Van Inès de la Fressange tot Charlotte Gainsbourg, de Franse mode heeft altijd de opstandige bevoorrechten omarmd klassen - het is een Amélie-achtige wereld, zowel ordinair als aristocratisch, gehuld in niets anders dan Chanel-tweed en macarons. Wat niet wil zeggen dat dit perspectief niet tot prachtige beelden heeft geleid. Maar voor de lokale bevolking kan het een beetje scheef aanvoelen. De landingsbaan van Dior is misschien helemaal wit, maar Frankrijk is een multiculturele natie. Van de studentenopstanden in mei '68 tot recente door angst geleide rellen in de banlieues, het resonerende straatleven neemt een sleutelpositie in in het collectieve geheugen. Het nieuwste nummer van Antidote - een jaarlijks koffietafelachtig tijdschrift dat volledig door één fotograaf is gemaakt - richt zich op de straat. In plaats van een toeschouwer te zijn van 'high' fashion, viert Antidote het stadsleven als iets dat kleermakersenergie ontsteekt.
Parijs is misschien de thuisbasis van een erfenis van traditionele Haute Couture-meesters, maar het lijkt erop dat de stad de laatste tijd zich bewust van zijn experimentele, baanbrekende potentieel (als Londen zijn eigen coutureweek had, zouden dit de ontluikende kunnen zijn) sterren). Hier zijn zes ontwerpers die Coco Chanel een beetje rusteloos zouden maken.
Sergeenko, een van Ruslands favoriete it-girls, geliefd bij streetstyle-fotografen vanwege haar door Anna Karenina geïnspireerde stijl, lanceerde vorig seizoen haar couturelijn. Het resultaat was een nostalgische maar coherente collectie. Dit seizoen bleef ze experimenteren met traditionele Russische beelden en besloot ze de Sovjet-Unie samen te voegen sprookjesachtige illustraties van haar jeugd met Americana uit de Amerikaanse Burgeroorlog - in het bijzonder ter ere van Gone with the Wind. Klik door om de volledige collectie te zien.
Weet je nog Zahia, de minderjarige escorte die voor het eerst de krantenkoppen haalde omdat ze met de helft van het Franse voetbalteam in bed stapte en vervolgens een 'haute couture'-lingerielijn lanceerde? Nou, gisteravond ging een documentaire over haar in première in Parijs, geregisseerd door de jonge Hugo Lopez. Zahia de Z à A (Zahia van Z tot A) volgt elke stap van de creatie van haar laatste collectie, helemaal tot aan de show, en geeft ons een kijkje in haar snoepkleurige leven.
Ooit ontworpen voor vrouwen met een budget dat in tegenspraak is met het mijne, staan vrouwen op het punt van start te gaan met een fantastische en weelderige vakantie-, resortcollecties waren ook secundaire gebeurtenissen voor hun prêt-à-porter, waardig met een lookbook op het beste. Salvatore Ferragamo ging gisteravond in Parijs behoorlijk radicaal de andere kant op. Het Florentijnse label, sponsor van de huidige Leonardo da Vinci-tentoonstelling in het Louvre, maakte van de gelegenheid gebruik om een uitbundige catwalkshow te geven in het museum, met een couture-waardige casting en front row.
PARIJS - Afgelopen weekend koos Frankrijk niet alleen de socialist François Hollande als zijn nieuwe president; het land verwelkomde ook een first lady die lijnrecht tegenover Carla Bruni stond. Maak kennis met Valérie Trierweiler, door de Franse pers omschreven als 'een normale vrouw'. Een 47-jarige journalist zonder Botox, gescheiden met drie kinderen, ze is niet de nieuwe vrouw van François, maar een langdurige vriendin - een duidelijke nieuwigheid voor het Elysée (het Franse equivalent van de Witte Huis).
Manish Arora koos een thema en gebruikte het op de meest bizarre manier, ver verwijderd van wat het voor de meeste mensen oproept. Weet je nog vorig seizoen? Hij beweerde geïnspireerd te zijn door de vrijheid van de jaren zestig en ontwierp een collectie naaldhakken die samensmelten tot ultraskinny jeans. Het decennium verscheen in de vorm van een enkele A-lijn jurk (en misschien wel het roken van chichas op de catwalk). Dit seizoen vond de in New Delhi geboren ontwerper nieuwe inspiratie voor zijn luxueuze excentriciteit: graffitikunst. Gedurende de hele show schilderden straatartiesten begin jaren 90 geïnspireerde heldere letters die tegen het einde 'het leven is mooi' zouden spellen. Wat de kleding betreft, deze waren slechts zeer losjes verbonden met de cultuur. De ontwerpen vertegenwoordigden tijdloze klassiekers, waaraan hij een gestileerd urban zetje gaf.
Het is je inmiddels waarschijnlijk wel opgevallen dat de Middeleeuwen het leidende thema van het seizoen zijn. Het interessante is om te zien hoe elke ontwerper fantaseert over een decennium over een millennium oud. In het geval van Ann Demeulemesteer stelde ze zich donkere (schokkende) tijden voor waarin vrouwelijke soldaten leren broeken, losse, dijhoge platte laarzen en veel gedrapeerde moiré-topjes droegen. Oversized leren en gekookte wollen sjaals werden woedend om de nek gewikkeld. In combinatie met okselhoge handschoenen versterkten deze accessoires een ruw en stoer gevoel, 10e-eeuwse stijl - ideaal voor paardrijden in het midden van een koude nacht.