Na cześć wiosny DKNY zorganizowało w poniedziałek polowanie na jajka wielkanocne w swoim sklepie na Madison Avenue. Pisanki w tym przypadku były ubraniami ukrytymi na widoku i oznaczonymi chipami identyfikacyjnymi, które można było wykryć za pomocą aplikacji, która pokazywała użytkownikowi, czy robi się cieplej czy zimniej. W promieniu kilku stóp element zeskanowałby się i wyskoczył w aplikacji.
Impreza była nie tyle świętowaniem nadchodzących świąt, co dowodem słuszności koncepcji. DKNY testowała jedną aplikację produktu wykonaną przez Noś rozwiązania, startup, który ma na celu cyfryzację świata mody offline poprzez połączenie sprzętu i aplikacji mobilnych.
Jeśli chodzi o łączenie światów online i offline w modzie istnieje luka, którą można by nazwać „Rzeczy, które inni ludzie noszą na ulicy i chcą, ale nie wiedzą, gdzie kupić”. Pomimo mnożenia się witryn zakupowych typu crowdsourcing, takich jak Polowanie oraz JAK NAJSZYBCIEJ54, a także aplikacje do rozpoznawania obrazów, które zachęcają użytkowników do robienia nieznajomym zdjęć przypominających prześladowcę. Przeskok od obejrzenia pary butów na wolności do kliknięcia „Kup” nie jest nauką ścisłą. Awear dąży do większej precyzji w identyfikowaniu produktów w podróży.
Liron Słonimsky, izraelski pisarz i obecnie przedsiębiorca technologiczny, zaczął pracować nad pomysłem na Awear po tym, jak nieznajomy rzucił jej zimne ramię za pytanie, kto zrobił jej torbę. Osadzając chipy w ubraniach, każdy, kto ma aplikację towarzyszącą, może zeskanować produkt (w promieniu do 30 stóp), aby znaleźć informacje o produkcie. Jeśli użytkownik znajdzie się w kawiarni pełnej modnych produktów, kończy skanowanie wszystkich produktów w bezpośrednim sąsiedztwie, a ich przefiltrowanie nie zajmie zbyt wiele czasu.
Pomysł na Polowanie na jajka wielkanocne – Pierwsze zaangażowanie Awear w dużą markę modową – miało miejsce, gdy Yuli Ziv, dyrektor generalny Style Coalition i założyciel Fashion 2.0 Awards, przedstawił Słonimskiego Alizie Licht, starszej wiceprezes ds. komunikacji Donny Karan International (aka @dknyprgirl). Ziv mówi, że Awear pokazuje potencjał jako platforma, na której inni mogą budować swoje produkty. Chipy mogą na przykład podawać informacje o produkcie i instrukcje prania od twórcy odzieży. Przypadki użycia są szerokie.
Zaangażowanie DKNY jest wotum zaufania dla Awear, ale startup ma przed sobą długą drogę, zanim będzie mógł ruszyć. Słonimski mówi, że zespół zamierza wydać pełną aplikację w 2015 roku, przed czym musi zrekrutować jak najwięcej marek modowych. Porównuje sprzęt Awear do faksu: Na początku tak niewiele osób posiadało taki faks, że nie miał on żadnego zastosowania, ale wraz z przyjmowaniem go przez coraz więcej osób jego znaczenie rosło. Krótko mówiąc, Awear jest tylko tak dobry, jak liczba projektantów i sprzedawców detalicznych, którzy chcą osadzić swoje produkty w chipach. Jeśli zbyt wielu użytkowników spróbuje zeskanować przedmiot tylko po to, by złapać powietrze, szybko wyskoczą ze statku.
Więc jakie jest boisko, które przyciągnie marki modowe na pokład? Zwiększona widoczność, tani marketing i wzrost sprzedaży to początek. Dla luksusowych etykiet, takich jak Louis Vuitton lub Prada, potencjał Awear do zwalczania podróbek może być również punktem sprzedaży, przynajmniej ze względu na wartość dodaną, jaką daje klientom, którzy nie zostaliby przyłapani martwy z podróbką. Oprócz pozyskiwania nowych kupujących technologia może również pomóc markom w nawiązaniu kontaktu z ich obecną bazą klientów. Osoba będzie wiedziała za każdym razem, gdy zostanie zeskanowana – coś w rodzaju prawdziwego „podobnego” – podobnie jak marki, pomagając im budować lepsze programy lojalnościowe dla klientów.
Oczywiste jest, że jest miejsce na platformę, która umożliwia przeszukiwanie świata rzeczywistego lub, w przypadku mody, zakupy. Czy firma Awear to zrobi? To się okaże.