Zdjęcie: dzięki uprzejmości Slow Factory
Kiedy ludzie mówią o „zrównoważonej modzie”, często mają na myśli rodzaj odzieży wykonanej w odpowiedzi na niewielki zestaw problemów w branży. Oczywiście wiele z nich wymaga rozwiązania: nadprodukcja, toksyczne barwniki, zużycie wody i nadużycia w pracy to tylko niektóre z regularnie pojawiających się problemów. Jednak większość obecnych rozwiązań, które mamy, służy do sprzedawania większej ilości odzieży bez konfrontacji z podstawowymi i pomijanymi kwestia tego, co dzieje się pod koniec życia odzieży — odpowiedź na to pytanie nie jest tak prosta, jak kupowanie lub nawet zarabianie mniej odzież. Musi również uwzględniać koncentrację na zrównoważonym rozwoju, zanim odzież jeszcze się narodzi.
Powolna fabryka założyciel Celine Semaan uważa, że luka edukacyjna w branży może być powodem, dla którego ten kluczowy element jest często pomijany. Dlatego teraz współpracuje z Nowym Jorkiem, aby organizować bezpłatne kursy zrównoważonego rozwoju dla większej liczby osób — i to osobiście.
W tym tygodniu burmistrz Nowego Jorku Eric Adams ogłosił, że Slow Factory Otwarta edukacja program, w którym obecnie odbywają się zajęcia, które uczą zasad zrównoważonego rozwoju branży modowej online, będzie miał nową, osobistą dom w fabryce Made in New York w Sunset Park na Brooklynie — pierwszej placówce IRL dla tak zwanej Slow Factory Instytut.
„W Nowym Jorku jesteśmy liderem i pokazujemy, że priorytetowe traktowanie zrównoważonego rozwoju może iść w parze z branżą modową” – powiedział burmistrz w oświadczeniu.
Według komunikatu prasowego, organizacja Semaana pomoże sprowadzić 460 miejsc pracy w branży modowej i przeszkolić 500 osób, przynosząc około 57 milionów dolarów zysku ekonomicznego. Zajęcia będą obejmowały materiałoznawstwo i bioprojektowanie, demontaż i upcykling, a ich celem będzie nauczenie projektantów i pracowników odzieży, jak tworzyć prace z już istniejących tkanin. Szkoła otrzyma 10 000 ton odpadów tekstylnych, które zostaną wykorzystane do nauczania projektantów technik ponownego montażu.
Zdjęcie: Céline Semaan/Dzięki uprzejmości Slow Factory
„Sposób, w jaki [modowy] system edukacji jest obecnie projektowany, naśladuje sposób, w jaki jest zbudowany nasz system. Uczymy ludzi, jak sprzedawać do bardzo natychmiastowego użycia i natychmiastowej kultury wyrzucania” – mówi Semaan Fashionista. „Nie ma żadnych zajęć skupiających się na projektowaniu pod kątem demontażu, chyba że jest to w przebiegły, uroczy sposób. Nie jest przeznaczony do skalowania — został zaprojektowany jako rzemiosło, ale ten statek jest bardzo ważny. Musimy znaleźć sposoby na skalowanie tego i kulturowo, aby rozszerzyć to na coś, co jest dostępne”.
W samym Nowym Jorku przeciętna osoba wytwarza około 46 funtów odpadów odzieżowych rocznie, łącznie około 200 000 ton tekstyliów, które trafiają na wysypiska śmieci na całym świecie. Smutna ironia, zauważa Semaan, polega na tym, że w krajach takich jak Ghana, Pakistan, Sri Lanka i Chile, gdzie często wyrzucamy nasze zużyte ubrania, bronimy się technik i zasad upcyklingu wieki. Większość projektantów po prostu nie zwracała na to uwagi.
„Dlatego [obecny] program jest nauczany głównie przez ludzi z globalnej większości” – mówi, wyjaśniając dalej, w jaki sposób podnosi głosy nauczycieli, którzy rozumieją globalny wpływ mody, są niezbędne, ponieważ ich zbiorowa wiedza jest tym, jak robimy postęp. „W tej chwili ta wiedza od światowej większości jest pomijana i wykorzystywana. Kiedy jest broniony, to projektanci, którzy są biali, a nie ludzie kolorowi”.
W rezultacie najpopularniejsza klasa Slow Factory na temat zawłaszczania kulturowego będzie również nauczana osobiście. „Niekoniecznie wymyślamy nowe rozwiązania, ale wyrażamy obawy, które ma globalna większość o modzie i normalizacji rozmowy poprzez umożliwienie ludziom posiadania słownictwa związanego z kulturą asygnowanie. Pomaga im to dokładniej przyjrzeć się ich strategiom projektowym”.
Zdjęcie: Céline Semaan/Slow Factory
Niezwykle ważna jest umiejętność czytania i pisania w zrównoważonej modzie. Tak często o problemach mówi się bez prawdziwych, dokładnych danych lub wiedzy historycznej. Dobrym przykładem może być często używane, ale niezweryfikowane twierdzenie że moda jest drugą najbardziej zanieczyszczającą branżą na świecie — nie ma na to żadnych danych, a powtarzanie tego pomaga przyćmić prawdziwe fakty dotyczące problemów związanych z zanieczyszczeniem mody. Seeman wierzy, że pomaganie projektantom w łączeniu tej nauki, technik wytwarzania i ich kulturowe pochodzenie, zanim coś zostanie stworzone, jest sposobem na dekolonizację branży modowej, a tym samym uczynienie jej bardziej podtrzymywalny.
„Skupiamy się na wszystkich aspektach projektowania, zanim odzież zostanie wykonana, ponieważ zanieczyszczenie jest zgodne z projektem. Odpady są zgodne z projektem” – mówi.
Chociaż pełny program nauczania dla nowego programu osobistego nie został jeszcze opracowany, nauczyciele obecnych klas online ponownie podkreślają znaczenie szkoły.
„Jedną z największych luk edukacyjnych w modzie jest spędzanie zbyt wiele czasu na indywidualistycznym aspekcie branży”, Akilah Stewart, założyciel FATRA– mówi nam kreatywna firma zajmująca się gospodarką odpadami i nauczycielka upcyklingu w Slow Factory. Wspaniała strona mody często istnieje dla jednostki, wyjaśnia i ukrywa fakt, że moda ma globalny wpływ: „Moda również potrzebuje historyków, naukowców, organizatorów społeczności i nie tylko, aby pomóc w nikczemnych problemach w branży”. Stewart podkreślił również, że chce, aby jej uczniowie zrozumieli, że nie możemy oddzielić zrównoważonego rozwoju jako osobnej kategorii — zamiast tego musimy włączyć go do projekt.
Instytut Slow Factory zostanie otwarty w październiku 2022 r., a zajęcia będą dostępne dla wszystkich, w tym studentów projektowania i obecnych pracowników w centrum Made in New York.
„Społeczności są podstawą każdej rewolucji i każdego ruchu” – mówi Semaan. „Jesteśmy organizacją skupioną na społeczności. Pracujemy dla naszej społeczności i razem z nią, aby wprowadzać zmiany”.
Nigdy nie przegap najnowszych wiadomości z branży modowej. Zapisz się na codzienny biuletyn Fashionista.