Cindy Crawford over hoe je niet als model wordt ontvoerd en andere lessen

instagram viewer

Cindy Crawford, supermodel buitengewoon, ging onlangs zitten met Net-a-Porter's de bewerking om over alles te praten, van het dragen van Calvin Klein tot haar schoolbal tot het maken van de "Cindy Crawford"-look.

Maar echt, de beste delen zijn verhalen uit haar vroege modellentijd. Tussen haar optreden als MTV Huis van stijl gastheer en haar iconische Pepsi-commercials, Crawford is aantoonbaar de OG van de supermodel-woordvoerder. Zouden we hebben? een Kate Upton of een Karlie Kloss zonder Cindy Crawford? Twijfelachtig.

Dus van wie kun je beter leren dan van Crawford? Hier zijn vijf tips die we van haar hebben gekregen om vooruit te komen in de mode-industrie:

Wees professioneel. "Ik ben erg professioneel, dus ik denk dat ik daarmee ver ben gekomen. In de modewereld wordt het bijvoorbeeld een beetje onderschat om op tijd te zijn. Soms ergerde ik me eraan dat bepaalde modellen - we zullen geen namen noemen - vijf uur te laat opdagen voor een shoot en dat er geen gevolgen waren."

Leg je telefoon neer en let op.

"Het mooie van toen was dat niemand mobiele telefoons had, dus je zat echt samen te lunchen. Je zou aankomen, je zou luisteren naar [kunsthandelaar] Tony [Shafrazi] die Patrick [Demarchelier] vertelde over een of andere Basquiat en je zou iets leren, een opleiding volgen. Nu doet iedereen gewoon zijn e-mail."

Wees niet bang om je eigen weg te banen. "Ik dacht: 'Ik ga profiteren van dit moment, doe mijn eigen ding'. Ik denk dat sommige jonge meisjes me zagen als iemand die het bedrijf terug gebruikte, niet alleen om erdoor opgegeten te worden. Het is net als met vrouwenrechten of al het andere: je doorbreekt het glazen plafond elke keer een beetje."

Maar, eh, doen let op als je in de auto stapt. "Ik zou mezelf helemaal niet onbevreesd vinden, ik wou dat ik dat was. Op die leeftijd was het waarschijnlijk een soort onwetendheid-is-gelukzaligheid. Ik herinner me dat ik op mijn 21e in Parijs bij iemand in de auto stapte. Ik dacht dat het een man van mijn bureau daar was om me op te halen, want hij had een kaart met mijn naam erop toen ik uit het vliegtuig stapte. Maar toen ik hem vragen stelde, realiseerde ik me dat hij van niets wist. Ik denk dat iemand me in het vliegtuig had zien stappen en hij daar opdook. Ik wachtte tot een stoplicht en sprong toen uit de auto. Toen ik die Liam Neeson-film zag [Genomen] over een ontvoering, dacht ik: 'God, dat had ik kunnen zijn'."

Voor meer van Crawford, check out de bewerking.