Tracee Ellis Ross en Kerby Jean-Raymond spreken op Vogue's Forces of Fashion-panel. Foto: Corey Tenold voor Vogue Magazine
Kerby Jean-Raymond heeft nauwelijks een pauze gehad van de schijnwerpers sinds zijn meest recente New York Fashion Week evenement in september. De show zelf, waar de ontwerper "King's Theatre in een hood mansion party" veranderde, zoals hij het beschrijft, was een veelzijdige productie met de prominente zwarte schrijver Casey Gerald en het "Tabernacle Drip Choir" naast een collectie met 68 looks die werd begroet met klinkende, schijnbaar universele loven.
Dus om een ander zwart koor te ontmoeten, dit keer op het jaarlijkse gala van Business of Fashion een paar weken later, was op zich niet beledigend, maar hij vond het schokkend wanneer gebruikt als een voertuig om een verhaal te drijven voor een bedrijf dat profiteert van de ideeën en ervaringen van de zwarte gemeenschap, en dat is wat Jean-Raymondbeschuldigde de publicatie van het doen van.
"Ik heb het gevoel dat ik werd gebruikt... het is een beetje als CO2-compensatie, wanneer een oliemaatschappij een olielek veroorzaakt en de overheid hen smeekt om wat bomen te planten, zo voelde dit voor mij. Het is alsof je naar de jonge ontwerpers gaat die daadwerkelijk op de grond het werk doen of naar jonge acteurs die het werk doen, ze uitkiezen apart voor informatie, je krijgt alles wat je nodig hebt, en je bungelt een wortel aan het einde van de stok," zegt Jean-Raymond gedurende
Vogue's Forces of Fashion-conferentie. "Je had me gewoon in Flatbush moeten laten en niet met me moeten rotzooien, en dan dat nemen en het aan grotere bedrijven gaan verkopen; dat is het punt dat niet goed bij mij zat."Gezien het non-stop gebabbel rond die twee evenementen, vooral de laatste, was Jean-Raymond enthousiast om iets anders te bespreken op de conferentie van Vogue, waar hij in gesprek was met actrice en producer Tracee Ellis Ross. Het is misschien deze gretigheid die Jean-Raymond opende om enkele 'geheimen' te delen die hij voor zichzelf hield. De Instagram-pagina van de artiest is bijvoorbeeld slechts een mantel die zijn geheime 'finsta' afschermt. (Hij houdt vol dat het publiek het nooit zal vinden, hoewel ik de mensen waarschuw) man die de moderne internetspeurder onderschat.) Jean-Raymond, die zich met muziekproductie bezighoudt, heeft ook een geheime Soundcloud waar hij zijn beats post.
Zijn liefde voor auto's (de 32-jarige heeft er ongeveer 20 gehad, zegt hij) kwam voort uit een vroege band die hij vormde met zijn vader, terwijl vader 'drugs' uitrustte. auto's van dealers met stereo's." Hij kocht een gouden Mercedes uit de jaren 80 voor $ 400 van een politieveiling en gebruikte een Metrocard om een lek in de benzinepomp te dichten. tank. Nadat hij sindsdien van die Mercedes is opgewaardeerd, heeft hij ergens in Brooklyn een geheime autoverzameling, waaronder enkele van 's werelds meest begeerde supercars, waaronder een McLaren 720S die hij "Nippy" noemde in de schaduw "Nipsey Blue", een eerbetoon aan de overleden Amerikaanse rapper en activist Nipsey Hussle.
Het zou ook de directe connectie van Jean-Raymond met de nieuwe vriend Ellis Ross kunnen zijn die hem zijn openhartigheid verleende. "Er is een opzettelijkheid in wat je door de geschiedenis haalt in je shows en ontwerpen, ons terugwinnen en etsen in een verhaal van onze cultuur", zegt Ross over het werk van de ontwerper.
"We zijn ontwerpers en kunstenaars geweest die cultuur informeren, cultuur leiden, cultuur definiëren, vooral in het kader van onze stijl, maar omdat het systeem ons meestal niet herkent, is het vaak alsof we er niet waren", vervolgt ze. "Er gebeurt iets als je jezelf en je cultuur niet als een object maar als een subject ziet, en jij doe dat op een unieke manier in je werk, en het genereert een identiteitssterkte die iemand in staat stelt te beweren: 'Ik ben hier, en we zijn hier.'"
Jean-Raymond, enige tijd later in de discussie, is het ermee eens dat het merk Pyer Moss een communicatiemiddel is waarmee hij zijn persoonlijke en gedeelde ervaringen, hoewel hij zegt dat niet elke collectie zich zal richten op het onderwerp zwartheid, zoals zijn trilogie van "American Also"-collecties heeft gedaan gedaan.
"Ik voel me tot niets verplicht. Ik heb het gevoel dat het enige dat ik verplicht ben te doen, is trouw te blijven aan mijn verhaal", zegt Jean-Raymond. "Mijn verhaal ging over hoe ik met de druk omging, dat ik werd aangeklaagd door oude partners; als je naar mijn oude shows kijkt, ik had het over films die ik leuk vond of wat dan ook. Zolang het trouw is aan jou, wordt het geen toe-eigening, proberend op een golf mee te gaan. Dat is het enige wat ik kan doen is praten met wat waar is voor mij."
Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.