Podczas gdy duże, krzykliwe inwestycje projektantów lubią Mniejszościowy udział Keringa w Altuzarra i LVMH bardzo niedawna inwestycja w J.W. Anderson regularnie pojawiać się na nagłówkach gazet, jest szaleństwo przejmowania jednego potentata, które latało pod radarem – aż do teraz.
Nazwa Arnaud de Lummen może nie zwracać na ciebie uwagi (jak powiedzmy Bernard Arnault lub François-Henri Pinault), ale możesz chcieć dodać go do rosnącej listy potentatów mody. Przeszłość Czasy finansowe zwrócił uwagę na absolwenta Harvard Law School, który – pamiętajcie, że w wieku 36 lat – wpadł na przedsiębiorczy pomysł, aby zacząć kupować 16 odsunięte na bok, ale szanowane domy mody starej szkoły, aby przywrócić im dawną świetność, a ostatecznie sprzedać je i zrobić fortuna.
Do wielkich nazwisk wśród jego stajni marek należą Paul Poiret i Mainbocher, który zasłynął zaprojektowaniem sukni ślubnej księżnej Windsor Wallis Simpson.
Według FT, filozofia biznesowa de Lummen polega na tym, że „przywrócenie starej nazwy, która zachowuje swoją rozpoznawalną wartość, jest prostsze niż wprowadzenie nowej”.
„Marki mogą przejść w stan uśpienia, ale niekoniecznie tracą na wartości” – mówi de Lummen. „Niektóre są zbyt staromodne, ale są takie, które są ponadczasowe”.
Bardzo prawdziwe, biorąc pod uwagę, że Loewe zostało założone w 1846, Louis Vuitton w 1854, a Balenciaga w 1918 – i wszyscy są tak samo popularni (i odnoszą sukcesy) dzisiaj.
De Lummen ma też za sobą wcześniejsze sukcesy, które można pokazać. Wszedł na pokład, aby pomóc w odbudowie Vionnet po tym, jak jego ojciec kupił dom w latach 80-tych. Przypisuje mu się sprowadzenie Sophii Kokosalaki na pokład słynnej kolekcji w 2007 roku i przekonanie Barneysa do zobowiązania się do kupowania towarów Vionnet o wartości 2 milionów dolarów rocznie. (De Lummens ostatecznie sprzedał markę byłemu prezesowi Valentino – i domniemany uchylający się od płacenia podatków--Matteo Marzotto, który następnie sprzedał go obecnemu właścicielowi, miliarderowi Goga Ashkenazi.)
Będziemy obserwować rozwój Mainbochera i Paula Poireta (a także wytwórnie, w tym producent obuwia Herbert Levine i producent torebek Belber) – w końcu jest ich mnóstwo młodzi projektanci szukający pracy.