Hé, snelle vraag: heeft Louis Vuitton een aantal septembernummers gesponsord?

Welkom in onze rubriek, "Hé, snelle vraag," waar we schijnbaar willekeurige gebeurtenissen in de mode- en schoonheidsindustrie onderzoeken. Genieten van!

Het lijdt geen twijfel dat de printbusiness nogal grimmig is geworden. Tussen ontslagen, verkoop en rechte sluitingen, het is moeilijk om in 2018 een tijdschrift te runnen, laat staan ​​er een winstgevend te maken.

Veel glossies hebben een oplossing gevonden om de teruglopende advertentieverkoop tegen te gaan door hun covers in wezen aan merken te verkopen. Het is al jaren een publiek geheim in de uitgeverswereld, maar het begint een beetje duidelijker te worden naarmate merken hun ambassadeurs op covers en de bijbehorende hoofdartikelen inpakken met bijna uitsluitend hun eigen waren, soms zelfs zo ver dat ze een van hun gecontracteerde fotografen kiezen om de baan te krijgen gedaan. Bovendien zijn bepaalde merken en ontwerpers berucht in de stylingwereld omdat ze erop staan ​​dat hun kleding

nooit worden gestyled met die van iemand anders - we laten je een kijkje nemen in recente mode-artikelen om die te sorteren uit voor jezelf - maar dit lijkt veel meer op betalen voor spelen dan dat het een kwestie is van de controlerende advertentie verstand.

Hoewel we er niet zeker van kunnen zijn dat dit hier het geval is, is er iets vreemds aan een recente golf van september-covers met Louis Vuitton. voorbij om The New York Times, Vanessa Friedman merkte onlangs op: een vreemde reeks toevalligheden in Vanity Fairhet septembernummer van, met in de hoofdrol Louis Vuitton-ambassadeur en campagnester Michelle Williams. Ze draagt ​​Vuitton op de cover - wat dat betreft vrij standaard voor beroemdheden - maar ze werd ook neergeschoten door Collier Schorr, de fotograaf achter de nieuwste campagne van het merk.

Potentieel was dit allemaal gewoon serendipiteit, zoals beweert Vanity Fair EIC Radhika Jones, aangezien Williams Vuitton nog maar één keer draagt ​​in het begeleidende hoofdartikel en Schorr naar verluidt werd gekozen voor de cover vóór de advertentiecampagne. Maar dan, als Mensen lifestyle-regisseur Alex Apatoff Besen wees erop, Ruth Negga, een ander Vuitton-merkambassadeur, verscheen op de September cover van Marie Claire VK, ook opgenomen met Louis Vuitton op de omslag - en exclusief in het hoofdartikel.

Het meest flagrante voorbeeld moet echter zijn: Ellede omslag van september, met in de hoofdrol nog een andere merkambassadeur van Louis Vuitton Emma Stone. Op de omslag draagt ​​Stone - je raadt het al! — Louis Vuitton, en draagt ​​het merk op één na in haar hoofdartikel. Het stuk sluit ook aan bij de aankomende advertentie van Stone voor de negende geur van Louis Vuitton die, zou je het niet weten, deze maand wordt gelanceerd.

Ben Hassett wordt gecrediteerd als fotograaf van de shoot; Hassett heeft eerder geurcampagnes voor Vuitton gemaakt, hoewel het niet duidelijk is of hij de nieuwe advertentie van Stone heeft gemaakt. En in tegenstelling tot beide Marie Claire VK of Vanity Fair, die elk eigenlijk, je weet wel, schrijvers inhuurde om hun coversterren te profileren, Elle bevat een extreem softbal, gebeld "interview" tussen Stone en collega-beroemdheid BFF Jennifer Lawrence.

We kunnen natuurlijk niet zeker weten dat deze dekkingen betrekking hebben op alle soorten deals, financieel of anders, tussen Louis Vuitton en tijdschriften, en Louis Vuitton is niet de enige die deelneemt aan dit soort van uitwisselingen. Maar we moeten vragen: Is dit de toekomst van modepublicaties? Moet elke tijdschriftomslag voorzien zijn van een #spon-tag? Hebben glossies echt zoveel kracht verloren dat celebs er alleen mee instemmen om op hun covers te verschijnen voor #ad-doeleinden? Zijn potentiële advertentiedollars het volledige en totale verlies van creatieve controle waard?

Eén ding is echter overduidelijk: de grens tussen redactie en reclame is nog nooit zo vager geweest.

Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.