Hoe Joan Juliet Buck van 'Vogue' Parijs een passie voor cultuur vertaalde in een carrière als hoofdredacteur

"Ik kwam niet uit de mode", zegt Joan Juliet Buck voor het kleine publiek dat woensdagavond bijeen was in het Franse Instituut Alliance Française om de voormalige redacteur uitgebreid te horen spreken over haar leven en carrièrepad dat in haar nieuwe memoires wordt beschreven, "De prijs van illusie." Met haar chique pixie-snit en grote groene ogen die door alle bullshit heen lijken te kijken - en met een heel mooie olijfkleurige jas van haar vriendin, Zac Posen - het is weliswaar moeilijk te geloven dat de uitbundige, raspende stem van Buck iets kan zijn maar een moderedacteur. Maar in de loop van de 45 minuten die volgden, zou iedereen die zich in de kamer verzamelde al snel weten dat er was veel meer voor haar carrière dan het dragen van door adverteerders goedgekeurde designerjurken en reizen naar exotische locaties.

Buck werd geboren in Los Angeles, maar groeide vanaf vierjarige leeftijd op in Frankrijk en Londen nadat haar vader, een filmproducent, hun gezin naar Europa had verhuisd. Na het bijwonen van het Lycée Français de Londres, keerde Buck terug naar de Verenigde Staten om Sarah bij te wonen Lawrence College, maar stopte kort daarna en verhuisde naar New York City om boeken en films te schrijven beoordelingen voor

Glamour. Op 23-jarige leeftijd bevond ze zich weer in Londen, dit keer in de rol van hoofdredacteur voor Brits Mode, die Buck aanduidt als 'de enige baan die ik ooit echt wilde'. ("Dit was een baan die werd ingenomen door Marina Warner, die briljant was, goed geboren en naar Oxford ging. Ik was niet een van die dingen, maar ik vond het geweldig.") Tijdens haar ambtstermijn bij de titel schudde Buck de boel wakker door cultuurverstorende mensen als Andy Warhol, Conrad Brooks en Fran Lebowitz in beeld te brengen. "Als functie-editor... Ik had het gevoel dat ik trouw verschuldigd was aan wat toen de tegencultuur werd genoemd", zegt Buck.

Stints als correspondent voor Dagelijkse dameskleding en redacteur van American Mode en Vanity Fair volgde haar tijd bij British Mode; toen kwam de functie van hoofdredacteur van Mode Parijs, een aanbod dat ze aanvankelijk afsloeg. "Het leek me gewoon heel saai om achter een bureau te zitten en mensen te vertellen wat ze moesten doen. Ik zag niet waar de lol was", zegt ze. "Ik had ook in mijn hoofd dat ik een kunstenaar was en romans schreef [in plaats van tijdschriftkopieën]." Tijdens haar zeven jaar Mode Paris bracht Buck haar liefde voor kunst en cultuur naar de pagina's van het tijdschrift en organiseerde thematische thema's rond de onderwerpen film, liefde en ikeen femme Française. "Tijdschriften zijn illusies; films zijn illusies", zegt Buck. "Er is een intensiteit, er is een focus. Er is niets meer onstuimig dan een groep mensen die zich op één doel, één ding concentreren." 

Nadat ze door haar toenmalige baas Jonathan Newhouse abrupt werd gedwongen om op een sabbatical van twee maanden te gaan, werd Buck naar een revalidatiecentrum in het Amerikaanse zuidwesten, de Cottonwood-faciliteit in Tuscon, hoewel niet voor enige mate van middelenmisbruik. Buck was geen onbekende in verslavende persoonlijkheden, maar daar beleefde ze een eigen openbaring: "Ik was verslaafd aan Mode! Ik was in die illusie een [drugs]dealer geworden, om het leven om me heen te kunnen betalen", vertelt ze. "Vogé is een krachtig medicijn waar vrouwen in verdwalen. Mode is meer dan een tijdschrift. We maken de meest krachtige substantie die er is: de droom."

Aan het einde van het panel, wanneer Buck wordt gevraagd naar haar mening over de huidige stand van zaken in de branche, verwijst ze naar: Cultuur Crush (opgericht door Debra Scherer, met wie Buck werkte) Mode Parijs) en blogger Garance Doré als voorbeelden van voorbeeldige mode-redactie in het digitale tijdperk. En wat betreft enig advies voor jonge schrijvers en redacteuren die het willen "maken" zoals zij had gedaan? "Val niet in het mangat." Buck zeker niet.

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.