Ubrania: Kolekcja Erin Barr – którą Marilyn Monroe pokochałaby za czasów Arthura Millera – była grą na twardym i miękkim. W przypadku „twardych” czerpała inspirację ze sztywnych krawędzi i płaskich, odważnych kolorów amerykańskiego malarza Franka Stelli, eksperymentując z drukami i grafikami w podstawowych kolorach. Jeśli chodzi o „miękkość”, spojrzała na drugą stronę Marilyn – nie na czarującą kotkę, ale na jej delikatną, prywatną, Ja po godzinach, odbijające się w świetle, rześkiej popelinie, zwężonych kardiganach i dopasowanych do ciała sukienkach. Suknie były biznesowe z przodu, ale imprezowe z tyłu i po bokach, odsłaniając skrawki skóry podkreślone skórzanymi rozcięciami i głębokimi plecami w kształcie litery V. Chociaż modelki chodziły po staromodnym tableau mebli z lat 50. i starych płyt, które nie wyglądałyby nie na miejscu na Szaleni ludzie ustawiony, Barr powiedziała mi, że serial nie był inspiracją i tak naprawdę nigdy nie widziała odcinka. Mimo to elegancka, szkarłatna suknia z dziurką od klucza, zakotwiczona grubymi ramiączkami i zestaw cienkich krzyżyków, które seksownie wiązane z tyłu, był wyglądem, jaki współczesna Joan Holloway kocham.
Włosy i makijaż: Pomyśl o Marilyn w okularach — projektantka okularów Moscot dostarczyła okulary przeciwsłoneczne i oprawki typu cateye, zwieńczone czerwonymi ustami wozu strażackiego i upiętą boczną fryzurą dla każdego modelu.
Ścieżka dźwiękowa: instrumentalne lata 50
Klimat: Mieszanka euro, artysty i blogera, gdy modelki spacerowały po wyreżyserowanym planie z zabytkowym gramofonem, płytami i zakurzonymi książkami w miękkiej okładce.
Pierwszy rząd: Ponieważ była to prezentacja, nie było pierwszego rzędu. Ale pierwsze dwa rzędy skupione wokół prezentacji były zajęte przez fotografów i tego zbłąkanego showgora, który próbuje robić zdjęcia za pomocą iPada. (Dlaczego ludzie nadal to robią?)
Gwiazdy, które najbardziej chcielibyśmy zobaczyć w tej kolekcji: Obsada Szaleni ludzie, Anne Hathaway, Rachel Bilson, Emma Stone
Moment WTF: Modelka przewróciła mały stos książek. Po krótkiej, nieprzyjemnej przerwie (Czy modelka miała odebrać książkę? Albo udawać, że nie istnieje?), świat trwał dalej.
Co powiedział projektant: ”[To] Marilyn po tym, jak opuściła plan [i] we własnych ubraniach. Wkłada mały guzik i… szorty, może coś prześwitującego. Obrazy Franka Stelli są bardzo graficzne i odważne. Jest zaczerpnięty z jego serii Broadway z 1958 roku i łączy te elementy, aby stworzyć ciekawą sylwetkę. Starałam się unikać wszystkiego, co zbyt efektowne i zachować coś w stylu chłopczycy. Czas, do którego się odnoszę, to wtedy, gdy Marilyn stara się być bardziej intelektualna. Ona prawie nosi rzeczy [Arthura Millera], jego okulary. Zaczyna czytać książki. Skupiono się na tej [intelektualnej stronie] – nie na efektownej hollywoodzkiej Marilyn, ale na tej łagodnie mówionej.”