Zdjęcie: Dia Dipasupil/Getty Images
Thom Browne został nazwany "najbardziej niedoceniany projektant w Nowym Jorku”. Z firmą większą niż ta z Rząd lub Proenza Schouler i chwalone przez krytyków pokazy mody, które często przypominają awangardę spektakleBrowne pokazał, że wie, co robi, zarówno w dziedzinie sztuki, jak i handlu na monecie mody.
Projektant znany z szarego garnituru, który nosi jako mundur, rozpoczął swoją linię krawiecką w 2001 roku od pięciu garniturów, które sprzedał ze swojego mieszkania. Od tego czasu rozwinął swoją firmę do tego stopnia, że ma 130 pracowników, zarówno w liniach damskich, jak i męskich, a strumień przychodów zbliża się do 120 do 125 milionów dolarów rocznie, według New York Times.
W środowy wieczór Browne dołączył do nowojorskiej ostoi mody Paproć Mallis na dyskusję w 92Y o wszystkim, od bycia bezcelowym dzieciakiem z college'u przez kręcenie się po Los Angeles po zatrudnienie przez Ralph Lauren. Czytaj dalej, aby zobaczyć najważniejsze informacje z ich rozmowy.
Na jego wczesnej karierze
Choć teraz może wydawać się osobą o wyjątkowej wizji i skupieniu, Browne mówi, że zajęło mu trochę czasu, aby znaleźć oparcie. Po ukończeniu ekonomii w Notre Dame („Nie miałem pojęcia, co chcę robić na studiach”), przez dziewięć miesięcy podjął pracę doradcy, której nienawidził. Browne postanowił rzucić palenie, przeprowadził się do Los Angeles i walczył o związanie końca z końcem, mieszkając ze swoim przyjacielem Johnsonem Hartigiem, który w końcu założył wytwórnię Libertyn. Pomimo tego, że LA w tamtym czasie było pełne ludzi, których Browne określił jako „nie mających żadnego stylu, chyba że dostaną to za za darmo”, stało się to jego wprowadzeniem do świata mody poprzez ubrania vintage, które on i Hartig opracowali i zmienili dla sami.
Ostatecznie Browne wrócił do Nowego Jorku i podjął pracę jako recepcjonista w Giorgio Armani. Po tym, jak przez lata żył tak tanio, „po prostu chciał pracy, [i] nie obchodziło go, gdzie jest w tym momencie”. Ale moda się z nim nie skończyła. Browne poznał Ralpha Laurena przez dyrektora Ralpha Laurena, Charlesa Fagana, ówczesnego kochanka Browne'a, i został zatrudniony do rozpoczęcia projektowania dla Klub Monako.
„Zaprojektowałem wszystko, czego nie mogliśmy rozdać” – zaśmiał się Browne, wyjaśniając, że jego próby dostarczenia szytych na miarę ubrań człowiekowi z Club Monaco były mniej niż udane.
O ignorowaniu pesymistów i robieniu tego po swojemu
Mimo to Browne nie porzucił swojej miłości do dopasowanych garniturów. Mówi, że na początku nikt tak naprawdę nie rozumiał tego, co próbował zrobić.
„Ludzie się ze mnie śmiali” – powiedział. „Ubrania szyte na miarę to tak klasyczna estetyka i klasyczny pomysł, że jeśli nie posuniesz się zbyt daleko, stanie się po prostu kolejnym elementem garderoby… Dlatego proporcja była przesadzona. To było przesadzone, ponieważ chciałem, aby ludzie zobaczyli różnicę”.
Na szczęście kilku „wizjonerskich kupców” z Colette oraz Bergdorf Goodman wcześnie zaryzykował, mimo że jego kolekcje były często spóźnione i dość drogie. Od tamtej pory jego wyjątkowe zaangażowanie w robienie rzeczy po swojemu — czy to tworzenie sklepów bez okien, szukanie unikalnych sposobów na praktykę e-commerce lub tworzenie wysoce koncepcyjnych pokazów — to domyślne ustawienie Browne pozycja.
O jego miłości do reklamy — i Kardashian
Pomimo tego, że jest szanowany za kunszt swoich pokazów, Browne dał jasno do zrozumienia, że nie widzi siebie jako egzystującego w świecie artysty, który jest oddzielony od komercji. Przyznał się do miłości ”Z kamerą u Kardashianów”, wyjaśniając, że „to naprawdę sprowadza się do tego, co dla siebie stworzyli. Na to właśnie odpowiadam”.
Ostatecznie to zdolność każdej osoby do trzymania się własnej wizji, która zasługuje na jego szacunek, jak wyjaśnił fakt, że może być bardziej podekscytowany ubieraniem nieznanej osoby idącej ulicą niż jakimś wielkim nazwiskiem sława. Jeśli wyczuwa, że ich wizja jest spójna, jest fanem. Ta sama zasada dotyczy jego stosunku do innych projektantów.
„Ludzie, którym odpowiadam, są bardzo wierni sobie samym – to nie znaczy tylko na poziomie koncepcyjnym” – powiedział Browne. „Jeśli jesteś projektantem komercyjnym i takim właśnie jesteś, i tak właśnie podchodzisz do projektowania, to świetnie. Tak długo, jak jesteś bardzo wierny sobie, to szanuję.
O jego związku z Andrew Boltonem
Podczas gdy Mallis musiał nakłonić Browne'a do ujawnienia swoich uczuć na wiele poruszanych przez nią tematów, od jego biznesu po proces wychodzenia z domu jako dziecko wychowane w spostrzegawczym katolicki rodziny, był jeden zestaw pytań, które z łatwością skłoniły go do porzucenia swojej powściągliwości: jego partner od prawie siedmiu lat, Muzeum Sztuki Metropolitan kurator Andrzeja Boltona.
„Myślę, że Andrew jest najważniejszą osobą w modzie”, powiedział Browne, „ze względu na to, co robi w muzeum. Podnosi modę do poziomu, który usprawiedliwia pracę, która w nią wchodzi.”
Chcesz najpierw zapoznać się z najnowszymi wiadomościami z branży modowej? Zapisz się do naszego codziennego biuletynu.