Superheldkostuumontwerp krijgt eindelijk de erkenning die het verdient

Nog niet zo lang geleden hoorde je 'superheldenkostuums', dingen als rubberen pakken met prominente, eh, Bat-koplampen, kwamen mannen in primaire kleur panty's en vrouwen in onpraktisch schrale rompertjes voor de geest. Voor veel mensen is dat waarschijnlijk nog steeds het geval.

"We hadden het gevoel dat superheldenkostuums super cheesy waren en niemand gaf om het vakmanschap. Het ging allemaal om de fantasie: een personage dat echt niet bestaat", zegt "Zwarte Panter" kostuum ontwerper Rutte E. Voerman, over algemene percepties. "Nu nemen we ze zoveel serieuzer."

Natuurlijk, de Kostuumontwerpersgilde liep voorop bij het herkennen van het talent en het kunstenaarschap achter het op stripboeken gebaseerde subgenre. In 2005 heeft de branchevereniging de Excellence in Sci-Fi/Fantasy kostuumontwerpprijs in het leven geroepen en deze onderscheiden van de periode-categorie. De inaugurele klasse van Sci-Fi/Fantasy-genomineerden was Lindy Hemming voor "Batman Begins" van Christopher Nolan. Sindsdien maximaal twee superheldenfilms zijn slechts twee keer erkend: Alexandra Byrne voor "Thor" en Sammy Sheldon voor "X-Men: First Class" in 2012 en Mayes C. Rubeo voor "

Thor: Ragnarok" en Hemming, die won, voor "Wonder Woman" anno 2018. (In 2017 won Byrne de categorie voor "Doctor Strange.")

Maar dit jaar wordt het ontwerp van superheldenkostuums erkend met een ongekende drie op stripboeken gebaseerde films die de wereld domineren CDGA-uitmuntendheid in Sci-Fi/Fantasy categorie: "Waterman" door Kym Barrett, "Avengers: Infinity War" van Judianna Makovsky, die in 2002 een Fantasy/Period-eer won voor "Harry Potter en the Sorcerer's Stone" (en is nog vier keer genomineerd, waaronder in 2007 voor "X-Men: The Last Stand") en natuurlijk "Zwarte Panter" door Carter, die haar derde Oscar-knik ontving voor de veelgeprezen kaskraker.

Zeker, fantasiefilms zijn doorgebroken tijdens de door film geobsedeerde Oscars: John Mollo voor "Star Wars" in 1978 en meest recentelijk Jenny Beavan voor "Mad Max: Fury Road" in 2016 en Colleen Atwood voor "Fabeldieren en waar ze te vinden" anno 2017. Maar Carter's nominatie voor "Black Panther" markeert de eerste keer dat een... superheld film is opgenomen in de anders periode film-gestapelde categorie. Natuurlijk is het door Ryan Coogler geschreven en geregisseerde "Black Panther" meer dan een superheldenfilm. De Oscar-genomineerde voor Beste Film is een epische film met een krachtig, ontroerend verhaal en diepe culturele en historische betekenis.

Carter's verbluffende werk, dat de Afrikaanse cultuur viert door het kleurenpalet, ontwerpdetails en het kunstenaarschap achter het bouwen van de uitgebreide kostuums, helpt een groot aantal barrières te doorbreken, waaronder wat het publiek — en de Academie — als superheldenkostuum beschouwt ontwerp.

"Misschien denken mensen dat [de kostuums] zijn ontworpen in een stripboek en daarom is het niet echt ontworpen door jij', zegt Barrett, die eerder 'The Amazing Spider-Man' ontwierp, dat zich in 2012 meer in de echte wereld afspeelde, evenals de iconische 'Matrix'-trilogie. Voor de prijsuitreiking van de heilige graal, de Oscars, worden de nominaties bepaald door de afdeling Kostuumontwerpers van de Academie en vervolgens door alle leden gestemd. Regel negen, tweede lid staten dat "de kostuums voor de foto moeten zijn bedacht door een kostuumontwerper."

In wat de voorzitter van de Costume Designers Guild Salvador Perez verwijst naar "het vuile kleine geheim" - maar een waar de meeste stripfans zich bewust van zijn - de supersuits en schurkensembles in het middelpunt zijn getekend door conceptartiesten, velen met hun eigen volgelingen. De illustraties zijn gebaseerd op een specifieke iteratie van een stripboek en vervolgens doorgegeven aan de kostuumontwerper na vermoedelijk overvloedige feedback van de regisseur en studiokoper. Maar wat niet vaak wordt erkend, is de hoeveelheid vindingrijkheid en origineel werk dat de kostuumontwerper heeft gedaan aan de iconische looks zodra ze zich hebben aangemeld.

"Superheldenpakken zijn super - misschien is dat een slechte woordspeling - ze zijn erg ingewikkeld om te maken", zegt Makovsky, die de afgelopen vijf jaar heeft gewijd aan het Marvel Cinematic Universe-kostuum bij het ontwerpen van "Captain America: The Winter Soldier" en "Civil War", "Guardians of the Galaxy Vol. 2," en het komende "Avengers: Endgame" - dat wil zeggen, ze weet waar ze het over heeft. "We proberen de essentie van de originele schets absoluut te behouden, en wat dat concept is, maar het is een concept dat dan zal groeien en evolueren."

Een supersuit zal hoogstwaarschijnlijk opnieuw moeten worden getekend - en gemaakt en vervolgens opnieuw gemaakt in meerdere prototypen - om een ​​"heldhaftig" silhouet te creëren en te passen bij het lichaam van die specifieke acteur. (Ook tijdens het productieproces werkt de ontwerper vaak samen met de conceptartiesten.) Het gebouwde pak moet ook uitzonderlijke bewegings- en actiescènes mogelijk maken en er dynamisch uitzien scherm. "Proberen uit te vinden hoe deze dingen in deze films werken, is meer dan driekwart van de strijd", voegt Makovsky eraan toe, terwijl hij weer een onbedoelde woordspeling uithaalt.

Bovendien worden supersuits die zijn geërfd van eerdere franchises bijna altijd "opnieuw gemaakt en tot op zekere hoogte opnieuw ontworpen", aldus Makovsky. (Tenzij het slechts "twee seconden" op het scherm is.) Aquaman's Aquasuit-evolutie van "Justice League" naar zijn op zichzelf staande film is een voorbeeld van een totale remake. De kostuumontwerper en het illustratieteam van de kostuumafdeling creëren hun eigen originele ontwerpen voor de meeste looks die uiteindelijk op het scherm te zien zijn.

"We hebben elke kleine gouden schaal gemaakt voor het harnas van koning Atlan en een sieradenmaker heeft ze allemaal gegoten", legt Barrett uit over de nauwgezette details die nodig zijn voor slechts één kostuum om een ​​visueel levendig, ingewikkeld getextureerd en geloofwaardig ondergedompeld onderwaterbeeld te creëren wereld. "Het is een zeer arbeidsintensieve, artistieke en technisch bijzondere baan." Het publiek en de critici overschatten vaak de hoeveelheid CG die wordt gebruikt om de kostuums te verbeteren. Zoals Barrett ons eerder vertelde, zijn de "Aquaman"-kostuums, afgezien van de golvende capes en Amber Heards jurk met kwallenrok, waren allemaal fysiek gebouwd.

Maar dat betekent niet dat de kostuumontwerpers niet leren en technische expertise op hoog niveau gebruiken in hun proces - vooral voor de supersuits. "De manier waarop de kostuums het rijk van de wetenschap zijn binnengedrongen en het soort technici dat we gebruiken om deze kleding te maken, is zeker uitgebreid", zegt Makovsky.

De ontwerpers moeten op de hoogte blijven van - of voorlopen op - snel voortschrijdende technologieën en samenwerken met technici om spiersculpturen te maken, vacuformvormen te maken, oppervlaktepatronen te bedenken en 3-D. te engineeren afdrukken. "Er is geen soort magische knop die zegt: 'OK, maak een panterpak'", zegt Carter. "Het is eigenlijk veel gedetailleerder, duurt veel langer en kost veel meer."

Om de door vibranium aangedreven tweedehuid-superpakken voor Black Panther en Killmonger te bouwen en op spectaculaire wijze te illustreren, gebruikte Carter een hi-tech, tijdrovend, meerstappenproces. Ze zocht ook de bekroonde 3D-printexpert Julia Koerner op om de majestueuze ingewikkelde zendspoel te vervaardigen en schoudermantel die ze ontwierp voor koningin Ramonda (Angela Bassett), een eerbetoon aan de Zuid-Afrikaanse Zulu mensen.

Carter's award-genomineerde werk op "Zwarte Panter" is ook een krachtige weergave en viering van geschiedenis, erfgoed en culturele trots, door het creëren van een fantastische wereld die niet bestaat in onze realiteit - die net zo impactvol en onderzoeksintensief is als ontwerpen voor een periode film. De ontwerper, die eerder Oscar-nominaties ontving voor "Amistad" en "Malcolm X", was krachtig elementen van de mensen van Afrika in de geschiedenis van het continent verwerkt - onaangetast door kolonisatie — om elk van de gemeenschappen en buurten te onderscheiden in het verborgen, hi-tech paradijs van de fictieve Wakanda.

"Er is geen reden waarom het aanpassen van iets uit een stripverhaal minder interessant of geprezen zou zijn dan het ontwerpen van een stuk uit die tijd", zegt Sam Maggs, stripschrijver en auteur van 'The Fangirl's Guide to the Galaxy' en 'Girl Squads'. Ze vergelijkt het rijke en meeslepende verhaal van Marvel en DC Universe strips die meer dan 50 jaar oud zijn - waaronder Black Panther, die in 1966 werd geïntroduceerd - aan archiefbeelden, geschiedenis en literatuurontwerpers die mij voor een periode stukken.

"Ik kwam op het idee dat we traditionele technieken en de ideeën over schoonheid van deze verschillende stammen zouden gebruiken, maar we zouden ze opnieuw creëren en ze op een andere manier eren", zegt Carter, over het werken met Afrikaanse ambachtslieden om sieraden en versieringen te maken, zoals de gouden keizerlijke armbanden en halsstukken van Dora Milaje-leider Okoye, geïnspireerd door vrouwen uit de Zuid-Afrikaanse Ndebele mensen.

"Deze wereld die we [met Wakanda] hebben gecreëerd, heeft dezelfde ingrediënten als een stuk uit die tijd en, nog meer, omdat we dingen konden creëren die origineel waren. Dat heeft nooit bestaan, zelfs niet in de geschiedenis", zegt Carter.

Maar dan zijn er nog de vooroordelen over het bronmateriaal zelf. "Vaak voelt het alsof [de films] aan de kant worden geschoven, alleen maar omdat ze zijn ontwikkeld uit een strip", zegt Maggs. Maar stripboek - of graphic novel - schrijvers, zoals Brian Michael Bendis, Brian K. Vaughn, Kelly Sue DeConnick en wijlen Stan Lee zijn literaire talenten die niet mogen worden afgewezen. Bovendien brengen bekroonde auteurs en journalisten nieuwe iteraties en interpretaties van geliefde striphelden om een ​​breder publiek te bereiken en de wereld van vandaag te weerspiegelen. In 2016 schreef Ta-Nehisi Coates, winnaar van de National Book Award, de door Brian Stelfreeze getekende 'Black Panther'-serie, waarop de film was gebaseerd, en New York Times Ook bestsellerauteur Roxane Gay schreef samen met dichter Yona Harvey een serie over de superheld.

Met betrekking tot de hoge verwachtingen van fans, biedt het ontwerpen van een superheldenkostuum geïnspireerd op een geconceptualiseerd stripboekpersonage unieke uitdagingen, in vergelijking met om een ​​fantastische uit de geschreven pagina te ontwikkelen, zoals bijvoorbeeld Harry Potter of Legolas uit 'Lord of the Rings'. "De kostuums van de superheldenfilm moeten echt zijn iconisch’, zegt Maggs. "Ze vertegenwoordigen de kindertijd van veel mensen. Ze vertegenwoordigen personages waar mensen echt hartstochtelijk over zijn en waarmee ze zich verbonden voelen." De verwachtingen van het publiek zijn dus nog groter - en zoals we allemaal weten, zijn stripfans erg luidruchtig.

Maar Carter vond dit een motiverende, zo niet opwindende, uitdaging. "Mensen applaudisseerden toen mensen [T'Challa] in de Black Panther zagen veranderen omdat hij zoveel vertegenwoordigt voor de fans - voor de mensen die zijn verhaal hebben gevolgd", voegt Carter toe. "Hij vertegenwoordigt zoveel dat je dat kostuum niet kunt bedriegen. Het moet doorzetten."

Nou, dat deed het - en de algemene consensus is dat Carter, die onlangs de Critics' Choice Award won, dit jaar de Oscar mee naar huis nam voor de historisch favoriete films uit de periode. "Het is gigantisch. Het is een groot probleem", zegt Christopher Laverty, maker van Kleding op film en auteur van "Fashion in Film." "Het zal zeker winnen en dat moet het ook doen."

Maar zal dit jaar de perceptie van superheldkostuumontwerp veranderen? Nou, eerst is er de Academie. "We zijn onze eigen ergste vijand omdat alle nominaties van onze collega's komen", zegt Perez van CDG. "Dus als wij als kostuumontwerpers het niet erkennen, hoe kunnen we dan verwachten dat het publiek het erkent?"

"Als je [superheldkostuumontwerp] niet hebt gedaan, waardeer je het niet. Maar hoe meer mensen ermee beginnen, hoe meer ze herkennen wat de kunst is", zegt Makovsky.

En zowel het publiek, de ontwerpers als de critici zullen er veel meer van zien, aangezien superheldenfilms nergens heen gaan. Volgens Screenrant een record van 11 op stripboeken gebaseerde films zal in 2019 in de bioscoop verschijnen, vergeleken met zes vorig jaar, waaronder 'Captain Marvel', Makovsky's 'Avengers: Endgame' en de superschurkenfilm 'Joker'. (Bovendien zijn er alle helden op het netwerk en streamen ze kleine schermen, inclusief binnenkort te lanceren apps van DC Universe en Disney+, eigendom van Marvel, die zullen stroom "Captain Marvel" wanneer het in de bioscoop verschijnt.) 

"Ik hoop dat het een impact heeft en we hebben veel te danken aan 'Black Panther'", zegt Barrett. "Het is geweldig voor de rest van ons ontwerpers die in hetzelfde genre werken."

Terwijl superheldenfilms in opkomst zijn en nieuwe mogelijkheden voor het vertellen van verhalen worden ontdekt — vooral om een ​​divers scala aan mensen en gemeenschappen - de kostuums zullen blijven verbazen, met Carter's "Black Panther" die de manier.

Bovenste foto: (L naar R): Okoye (Danai Gurira), Black Panther/T'Challa (Chadwick Boseman), Captain America/Steve Rogers (Chris Evans), Black Widow/Natasha Romanoff (Scarlet Johansson) en Winter Soldier/Bucky Barnes (Sebastian Stan) in 'Avengers: Infinity Oorlog". Foto: Chuck Zlotnick/Marvel Studios 2018

Foto op de homepage: T'Challa/Black Panther (Chadwick Boseman) en Erik Killmonger (Michael B. Jordan) in 'Black Panther'. Foto: Matt Kennedy/Marvel Studios 2018

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.