W piątek wieczorem, Mikołaja Kirkwooda świętował otwarcie swojego pierwszego sklepu w USA ze skarbnicą błyszczących przyjaciół i oczywiście kilkoma naprawdę niesamowitymi butami. Podczas Voguettes łabędzie w jednym kącie, młodzi projektanci rozmawiali w drugim, wszyscy czekając na swoją szansę na przyjęcie Kirkwooda, który pełnił rolę dżentelmeńskiego gospodarza, a nawet pomagał gościowi, który upadł w sklepie ogród.
„Właśnie wysiadłem z samolotu z Kopenhagi i przyjechałem prosto tutaj po Nicholasa” Derek Blasberg Powiedz nam. „Za każdym razem, gdy go widzę, mówię mu, żeby zrobił kilka mężczyzn, nie mogę w nich włożyć kopyt”. W pobliżu Prabal Gurung był równie wylewny, mówiąc: „Myślę, że jest jednym z najbardziej utalentowanych projektantów obuwia i niezależnie od tego, czy projektuje dla własnej kolekcji, czy współpracuje nad kolekcją innego projektanta, zawsze ma niepowtarzalny tożsamość."
Gdy goście wchodzili i wychodzili, Kirkwood witał każdego swoim chłopięcym uśmiechem. Sklep – zlokalizowany w dzielnicy Meatpacking District w Nowym Jorku – będzie domem dla wszystkich jego fantastycznych projektów, w tym tych, które stworzył we współpracy z innymi Brytyjczykami, takimi jak Peter Pilotto i
Erdem. Jest też zewnętrzny ogród, w którym usiedliśmy z Kirkwoodem, aby omówić takie rzeczy, jak nowo odkryty szacunek dla łuków.Fashionistka: Opowiedz nam trochę o tym, jak się teraz czujesz. Jak to jest otworzyć sklep w USA? Nicholas Kirkwood: To dla nas duży krok – mamy sklep w Londynie, ale jest on połączony z naszym studiem, więc to pierwszy raz, kiedy jest tam samodzielnie. Po prostu mając sklep, jesteśmy w stanie stworzyć środowisko dla butów w taki sposób, aby ludzie mogli naprawdę zobaczyć wszystko razem.
Fashionistka: Wiem, że trudno jest zastanowić się nad sobą, ale jak myślisz, czym różni się od innych projektantów butów? O Boże, nie chcę, żeby to wyszło źle… Myślę, że staram się oferować coś, co ma inny punkt widzenia, nawet jeśli chodzi o podstawową pompę, wiesz, spojrzę na piętę lub coś. Studiowałem sztuki piękne w St. Martins, więc myślę, że po prostu stosuję to do moich projektów. Staram się znaleźć nowe linie na stopach i nigdy nie odwołuję się do żadnego vintage ani niczego – nie mam nawet moodboardu.
Fashionistka: Nie używasz moodboardu? Jak projektujesz bez niego? Dosłownie bloczek papieru, duża filiżanka herbaty i papieros. Po prostu zacznę rysować – naprawdę próbuję tworzyć kształty, a potem ewoluują, aż stworzysz coś, co uważasz za interesujące i chcesz włączyć do kolekcji.
Fashionistka: Wygląda na to, że ostatnio używasz wielu kokardek, co jest czymś w rodzaju przeciwieństwa tego, czego oczekują od ciebie ludzie. To zabawne, połowę powodu, dla którego chciałem założyć buty, było to, że w tamtym czasie, około 2000 roku, było dużo nudnych butów z małymi kocimi obcasami i łuki na górze – to było wszystko, czego nienawidziłem, i pomyślałem sobie: „Nigdy nie chcę się kłaniać”. Potem znudziły mi się te złośliwe spojrzenia buty; Chciałam pójść w zupełnie przeciwnym kierunku i zrobić najbardziej kobiecą rzecz – kobiecą, ale nie dziewczęcą.