrydę białej popeliny i pasiastego woalu; i dżinsowa kurtka z sylwetką i detalami zwykle kojarzonymi z bombowcem. „To, co teraz robię, to przerabianie moich podstaw” – wyjaśnia. „Niepokojąca i destrukcyjna część musi być w dekonstrukcji lub rekonstrukcji odzieży. To mieszanie materiałów i stylów”.

„To naprawdę bardzo ewoluowało w kierunku naszej estetyki”, mówi projektant Chris Leba z popularnego postarzanego dżinsu R13. Jednym z bestsellerów tej marki jest „Double Classic”, dżinsowa mieszanka postrzępionych dżinsów i podartej mini spódniczki. (Gigi Hadid oraz Priyanka Chopra oba zostały zauważone w tym odważnym wyglądzie.) Łeba często odwołuje się do ubrań vintage, a także do undergroundowego rockowego stylu Ramones i Sid Vicious, aby osiągnąć te noszone detale. „Prawie wszystko pochodzi z prawdziwych, prawdziwych ubrań, które zostały podarte” – wyjaśnia. „To jedyny sposób, w jaki możesz stworzyć coś, co wygląda naturalnie i autentycznie”.

Chociaż sceny muzyczne i ubrania w stylu vintage są bardzo powszechnymi krawieckimi odami, jeśli chodzi o ubieranie się w trudnej sytuacji, WGSNRedaktor ds. mody młodzieżowej, Marian Park, widzi, jak marki zarabiają na zbiorowym pragnieniu konsumentów, by wyglądać na zrelaksowanego i bezpretensjonalnego. „Zniszczone detale, z estetycznego punktu widzenia, nawiązują do zużytego i lubianego wyglądu” – mówi Park. „Ukochane dla ciebie jeansy typu boyfriend, twój ulubiony T-shirt znoszony po obsesyjnym noszeniu. Wszyscy widzieliśmy już te wiadomości marketingowe”.

Świt Karen, psycholog mody i instruktor w Fashion Institute of Technology, uważa, że ​​ten konkretny rodzaj odzieży może mieć o wiele większe znaczenie dla autentyczności użytkownika. „Kiedy ktoś pyta, jak się masz, nie powinieneś mówić: „Och, mam zły dzień”. Powinieneś powiedzieć: „Jestem dobry. Jak się masz?” – wyjaśnia Karen. „To samo dotyczy ubrań. Powinniśmy ukrywać nasze uczucia, nakładać na siebie emocje, a kiedy nosisz ten niespokojny trend, to naprawdę pokazuje, że nie jesteśmy dobrze zorganizowani i to jest w porządku”.

Jest też wartość psychologiczna, jaką mogą posiadać podarte i postrzępione ubranie, czy to z przeszłości (spadki ukochanej osoby), teraźniejszości czy przyszłości (an pierścionek zaręczynowy, na przykład). „Mamy tendencję do nadużywania ich do tego stopnia, że ​​są bardzo zużyte. Dzieje się tak ze względu na wagę psychologicznej wartości, jaką mu przypisujemy” – wyjaśnia Karen. „Bez tego czujemy to poczucie pustki lub nagości”.

Od listopada 2017 r. Muzeum w FIT prowadzi crowdsourcing dla „Unraveled” z projektem online „Noszenie wspomnień”. Ponad 300 zgłoszeń (i liczonych) od publiczności zostanie zaprezentowanych na stronie Tumblr muzeum, podkreślając zdjęcia ubrań oraz szczególne znaczenia i historie — i być może wartość psychologiczną — za nimi. „To, co chcę, aby widzowie wynieśli z tej wystawy, to fakt, że powinniśmy naprawdę łączyć się z naszymi ubraniami” – mówi Hill. „Mamy naprawdę fizyczny i intymny związek z ubraniami i myślę, że czasami o tym zapominamy”.

Zobacz więcej zdjęć z muzeum na wystawie „Unraveled” FIT poniżej. Wystawa jest czynna do 17 listopada.

Zdjęcie na stronie głównej: styl uliczny New York Fashion Week. Zdjęcie: Imaxtree

Zapisz się do naszego codziennego biuletynu i codziennie otrzymuj najnowsze wiadomości branżowe na swoją skrzynkę odbiorczą.