Jak buty Hunter stały się podstawą mody na festiwal muzyczny?

Tylko garstka celebrytów ucieleśnia pewien krawiecki urok, który sprawia, że ​​zwykli ludzie dbają o to, co noszą; jeszcze mniej potrafi wykorzystać tę moc i przełożyć ją na sprzedaż. A w bardzo rzadkich przypadkach gwiazda jest w stanie całkowicie zmienić trajektorię marki przez przypadek. Kate Moss zrobiłem to dla brytyjskiej marki butów przeciwdeszczowych Łowca.

Był rok 2005, pierwszego dnia Glastonbury, czyli największy (i najbrudniejszy) festiwal muzyczny w Wielkiej Brytanii, i oto ona: Moss ubrana w czarną kamizelkę od smokingu, najmniejszą parę szortów i parę zabłoconych butów Hunter do kolan. Następnego dnia została złapana z Pete'em Doherty'm na holu (pamiętajmy, że był to 2005 rok), po raz kolejny brodząc w szlamie w jej Łowcy, stylizując je metaliczną dzianiną z paskiem, o długości ledwie na tyle długiej, by zakryć kolejną parę malusieńkich odcięcia. Zdjęcia stały się wirusowe – lub tak wirusowe, jak tylko mogą być w epoce przed Instagramem, przed Twitterem – i tak po prostu, marka, która była po prostu praktyczne rozwiązanie na deszczową pogodę od momentu powstania w 1856 roku nagle stało się nie tylko modowym towarem, ale także festiwalem muzycznym muszę mieć.

Te spojrzenia – które odtąd będą znane jako Moment Kate Moss – posłużyły mi jako wprowadzenie do Hunters. Ale dla tych, którzy dorastali z marką w Wielkiej Brytanii, Kate Moss Moment pchnęła stare, zabłocone Wellingtony w nowe, modne światło. Tak było w przypadku Tess Harold, 27-letniej pisarki mieszkającej w Londynie, która przed Kate Moss Moment marka kojarzyła się niemal wyłącznie ze swoim tatą, „tradycyjnym angielskim dżentelmenem”, który nosił je na psie spacery. Sienna McNiven, 24-letnia angielska projektantka akcesoriów, również opowiada o podobnych doświadczeniach.

„Dorastałem w kraju, więc jest to marka, którą zawsze uważałem za super funkcjonalną i kojarzoną z na zewnątrz, a kiedy Kate Moss je nosiła, wyglądała naprawdę fajnie i bez wysiłku – wtedy wszyscy zauważyli ”. ona mówi. „Kiedy myślę o kaloszach, myślę o Hunterze”.

Moss bynajmniej nie był pierwszym uczestnikiem festiwalu, który nosił buty Huntera, ale Alasdhair Willis, dyrektor kreatywny Huntera (i zabawny fakt: mąż do Stella McCartney) mówi, że supermodelka odegrała kluczową rolę w zmianie postrzegania marki. „Nosiła je w fajny, rock'n'rollowy sposób, a potem wszyscy chcieli je nosić” – kontynuuje – „i w tamtym czasie to wszystko, co nosiliśmy”.

Jak na markę tak zakorzenioną w brytyjskim stylu życia (bo deszcz), łatwo zapomnieć, że została założona przez Amerykanina. Ponad 160 lat temu przedsiębiorca z New Jersey, Henry Lee Norris, wylądował w Szkocji w poszukiwaniu fabryki do produkcji gumowych butów. Po dostarczeniu wojskowym wytrzymałych, wodoodpornych par podczas I i II wojny światowej, marka w 1956 roku wprowadziła styl, który tak dobrze znamy dzisiaj: kultowe buty Hunter Original. Wykonana z 28 pojedynczych części i składana ręcznie w ciągu trzech dni, marka wkrótce stała się nieoficjalnym dostawcą butów Wellington dla rodziny królewskiej, z Księżna Diana decydując się na parę podczas przedślubnej fotorozmowy z księciem Karolem.

Pomimo bliskiego związku marki z rodziną królewską, kalosze nie były pożądanymi przedmiotami „to”. Więc kiedy Willis przejął ster w 2013 roku, postawił sobie za zadanie trzy rzeczy: zmienić Hunter w markę lifestylową, która oferowała coś więcej niż tylko wodoodporność obuwia, odkrywaj i pielęgnuj jego związek z festiwalami muzycznymi i znajdź kreatywne sposoby na ciągłe odkrywanie marki, nie tracąc z oczu jej DNA.

„Kiedy wszedłem do firmy, Hunter był związany z festiwalami muzycznymi, ale marka nic z tym nie zrobiła” – mówi Willis. „Postrzegaliśmy to jako okazję do budowania na tej platformie; Chciałem współpracować z jak największą liczbą festiwali”.

W swoim pierwszym roku Willis nadzorował dość genialną kampanię w stylu partyzanckim, z sukcesem w rozpowszechnianiu świadomości marki w Glastonbury, która zaangażowane gigantyczne ciężarówki stacjonujących poza festiwalem, którzy oferowali festiwalowiczom wymianę starych (czytaj: nie-Łowców) butów na neonowopomarańczowych Łowców (wyrzucone buty zostały zutylizowane w sposób zrównoważony). „Nazywaliśmy je 'butami z podgłówka', a na festiwalu widzieliście tylko ogromne morze pomarańczowych butów” – zachwyca się. "To było genialne."

Następnie Hunter co sezon aktywnie angażował się w festiwale na całym świecie, w tym w markowy jednodniowy festiwal muzyczny Hunter Rock na Tajwanie, Fuji Rock w Japonii, Bal gubernatorów w Nowym Jorku, a nawet taki, który odbył się na jego własnym podwórku — zupełnie nowy trzydniowy festiwal muzyczny w Londynie Wszystkie punkty wschodnie miało to miejsce w zeszłym miesiącu, co oznaczało pierwszą w historii oficjalne partnerstwo marki z festiwalem.

Powiązane artykuły

„Jesteśmy znani z tego, że jesteśmy marką outdoorową – zwłaszcza jeśli chodzi o festiwale poza miastem – więc organizując festiwal w sercu Londynu, pokazuje że jesteśmy w takim samym stopniu marką miejską, jak i wiejską”, mówi Willis, wyjaśniając, że Hunter pracuje nad co najmniej jednym dużym projektem związanym z festiwalem miesięcznie, od kwietnia do października. „Festiwale to teraz coś więcej niż tylko muzyka — jest jedzenie, jest ludzka interakcja, to doświadczenie i myślę, że właśnie dlatego festiwale jako branża stały się tak ogromne. A Hunter od razu się w to wpisuje, ponieważ jest to marka, która w dużym stopniu skupia się na emocjach”.

To prawda: Hunter jest przesiąknięty nostalgią. Niemal każdy, z kim rozmawiałem o marce, nie może nie wspominać swojej pierwszej pary. Dla Willisa był to jeden z głównych powodów, dla których przyjął tę pracę. (Jeśli się zastanawiasz, jego pierwszym wspomnieniem marki było siedzenie w stajni jako siedmiolatek na północy Yorkshire w czerwonych butach Huntera, który niechętnie czekał, aż dwie starsze siostry skończą jeździć na ich… konie.)

„Nikt nie mówi: „Och, to fantastyczne buty, utrzymują stopy w suchości”, co ostatecznie robią. Zamiast tego ludzie często odwołują się do wspomnień, emocjonalnego doświadczenia lub rozdziału w swoim życiu — cennych chwil i umieszczają Huntera obok tych chwil – kontynuuje. „Ludzie naprawdę kochają tę markę, a jeśli masz coś tak kultowego jak but, to masz dużą szansę na zbudowanie tego”.

Mówi o rozgałęzieniu na inne kategorie, takie jak odzież wierzchnia, akcesoria i odzież gotowa. Odkąd marka zaczęła wprowadzać nowe projekty kilka lat temu, jej asortyment obejmuje obecnie w 50 procentach produkty nieobuwnicze. Na froncie hurtowym buty nadal stanowią dużą część biznesu, chociaż 22 procent to nie obuwie. Jego ulubioną grupą jest Oryginalny gumowany skórzany plecak ponieważ czuje się tak nieodłącznie jak Hunter, od materiału po linie projektowe (na przykład detal wąsów na czubku buta można zobaczyć na przedniej kieszeni). Tylko w tym roku marka sprzedała około 60 000 plecaków.

„Chodzi o zachowanie autentyczności projektu, więc kiedy idziesz do sklepu i widzisz wszystko razem, łączy się to jako marka” – mówi. „Nie próbujemy być kimś, kim nie jesteśmy; nie próbujemy być marką modową. Kiedy wszedłem, chciałem przenieść nas do wielokategorii marki lifestylowej i to już się dzieje”.

ten Kolekcja Target x Hunter wydany na początku tego roku jest świadectwem zmiany: wszystkie torby — setki tysięcy sztuk — wyprzedały się w ciągu dwóch dni. Ameryka jest przecież największym rynkiem Huntera. A Hunter, jak odkrył Target, może pochwalić się poziomem rozpoznawalności marki, który jest wyższy niż jakikolwiek inny projektant z poprzednich projektów. „Właściwie nie byliśmy w Stanach Zjednoczonych tak długo, jak firma — dopiero od 2005 r. — więc konsument wie, że jesteśmy stara marka, ale czujemy się też świeżo i nowi” – ​​mówi Willis, wymieniając Houston i Los Angeles jako dwie najsilniejsze marki miasta. „I tak, to także dlatego, że Ameryka jest znacznie większym krajem”.

Willis ma nadzieję nadal wchodzić na rynek amerykański – to jeden z jego głównych celów na przyszłość. Zdominowanie mody festiwalowej poprzez kolekcje i gotowe zestawy festiwalowe to jeden ze sposobów, aby marka to zrobiła (zwłaszcza nerka sprzedaje się naprawdę dobrze).

„Styl festiwalowicza cały czas się rozwija – kiedyś opierał się na naśladowaniu muzyki, ale teraz chodzi o wygłaszanie oświadczenia” – zastanawia się, wołając Coachella. „Mniej chodzi o muzykę, a bardziej o ich osobisty styl. Czasami czuję się jak kostiumy i to prawdopodobnie główna różnica między USA a Wielką Brytanią. W Wielkiej Brytanii wciąż chodzi o muzykę i kemping. To trochę brudniejsze — ludzie uwielbiają szaleć i po prostu sobie pozwolić”.

Gdy sezon festiwalowy dobiega końca, w przygotowaniu są ambitne plany, takie jak zwiększenie procentu kategorie nieobuwnicze w całej firmie, zwiększające zaangażowanie i szukające sposobu, aby stać się całkowicie zrównoważony poprzez wdrożenie system zamkniętej pętli.

„Ostatecznie chcę dostać się do miejsca, w którym faktycznie nigdy nie jesteś właścicielem buta, więc pod koniec cyklu życia buta zabierzemy je i zmienimy przeznaczenie lub poddamy recyklingowi gumę” – mówi Willis. „Podoba mi się pomysł, że jesteśmy odpowiedzialni za każdą parę butów, które produkujemy, a ponieważ świat staje się coraz bardziej szalony pod względem naszego wysokiego poziomu konsumpcji, musimy coś z tym zrobić. To właśnie chciałbym zostawić.”

Ujawnienie: Hunter zapłacił za moją podróż i zakwaterowanie, aby wziąć udział w All Points East.

Bądź na bieżąco z najnowszymi trendami, nowościami i osobami kształtującymi branżę modową. Zapisz się do naszego codziennego biuletynu.