Nie jesteśmy pewni, dlaczego pan Blackwell jest coroczna lista najgorzej ubranych celebrytówjest tak doniosłym wyczynem. Człowiek stojący za nim, urodzony na Brooklynie Richard Selzer, przeszedł z aktora do projektanta mody pod koniec lat pięćdziesiątych, ubierając wszystkich, od Jayne Mansfield po Nancy Reagan. Był najwyraźniej pierwszym projektantem mody, który pokazał swoją kolekcję w telewizji. (Czy był też ostatnim? Nigdy o czymś takim nie słyszeliśmy, chyba że Blackwell stworzył QVC.) Ale kiedy moda zmieniła się dramatycznie w latach 80., Blackwell też nie był w stanie się zmienić, a co za tym idzie zamienił się w zgorzkniałego krytyka mody, lepiej znanego z rymowania i aliteracji niż z designu lub kreatywność. Podobnie jak najgorzej ubrane strony na końcuTygodnik amerykański, lista pana Blackwella pozostawia nas myśląc: „Dobrze dla niej, że kołysze tym strojem!” Zabawnie byłoby zobaczyć pana Blackwella oceń pokazy na wybiegu – z pewnością nie pochwaliłby naszych ulubionych kreacji McQueena i rzuciłby się na wiosenne Balenciaga. Możemy nie być w stanie nosić vintage, jak Mary-Kate lub Herve Leger, jak Posh, ale lubimy myśleć, że gdybyśmy mieli okazję, podjęlibyśmy tyle ryzyka związanego z modą, co oni. A jeśli kiedykolwiek pojawimy się w oczach opinii publicznej, możemy się cieszyć, że co jakiś czas trafiamy na jego najgorzej ubraną listę – przynajmniej wiedzielibyśmy, że żyliśmy (mówiąc modnie). *punkty bonusowe, jeśli wiesz, kto powiedział tytuł...