Van oudsher is Milaan de thuisbasis van sterke luxe modebedrijven die, meer dan waar dan ook, eigendom zijn van de families van hun oprichtende ontwerper. Velen van hen zijn echter begonnen (of zijn naar verluidt bezig) met het onderzoeken van andere ontwikkelingsopties zoals IPO's, verkopen aan conglomeraten of royalty's, of ergens anders kijken, zoals Parijs, om hun bedrijf te laten zien en te laten groeien.
First lady van de Italiaanse mode en allround slimme dame Miuccia Prada gaf onlangs haar mening over de kwestie van Italiaanse merken die Italië verlaten in een zeldzaam interview met La Republicca (rapporteert) WWD), en het is niet bijzonder optimistisch. "Met de verkoop van onze luxelabels aan buitenlanders dreigt ons hele systeem in de tweede klasse te vallen," zei Prada, "want als onze merken overschrijden onze grenzen, het krediet, de glamour, de roem en de besluitvorming zijn in handen van anderen, en we worden in de steek gelaten, gedegradeerd."
Met Raf Simons als voorbeeld beschuldigt ze merken ervan Milaan af te wijzen voor de cultuur en glamour van Parijs, maar kan begrijpen waarom (wat ze zou moeten doen, aangezien ze zelf Miu Miu in Parijs laat zien in plaats van) Milaan). Ze zegt dat Italië wordt gezien als een plaats met "minder middelen, cultuur, hoofdrolspelers, ideeën, vitaliteit en geld", en dus "gaat de mode ergens anders heen, op zoek naar de beste." Ze verwijt de media dat ze mode afschilderen als "frivole" in plaats van relevant en belangrijk, en politici die "schuw blijven voor rijkdom en glamour.”
Ze maakt zich zorgen dat Milaan het risico loopt verstoken te blijven van het glamoureuze aspect van mode en alleen zal dienen als een hub voor productie.
Wat denk je - mist Milaan de glamour en verfijning van Parijs? Zullen ontwerpers Milaan blijven afwijzen voor de lichtstad?