Waarom we dol zijn op gescheurde kleding en de 'perfecte imperfecties' van mode

net buiten Het museum van FIT's onlangs geopende tentoonstelling 'Ontrafeld', a Rei Kawakubo voor Comme des Garçons "kanten" trui is te zien. Met de hand gebreid en versierd met opzettelijke gaten, is het stuk uit de jaren 80 een handtekening geworden voor de ontwerper - zozeer zelfs dat replica's werden gemaakt exclusief te koop in The Met Store tijdens de run van het Costume Institute "Rei Kawakubo / Comme des Garçons: kunst van het tussen" vorig jaar.

De trui is een van de vele Comme des Garçons-stukken bij "Unraveled", die gebrekkige, gewijzigde en onafgewerkte kledingstukken onderzoekt en tentoonstelt. Het is een interessante keuze om dit item specifiek te laten zien om bezoekers van tentoonstellingen te verwelkomen: als consumenten zijn we gaan houden van gescheurde en aan flarden gescheurde kleding. honderden van dollars op een enkel kledingstuk dat rigoureus is doorlopen (en soms

onhoudbaar) processen om een ​​zwaar gedragen look te krijgen.

"De afgelopen jaren is er een groeiende belangstelling van modehistorici en wetenschappers voor wat we kunnen leer van kleding die op de een of andere manier onvolmaakt is", zegt Colleen Hill, Museum bij FIT's curator van kostuums en accessoires. "Ontrafeld" benadrukt kledingstukken die zijn hersteld en gewijzigd, zoals een 18e-eeuws verblijf (korset) dat werd vergroot met panelen van niet-passende stof, of een paar schoenen uit dezelfde tijd - de ene gerepareerd en de andere nog in versleten staat. "Als we die kleding laten zien, praten we meestal niet over die aanpassingen", zegt Hill. "We vertrouwen ofwel op het werk van een restaurator, of we plaatsen het object in een bepaalde hoek of gebruiken weinig licht om die gebreken te verbergen. Ik wilde deze veranderingen benadrukken die vaak in de loop van de levensduur van een kledingstuk worden gemaakt."

GERELATEERDE ARTIKELEN

Naast het benadrukken van verontruste en gedeconstrueerde mode in "Unraveled", begint Hill de tentoonstelling met een sectie genaamd "Behind the Seams." Kleding uit de archieven van het museum wordt getoond naast gedenkwaardige anekdotes die gewoonlijk niet worden onthuld in een traditionele tentoonstelling instelling. Het gedeelte 'Hergebruikt' is de favoriet van Hill, omdat het zich richt op kleding of textiel die van het een in het ander zijn gemaakt. Te zien is een jumpsuit uit 1966 van Betsey Johnson, die ze maakte van de oude rugbyshirts van haar ex. (Genoemde ex is John Cale van de Velvet Underground, voor het geval je nieuwsgierig was.) "Unfinished" volgt, met kledingstukken die een diepere look geven in het proces van het maken van kleding, zoals een drukke jurk uit 1880 die volledig onafgewerkt was - ruwe randafwerking, ongedaan rijgsteken en alle. Een zeer zeldzaam geval, zegt Hill, als je bedenkt hoe duur kleding in de 19e eeuw kostte.

Ten slotte sluit "Unraveled" af met het onderwerp versleten en gedeconstrueerde kleding. Hill koos strategisch de plaatsing aan het einde om als epiloog op de tentoonstelling te dienen. "Het is het idee van imperfectie nemen en deze technieken opnieuw gebruiken om een ​​of ander modestatement te maken", legt ze uit. "Wat echt intrigerend is, is dat musea in het verleden vaak objecten over het hoofd zagen die als onvolmaakt of gebrekkig werden gezien, maar wat heel fascinerend is, is dat die objecten opzettelijk gebrekkig of onvolmaakt en we omarmen ze als onderdeel van het modelexicon."

Hoewel versleten kleding in de 20e eeuw grotendeels populair is geworden, duurt het bereiken van een dergelijke esthetiek eeuwenlang. Hill illustreert dit begrip met a Vivienne Westwood rood satijnen jasje uit het voorjaar van 1991 in een all-over patroon van kleine sneden, afgewisseld met een enigszins vergelijkbaar stuk uit de Renaissance die 'slashing' laat zien, een decoratieve techniek die een kleurrijke laag stof blootlegt onder.

Volgens Farfetch Inkoop- en merchandisingdirecteur Candice Fragis, een van de belangrijkste spelers in de noodlijdende en gedeconstrueerde ruimte, is Maison Margiela, die te zien is in "Unraveled", inclusief een paar "Tabi"-laarzen uit het voorjaar van 1990 bedekt met meerdere lagen dikke witte verf die bedoeld zijn om na verloop van tijd te barsten en scheuren. "De verontruste look gaat verder dan een trend zijn", zegt Fragis. "Het gaat meer om een ​​sleutelkenmerk van het DNA van een merk en een zeer weloverwogen benadering van het maken" iets perfect onvolmaakt." Ze crediteert ook nieuwere, meer eigentijdse merken, zoals Unravel Project en R13, om deze esthetiek naar voren te halen in de winkelruimte.

Toen Ben Taverniti en Joyce Bonelli oprichtten Ontwarren in 2015 kreeg het meteen erkenning voor zijn street-meets-luxe sfeer (en een mede-teken van Kardashian-Jenner). Slouchy, oversized hoodies hebben uitsnijdingen op de schouder voor een kiekeboe-effect; denim wordt vernietigd en gedeconstrueerd met scheuren, gaten en scheuren; en kasjmier truien zijn fijn gerafeld aan de manchetten en zoom. Rihanna was het meest recent gezien in het denim korset van Unravel, dat won bekendheid omdat het, letterlijk, een stuk zeven-inch stof was - alsof het van de bovenkant van een spijkerbroek was afgesneden. "Ontrafelen is [nemen] wat je weet en er op een andere manier naar kijken, een ander perspectief krijgen", zegt Taverniti. "Hoe krijg ik deze stukken die als je ernaar kijkt, je het gevoel hebt dat je ze al jaren in bezit hebt? Omdat het het persoonlijk maakt."

Drie jaar later heeft Taverniti zijn verontruste esthetiek ontwikkeld en biedt hij alledaagse casuals in hoogwaardige materialen of onverwachte silhouetten: een pufferjas gemaakt van zijde; een button-down overhemd getransformeerd in een hybride van witte popeline en gestreepte voile; en een spijkerjack met het silhouet en de details die gewoonlijk worden geassocieerd met een bomberjack. "Wat ik nu doe, is mijn basis opnieuw bewerken", legt hij uit. "Het verontrustende en ontrafelende deel moet in de deconstructie of reconstructie van het kledingstuk zitten. Het is het mixen van materialen en stijlen."

"Het is echt heel erg geëvolueerd naar onze esthetiek", zegt ontwerper Chris Leba van R13's populaire distressed denim. Een van de bestsellers van het label is de 'Double Classic', een denimmix van gerafelde jeans en een gescheurde minirok. (Gigi Hadid en Priyanka Chopra beide zijn gespot in deze gedurfde look.) Leba verwijst vaak naar vintage kledingstukken, evenals naar de underground rockstijl van de Ramones en Sid Vicious, om deze versleten details te bereiken. "Bijna alles komt van echte, echte kledingstukken die gescheurd zijn", legt hij uit. "Dat is de enige manier waarop je iets kunt creëren dat er natuurlijk en authentiek uitziet."

Hoewel muziekscènes en vintage kleding veel voorkomende kleermakersodes zijn als het gaat om verontruste kleding, WGSNMarian Park, hoofdredacteur van Youth Fashion, ziet dat merken inspelen op de collectieve wens van consumenten om er ontspannen en pretentieloos uit te zien. "Verontruste details verwijzen vanuit esthetisch oogpunt naar een versleten en geliefde look", zegt Park. "Boyfriend-jeans waar je dol op bent, je favoriete T-shirt versleten door obsessieve slijtage. We hebben die marketingboodschappen allemaal wel eens eerder gezien."

Dawnn Karen, modepsycholoog en docent aan het Fashion Institute of Technology, is van mening dat dit specifieke type kleding veel meer betekenis kan hebben achter de eigen authenticiteit van de drager. "Als iemand vraagt ​​hoe het met je gaat, moet je niet zeggen: 'Oh, ik heb een slechte dag.' Je zou moeten zeggen: 'Het gaat goed. Hoe gaat het met je?'", legt Karen uit. "Het is hetzelfde met kleding. Het is de bedoeling dat we onze gevoelens verdoezelen, onze emoties verhullen en wanneer je deze noodlijdende trend draagt, laat het gewoon zien dat we niet goed in elkaar zitten en dat is oké."

Er is ook de psychologische waarde die gescheurde en gescheurde kleding kan hebben, of dat nu uit het verleden (erfstukken van een geliefde), heden of toekomst (een verlovingsring, bijvoorbeeld). "We hebben de neiging om ze te veel te gebruiken tot het punt dat ze erg versleten zijn. Het is vanwege het gewicht van de psychologische waarde die we eraan hechten", legt Karen uit. "Zonder dat voelen we dit gevoel van leegte of naaktheid."

Sinds november 2017 is het Museum van FIT bezig met crowdsourcing voor "Ontrafeld" met het online project "Het dragen van herinneringen." Meer dan 300 inzendingen (en er worden er nog meer) van het publiek getoond op de Tumblr-pagina van het museum, met foto's van kledingstukken en de speciale betekenissen en verhalen - en psychologische waarde misschien - achter hen. "Wat ik de kijkers van deze tentoonstelling wil meegeven, is het feit dat we echt contact moeten maken met onze kleding", zegt Hill. "We hebben een echt fysieke en intieme relatie met kleding en ik denk dat we dat soms vergeten."

Bekijk hieronder meer afbeeldingen van het Museum op FIT's "Ontrafeld" tentoonstelling. De tentoonstelling is nu te zien tot en met 17 november.

Homepage-afbeelding: Streetstyle in New York Fashion Week. Foto: Imaxtree

Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang elke dag het laatste nieuws uit de branche in uw inbox.