De kleren:Zoals gewoonlijk, Thom Browne zette een laten zien. Dat betekent dat het om veel meer ging dan alleen kleding. Toch kun je de ontwerper niet verwijten meer aandacht te besteden aan de presentatie dan aan de collectie zelf. De kleding was ongelooflijk. Perfect preppy plaids, ginghams, walvisprints, zeepaardjes, bloemmotieven en surrealistische strepen, sculpturale, maar toch vrouwelijke silhouetten die je niet echt kunt dragen, op een paar stukken na, maar wel naar wilt kijken voor altijd. Het uiterlijk was grijs, zwart en/of wit, of snoepkleurig, met weinig ertussenin. De zee was duidelijk een referentiepunt. Sommige stukken leken bedekt te zijn met zeesterren en schattige zeepaardjes voegden veel charme toe aan anderen. Veel zoomlijnen leken op golven. Soms leken modellen op echte zeedieren. En de laatste look, een japon, moest worden gelopen - ja, gelopen - met een soort riem aan de zoom. Het was geestverruimend.
Het haar en de make-up: Eng. Bleke witte gezichten, donkerblauwe ogen en lippen. Modellen droegen haarstukken die contrasteerden met de kleur van het eigenlijke haar van de modellen, als enorme jaren 50-achtige knotjes op de bovenkant van hun hoofd.
De soundtrack: Ook griezelig. Volgens Tim Blanks werd de show gescoord door Krzysztof Penderecki wiens muziek ook griezeligheid gaf aan films als De exorcist en De glans. De show eindigde met 'Wuthering Heights' van Kate Bush. Op de een of andere manier werkte het allemaal.
De sfeer: Mijn eerste gedachten toen de presentatie ten einde liep, waren: "Ik ben echt in paniek." En dan: "Ik heb het gevoel dat ik geld had moeten betalen om dat te zien." Het was geweldig! Zoals, ik wil weer gaan. Ik had het gevoel dat ik in iemands verdomde droom zat. Mannelijke modellen in blauwe lippenstift en metalen bijenkorven op hun hoofd begeleidden de dames naar draaiende op-art-schijven en draaide ze rond terwijl ballerina's in belachtige tutu's en gestreepte panty's en pointe op de achtergrond dansten. Allemaal in een grote oude kamer in de New York Public Library. Het was surrealistisch, mooi, angstaanjagend en hilarisch tegelijk. Bedankt, Thom Browne, voor het bestaan - en voor het doen van iets anders.
Beroemdheden die we het liefst zouden zien met deze collectie: Eh, allemaal?! Maar aangezien dat niet zou gebeuren... Tilda Swinton?
WTF-moment: De hele show was een constante reeks WTF-momenten.
Foto's: IMAXTree