Szkoła publiczna przedstawia odważne oświadczenie branżowe dzięki „Collection 1” Runway Show

Jedna z etykiet na czele zmian w nowojorskim kalendarzu mody jest fajnym i krytycznym faworytem Szkoła publiczna. W kwietniu projektanci Dao-Yi Chow i Maxwell Osbourne ogłoszony że zrezygnują z tradycyjnych jesienno-zimowych i wiosenno-letnich pokazów podczas New York Fashion Week, a zamiast tego zaprezentują swoje kolekcje odzieży męskiej i damskiej razem dwa razy w roku — w czerwcu i grudniu — aby lepiej dostosować się do męskich pokazów, wypuszczania przedpłat i kalendarza dostaw detalicznych.

Celem tych spójnych prezentacji na wybiegu, nazwanych „Kolekcja 1” (przedwiośnie i wiosna) oraz „Kolekcja 2” (przed jesienią i jesienią), jest wieloaspektowy: nie tylko pomogą projektantom spowolnić karkołomne tempo, w jakim mają tworzyć kolekcje i produkować pokazy zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, ale pozwoli też na więcej czasu na proces twórczy, a także popchnie rozmowę „zobacz teraz, kup teraz” Naprzód. Rozmowa ze studentami na Wyższa Szkoła Sztuki i Projektowania w Savannah w kwietniu Chow wyjaśnił ten ruch w następujący sposób:

Ten ciężar został zdjęty z [naszych] ramion. Kiedy kończysz studia, musisz przestrzegać wszystkich tych zasad, zwłaszcza wchodząc jako młodzi projektanci. A te zasady powoli się łamią. Pomysł posiadania wiosennych towarów — koszul i spódnic z krótkimi rękawami — na powierzchni handlowej w styczniu nie ma sensu [...] Wejdziesz w siłę roboczą, w której wszystkie te filary, na których tak długo się opieramy, zaczynają zawalić się. To najlepszy czas, ponieważ jest to okazja, aby zrobić coś nowego i zrobić rzeczy, które mają sens dla tego, kim jesteś.

Mając już ustalone tak pełne pasji stanowisko, nie jest zaskoczeniem, że pierwszy pokaz na wybiegu Public School „Collection 1”, zatytułowany „False Heroes”, koncentrował się na potrzebie zmian. Gdy goście weszli na miejsce we wtorek po południu, zostali przywitani przez dosłowną linię montażową zamaskowanych modeli bezmyślnie uderzając w nieokreślone cegiełki — być może słabo zawoalowana metafora wiecznie kłębiącego się maszyna przemysłowa. Zarówno modelki, jak i modelki występowały w większości bez sezonu – a w wielu przypadkach bez płci – projekty, które zawierały użyteczna odzież wierzchnia, lekkie, asymetryczne warstwy, starannie skrojone bluzy, oversizowe fasony i wysoka skóra trampki. Według WWD, odzież została zaprojektowana tak, aby reprezentować "mundur rewolucji", z modelami przedstawiającymi żołnierzy buntu. Jak zwykle w szkole publicznej, obsada odegrała androgynię i wrażliwość śródmieścia z oszczędną urodą wygląd (garstka pań miała ogolone głowy), a także anonimowość, z kilkoma twarzami zasłoniętymi czarnymi woalkami lub kapelusze.

W wielkim finale artysta graffiti wyszedł zza kulis, aby oznaczyć słowami „potrzebujemy liderów” na nieskazitelnym monumentalnym bloku, który stał na szczycie wybiegu. O ile jest to prawdopodobnie komentarz polityczny do stanu spraw globalnych, jest to również trafne stwierdzenie dotyczące napływu branży modowej. Czy to oznacza, że ​​projektanci Szkoły Publicznej uważają, że ich obowiązkiem jest przewodzić rewolucji przemysłowej w swoim rodzinnym mieście? Jak Chow powiedział w SCAD nieco ponad miesiąc temu: „Może naszym obowiązkiem jest to, że powinniśmy złamać [tradycję]”.

Zobacz "Kolekcja 1: Fałszywi Bohaterowie" w całości w galerii poniżej.