Halverwege een presentatie aankomen is de beste manier om precies te begrijpen welke impact een collectie heeft. Gisteren, toen ik aankwam bij Chris Benz om 17.00 uur om precies te zijn, het David Rubenstein Atrium was zo druk dat ik me niet kon bewegen zonder per ongeluk een andere Benz-liefhebber tegen het lijf te lopen. Maar ik klaag niet; al het rumoer binnenin betekent dat de collectie van Benz nu misschien wel populairder is dan ooit.
na zijn ode aan Parijs vorig seizoen keerde Benz terug naar Amerika voor AW11, waarbij hij zijn dagen in Savannah, GA noemde als zijn inspiratie voor de herfst. De mix tussen kunstacademiekinderen (Benz-mentoren bij SCAD) en dames die lunchen was perfect getroffen, met gemengde geruite ensembles die van Williamsburg naar Barney's konden lopen zonder zich misplaatst te voelen. Opvallende looks waren onder meer een schokkend roze jasje (de handelsmerknaam van Sciaparelli waardig) met een rode bontkraag, gedragen met een rode hemd en geruite rok en broek, en een "panda jas" van zwart bont met witte mouwen en kraag gedragen met camel wijde pijpen broek. Drama deed zijn intrede in de vorm van hoeden op ooghoogte met dank aan Patricia Underwood, en Benz' begeerlijke schoensamenwerking met Alejandro Ingelmo kreeg een nieuwe incarnatie in gesloten toed, gebloemde wegdes.
Opvallend was de wildgroei aan zwart, te zien in broeken, jurken, jassen en hoeden. Colorphile Chris heeft misschien letterlijk alle kleur naar zijn hoofd laten gaan. De lokken van Benz zijn een menagerie van Manic Panic-kleuren, waarvan hij me verzekerde dat het geel het langst meegaat, en het roze, hoewel behoorlijk chic, bijna onmiddellijk uitwast. Voor de herfst lijken neonhaar en zwarte kleding precies het nieuwe ras van chique New Yorkse modebehoeften. Bedankt Chris!
**Alle foto's: IMAXTREE.