Terwijl de gevechten in Syrië escaleren en nieuws over meer wreedheden, zoals: kinderen als menselijk schild gebruiken--in de regio stapelt zich op, Anna Wintour spreekt zich daar eindelijk uit in maart 2011 Mode functie op de Syrische first lady, Asma al-Assad. Al-Assad is de vrouw van de Syrische president Bashar al-Assad, en was het onderwerp van een kruiperig profiel geschreven door Joan Juliet Buck, getiteld "A Rose in the Desert".
Dit weekend de New York Times hebben gekeken hoe de al-Assads in wezen de westerse media misleidden - via betaalde PR-bedrijven - om gunstige berichtgeving te krijgen. De Mode stuk, dat de bevoegdheden-die-zijn vervolgens verwijderd van Vogue.com in de nasleep van kritiek, was een van de meer ineenkrimpende voorbeelden.
Kort nadat het artikel was gepubliceerd, besloot Buck, de auteur (en de voormalige EIC van French Mode vóór Carine Roitfeld), begon de ronde te doen om 'zich uit te spreken tegen het regime van Assad'. Maar hoe kwam al-Assad in hemelsnaam aan die geweldige functie van 3.200 woorden? Buck vertelde NPR terug in april:
Ik denk dat Vogue altijd op zoek is naar knappe first ladies omdat ze een combinatie zijn van kracht en schoonheid en elegantie. Dat is waar Vogue over gaat. En hier was deze vrouw die nog nooit een interview had gegeven, die extreem dun en zeer goed gekleed was en daarom gekwalificeerd was om in Vogue te zijn. En dat hadden ze - Vogue probeerde haar al heel lang te krijgen.
Dit sentiment kleurt het hele originele artikel, waarin Buck dingen schreef als hoe "glamoureus, jong en erg chic" Mrs. Assad was.
Het was duidelijk een enorme toondove misstap voor de glossy, vooral in het licht van Wintour's recente, geëscaleerde politieke zichtbaarheid binnen de Obama-campagne. Wintour heeft zondag een verklaring uitgegeven waarin ze zei:
Zoals velen in die tijd hoopten we dat het Assad-regime open zou staan voor een meer progressieve samenleving. Na ons interview, toen de verschrikkelijke gebeurtenissen van het afgelopen anderhalf jaar zich afspeelden in Syrië, werd duidelijk dat de prioriteiten en waarden van het land volledig haaks stonden op die van Vogue. De escalerende wreedheden in Syrië zijn gewetenloos en we betreuren de acties van het Assad-regime in de sterkst mogelijke bewoordingen.
Mode is in het verleden duidelijk bekritiseerd omdat het volledig buiten de realiteit stond. Is deze uitspraak too little too late, of denk je dat de glossy een waardevolle les heeft geleerd?