Vijf jaar geleden was blogger-swag iets waarvan we allemaal wisten dat het bestond, maar dat nooit echt in het openbaar werd besproken. Vervolgens, de Federal Trade Commission raakte erbij betrokken, en plotseling moest elk online verkooppunt - hoe groot of klein ook - elke keer dat ze schreven over iets dat ze als cadeau hadden gekregen, een volledige onthulling doen. (Of, als betaling in de vorm van dekking.)
Een tijdje was het leuk om bloggers te roepen die duidelijk (of niet zo duidelijk) shilling voor merken waren zonder de FTC-regels. Maar al snel voelde de gemeenschap zich op haar gemak bij het onthullen van deze merkallianties, en zelfs om ermee te pronken.
In 2013 kunnen merkpartnerschappen maken of breken het succes van een blogger. In een "je moet nep zijn om het te maken"-mode, beweren veel nieuwere, opkomende bloggers dat items die ze hebben gekocht cadeaus van merken waren. Blijkbaar komt deze daad veel vaker voor dan gedacht.
"Verward over bloggers die shit kopen en doen alsof het gratis swag is. Een beetje zoals jezelf bloemen sturen, niet?" zei
Zak Snob's Tina Craig via Twitter op zondag.Ik vroeg rond voor echte voorbeelden van dit gebeuren. Een marketingdirecteur, die off the record wilde spreken, herinnert zich een tijd waarin een redelijk populaire blogger (met een van die blogtitels over food-lifestyle-fashion) liep de West Village-winkel binnen van een populaire handtas merk. Ze vroeg om een gratis bucketbag, maar de manager zei dat ze haar die niet kon geven, dus kocht ze die zelf. Toen ze de winkel verliet, tweette / instagramde / tuimelde ze een grote dank aan het merk voor de portemonnee.
Een andere blogger - die schrijft over het leven in NYC - staat er zo bekend om dat ze een grap is geworden onder de 'coole menigte' van de blogger.
"Ik heb mensen op feestjes horen zeggen 'oh, zo'n merk stuurde me ook die swagbag', en toen zeiden de PR-mensen 'eh, nee dat hebben we niet gedaan'", zegt de directeur. "Ze zijn allemaal zo wanhopig om carrièrebloggers te blijven."
Maar als je genoeg verdient om een mooie handtas te kunnen betalen, zou je dan niet trots moeten zijn?
"Het is een manier om hun schijn van invloed en insiderstatus op te blazen voor lezers/andere merken", zegt Amanda Mull, de hoofdredacteur van de razend populaire accessoiressite Portemonnee blog, via Twitter.
Robbie Sokolowsky, creatief directeur bij ICEDMedia, zegt een full-service digitaal bureau dat hij het als merkmanager niet erg vindt als bloggers roddelen over 'gratis' geschenken. Tenminste tot op zekere hoogte.
"Ik heb zeker mensen gezien die zichzelf ten onrechte associëren met merken waar ze geen band mee hebben. Jezelf vals vertegenwoordigen of liegen is gewoon een lage zaak om te doen of betrapt te worden", zegt hij. "In mijn ervaring met de merken waarmee ik heb gewerkt, kan ik echter zeggen bloggers die per ongeluk mijn klanten positief hebben genoemd. manier (of ze nu hongerig zijn naar aandacht of liever 'wanhopig' zoals jij het zegt) zal worden beloond en opgemerkt of ik ze product heb gestuurd of niet. Als ze ooit beweerden dat het een geschenk was terwijl dat niet zo was, maar ze het product in een positief daglicht stelden, zou ik die opmerking hoogstwaarschijnlijk over het hoofd zien en hen bedanken voor hun steun."
Dus misschien is het niet zo'n slechte zaak, vooral in zo'n steeds moordende industrie. Sokolowsky zegt: "Doorbreken in de hogere regionen van het modebloggen is vergelijkbaar met" een pro-atleet of een Hollywood-ster worden." Verdienen deze bloggers een uitbrander, of een beetje bewondering?