Beurzeninitiatieven zijn een populaire manier geworden voor merken, scholen en non-profitorganisaties om de talentenpijplijn van de mode te diversifiëren - maar is het genoeg?
Wanneer Olivia Landau, oprichter en CEO van de sieraden startup De duidelijke snede, studeerde voor edelsteenkundige, realiseerde ze zich hoeveel iedereen om haar heen op elkaar leek. Het gebrek aan diversiteit was schrijnend voor Landau, een vrouw van kleur en een Amerikaanse van de eerste generatie.
"De diamantindustrie, historisch gezien, werd gedomineerd door voornamelijk mannen van middelbare leeftijd', vertelt Landau aan Fashionista. "Zelfs als een vrouw deze ruimte betreden is vrij nieuw."
Toen ze aan het Gemological Institute of America studeerde, merkte ze dat de meeste van haar leeftijdsgenoten al familiebanden hadden met de industrie. En omdat het zo afgelegen is, is het ook ontoegankelijk, stelt Landau. "Het is een zeer nichemarkt en het is misschien niet een carrière waar veel mensen toegang toe hadden of waarvan ze wisten dat het zelfs maar een optie was", zegt ze. "Dat leidt ertoe dat de industrie erg homogeen is."
Landau ging op een missie om anders te zijn. Door haar eigen bedrijf te starten, kon ze een nieuwe standaard binnen de branche inspireren en deuren openen voor ondervertegenwoordigde groepen. In maart 2021, ter ere van de Internationale Vrouwenmaand, heeft The Clear Cut zijn allereerste Scholarship Fund opgericht voor BIPOC-vrouwen die een carrière willen nastreven in de door mannen gedomineerde juwelenindustrie.
De beurs sponsort het collegegeld van een vrouw voor het Graduate Diamonds-programma bij GIA, dat zowel het e-learning als het gedrukte cursusmateriaal omvat. Na het behalen van haar GIA-certificering begint ze aan een betaalde stage van zes maanden bij The Clear Cut. Na de stage krijgt ze de kans om zich fulltime aan te sluiten bij het gemology-team van het merk en om gematcht te worden met een mentor. De eerste beursontvanger van het merk, Jessica Harwood, zit in haar laatste weken van het voltooien van haar GIA-diamantenprogramma en is nu een voltijdse medewerker bij The Clear Cut.
"Ze is een buitengewoon getalenteerde kunstenaar [die] geweldig is in ontwerpen en schetsen", zegt Landau. "Ze is sinds de zomer parttime bij ons komen werken voor haar stage, en is nu een fulltime productiemedewerker die zich bezighoudt met het ontwerpen en produceren van onze collectie."
Landau en haar mede-oprichter en COO, Kyle Simon, begrijpen dat de impact van hun beurs momenteel beperkt is tot slechts één persoon. Maar ze hopen dat de kwaliteit van de hele ervaring - het geld voor school, de stage, het mentorschap en de mogelijkheid van een voltijdbaan — kan het feit goedmaken dat ze op zijn minst geen tientallen beurzen kunnen uitdelen nog niet. Ze hebben nog geen aanvraagperiode voor 2022 afgerond, maar ze zijn wel van plan om de beurs op een bepaald moment in het jaar voort te zetten.
"Het gaat zelfs verder dan alleen de studiebeurs", zegt Simon. "De training via GIA is van onschatbare waarde, maar het gaat ook om het bieden van echte werkervaring. Ongeacht of we hadden besloten om onze eerste sollicitant fulltime aan te nemen, de mogelijkheid om werkervaring op te doen helpt iemand om inzetbaar te worden."
Met andere woorden: beurzen zijn een belangrijke eerste stap om de mode-industrie te diversifiëren, maar om de status-quo daadwerkelijk te veranderen, moet worden afgeschaft alle poortwachters, en er is een pleidooi voor het bieden van 360-graden ondersteuning aan één kandidaat, in plaats van, laten we zeggen, een paar duizend dollar aan meerdere.
"Open jij deuren voor hen om een succesvolle carrière in deze branche te hebben?" vraagt Landau. "Dat is het doel."
De onderwijsverbinding
The Clear Cut is slechts één voorbeeld van merken en scholen die beurzen introduceren of sponsoren die bedoeld zijn om mensen van kleur en mensen uit ondervertegenwoordigde gemeenschappen te ondersteunen.
Vroege leiders in deze beweging waren Gucci, die in 2019 een op behoeften gebaseerd beurzenprogramma opzette speciaal voor studenten met verschillende achtergronden, en de Fashion Scholarship Fund (FSF), dat een lange geschiedenis heeft in het ondersteunen van studenten uit achtergestelde gemeenschappen die mode willen studeren door samen te werken met bedrijfssponsors aan beurzen en stages. Wijlen Virgil Abloh is een van de beroemdste partners; het Virgil Abloh "Post-Modern" Scholarship Fund, dat zich richt op zwarte studenten, leeft voort en heeft onlangs $ 25,3 miljoen opgehaald via een postume sneakerveiling.
Deze beweging heeft veel meer vaart gekregen in de nasleep van de raciale afrekening van de mode na de dood van George Floyd in juni 2020, met bedrijven en ontwerpers zoals Burberry, Capri Holdings, Amerikaanse zeearend, Brandon Maxwell, Net-a-Porter, Pacsun, Coach, Macy's en meer — naast de modescholen zelf — manieren vinden om de talentpijplijn van de mode raciaal te diversifiëren door middel van financiële en professionele ondersteuning.
In juni 2021 zullen Gap Inc., Harlem's Fashion Row en ICON360, een non-profit dochteronderneming van HFR, heeft de winnaars aangekondigd van de Closing the Gap-beurzen, die: bekroond met $ 510.000 over 10 modeafdelingen van historisch zwarte hogescholen en universiteiten (HBCU's). Het initiatief heeft tot doel de onderwijskansen voor de volgende generatie zwarte modeleiders te versterken. Gap Inc. en ICON360 werkten ook samen om mentorschap en stagemogelijkheden te bieden aan studenten die momenteel zijn ingeschreven voor elk van de winnende HBCU-programma's.
Devona L. Dixon, universitair hoofddocent fashion merchandising en design aan de North Carolina A&T State University, een van de bekroonde HBCU-programma's, zegt dat, op academisch niveau, de toegenomen beschikbaarheid van beurzen en fondsen voor HBCU-modeprogramma's studenten helpt van kleur beter voorbereid zijn op lessen, zich concentreren op onderwijs en hun creativiteit stimuleren omdat voorraden en middelen gemakkelijker zijn beschikbaar.
"Studenten kunnen gewenste benodigdheden kopen die hun creatieve ideeën ondersteunen, waardoor ze meer creatieve vrijheid bieden in plaats van genoegen te nemen met wat ze zich kunnen veroorloven", zegt Dixon. "De afdeling heeft ook jurkvormen kunnen kopen om het leren van de drapeermethode voor het maken van patronen te ondersteunen."
Bovendien betaalden de fondsen van het Closing the Gap-initiatief voor updates van het computerlab van de afdeling, dat: ondersteunt cursussen en software met betrekking tot visual merchandising, productontwikkeling, CAD, patroonmakerij en detailhandel kopen. De fondsen leverden ook twee $ 5.000 beurzen en een modestudiereis door New York City op voor die twee beurswinnaars, 10 andere studenten Fashion Merchandising and Design (FMD) en twee FMD-faculteiten. De groep ontmoette verschillende marktleiders en smaakmakers die werkzaam waren in alle modegebieden, van ontwerp tot productie tot media.
"Deze kans alleen al kan leiden tot zoveel netwerkmogelijkheden en stages en/of arbeidsbemiddeling na het afstuderen", zegt Dixon. "Het FMD-programma heeft stage- en ontwerpmogelijkheden gekregen voor onze studenten van HFR en Gap Inc., wat allemaal een vroege toegang tot de mode-industrie mogelijk maakt, wat essentieel is."
Jewel Moser, een junior MKZ-student aan de North Carolina A&T State University, ontdekte dat in haar ervaring met solliciteren op en onderzoek naar mogelijkheden binnen de industrie, werden veel vacatures voortijdig ingevuld door niet-BIPOC-studenten via een interne recensie. Zonder connecties en middelen lijkt het vrijwel onmogelijk om in te breken.
"De opkomst van door diversiteit geleide beurzen en industrie-initiatieven zoals ICON360 is een zegen geweest voor studenten zoals ik die [een carrière in] de mode-industrie willen nastreven zonder financiële druk", zegt Moser, eraan toevoegend dat het succes van dergelijke programma's kan worden gemeten aan de hand van drie belangrijke maatstaven: het aantal BIPOC-studenten dat een vaste baan krijgt binnen de branche na hun afstuderen, hun opwaartse mobiliteit binnen het bedrijf en/of hun vermogen om een succesvol en duurzaam modemerk te starten dankzij de ondersteuning die deze biedt programma's. "Voor mij is succes simpelweg het zien van gezichten zoals de mijne op elk niveau van de mode-industrie."
Foto: met dank aan FIT
Modescholen, geplaagd door (geldig) beschuldigingen van systemisch racisme, heb ook de afgelopen jaren doorgebracht werken aan manieren om hun studentenorganisaties te diversifiëren en meer billijke ervaringen te bieden aan die studenten die ooit waren ingeschreven, via toegewijde beurzen en andere carrièregerichte programma's. Bij FIT, de nieuw gelanceerde Centrum voor sociale rechtvaardigheid (SJC) biedt bedrijven kansen om zich bij FIT aan te sluiten bij het helpen ontwikkelen van een pijplijn voor BIPOC-jongeren "die klaar zijn om de gelederen van getalenteerde, goed opgeleide, creatieve werknemers te vullen", legt Joyce F. Brown, voorzitter van FIT.
De SJC heeft de steun van onder meer PVH, Capri Holdings, Tapestry, G-III, Prada, Carolina Herrera, Saks Fifth Avenue en Ralph Lauren als PVH, Capri Holdings. Volgens Brown zijn er twee pijlers in het programma: de ene is het identificeren en voorbereiden van een pijplijn van getalenteerde BIPOC-jongeren om te concurreren op gelijke voet voor een plek in de creatieve industrie, en de andere is om samen te werken met zakelijke partners om professionele ontwikkelingsmogelijkheden binnen hun bedrijf voor huidige BIPOC-medewerkers, zodat ze een realistische verwachting kunnen hebben van: vooruitgang.
"Ons doel bij de ontwikkeling van het Centrum voor Sociale Rechtvaardigheid bij FIT is het bevorderen van bruikbare en meetbare strategieën om ervoor te zorgen dat industrieën erkennen dat culturele competentie een belangrijk element voor verandering is," Brown zegt. "Die diversiteit, rechtvaardigheid en inclusie verrijken productontwikkeling en aantrekkelijkheid op de markt; dat verantwoorde praktijken goed zijn voor het bedrijfsleven, het milieu en de mensenrechten; en dat verschillende stemmen in leiderschapsrollen de productiviteit verhogen en de klantloyaliteit vergroten."
De noodzaak om te verstoren
Beurzen zijn slechts een stukje van de puzzel, en in de hoop een meer holistisch ondersteuningssysteem voor hun gemeenschappen te creëren, nemen veel BIPOC-modemanagers het heft in eigen handen. Gelanceerd in 2020, de non-profit Creatievelingen willen verandering heeft tot doel zwart creatief talent te cultiveren dat geïnteresseerd is in de mode-industrie, te beginnen op het middelbare schoolniveau en door te gaan in de vroege professionele ontwikkeling.
De organisatie is opgericht door Randy Cousin, SVP van productconcept en het People's Place Program voor Tommy Hilfiger; Joe Medved, oprichter van Joe's Blackbook; en Matthew Kane, designdirecteur bij Club Monaco. Als onderdeel van het inaugurele jaar kondigde CWC 25 beurzen aan voor zwarte Amerikaanse ontwerpstudenten die in de zomer van 2021 pre-college zomermodeontwerpprogramma's hebben doorlopen. Programmapijlers waren onder meer vooropleidingsmogelijkheden, mentorschap met professionals uit de industrie, universiteitsbeurzen, stages en leerlingplaatsen, en bekendheid met de gemeenschap.
"De rol die merken kunnen spelen bij het gelijkmaken van het speelveld voor BIPOC-studenten die in de mode willen werken, is te investeren in een educatieve pijplijn die het huidige schoolsysteem verstoort", zegt Cousin. Collegegeld is niet de enige wegversperring. "De meeste BIPOC-studenten kunnen het zich niet veroorloven om pre-college programma's, onbetaalde stages en SAT prep lessen te volgen, die allemaal de meeste studenten helpen om naar de universiteit te gaan en hun eerste baan te vinden. Bovendien gaan BIPOC-studenten vaak enorme schulden aan om op de universiteit te blijven, en als ze geluk hebben genoeg om hun diploma af te maken, in banen te vinden die niet genoeg betalen om te overleven en om hun schulden."
Als bedrijven hun doelstellingen op het gebied van diversiteit, gelijkheid en inclusie (DEI) echt willen halen, stelt Cousin, moeten ze betaalde stages en stagemodellen "die het huidige schoolsysteem omzeilen", en mensen opleiden met de vaardigheden die ze echt nodig hebben, en ze vervolgens in dienst nemen direct. Bedrijven kunnen studenten ook helpen door middel van mentorschappen die hen het vertrouwen en de ondersteuning geven die ze hebben moeten weten wat er mogelijk is in de mode en uiteindelijk leiderschapsrollen bereiken die verder gaan dan design posities.
"De meeste modestudenten kennen niet alle carrièremogelijkheden die voor hen beschikbaar zijn", merkt Kane op. "Hoe zit het met de VP's, COO's en CEO's van bedrijven in de mode?"
Hoewel de oprichters van het CWC het erover eens zijn dat een toename van door diversiteit geleide beurzen een stap in de goede richting is geweest, is het niet voldoende om de industrie in het algemeen fundamenteel te veranderen.
"Ik hoop dat deze trend zich voortzet. Maar een paar van de beste studenten naar de universiteit sturen, lost het kapotte systeem niet op', zegt Cousin. "Het behandelt gewoon het symptoom, niet de ziekte. Je kunt een student geen $ 20.000 geven en denken dat je ze een enorm plezier hebt gedaan, als elk jaar van hun diploma $ 50.000 kost."
Daarom, legt hij uit, richt CWC zich op pre-college beurzen. De organisatie kan de kosten van het programma volledig dekken: collegegeld, kosten, kost en inwoning, reizen, computers, naaimachines en andere benodigdheden. Hoewel CWC uiteindelijk full-ride-beurzen voor niet-gegradueerde graden in modeontwerp zou willen dekken, zegt Kane dat dit grote meerjarige toezeggingen van bedrijven vereist om te financieren.
"Voor significante veranderingen is een dynamische reactie nodig", zegt Kane. "Het vereist aanzienlijk financieel kapitaal om inkomensongelijkheid te verklaren die kansen vermindert, evenals menselijk kapitaal om de volgende generatie te koesteren en een schat aan ervaring en expertise. Beide investeringen vereisen een langetermijnengagement, omdat het aanpakken van systeemongelijkheid niet van de ene op de andere dag kan gebeuren."
Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.