Nowa kampania oddolna wzywa prawodawców do uczynienia z mody kluczowej części agendy legislacyjnej.
W lutym, trzy tygodnie później Inauguracja prezydenta Bidena, moda zaczęła domagać się własnego "cara" w nowo wybranym gabinecie. Pomysł był – i jest – pociągający: moda od dawna jest głęboko problematyczna, z dolegliwościami, które obejmują degradację środowiska po handel ludźmi. Do tej pory branża odpowiada za między 8 oraz 10% globalnych emisji gazów cieplarnianych, w zależności od tego, kogo zapytasz. Car modowy pomógłby to uregulować, przynajmniej teoretycznie. Ale w praktyce?
„Potrzebujesz działania na różnych poziomach”, mówi Tori Curbelo, dyrektor programowy i współzałożyciel organizacji rzeczniczej Moda jutra. „Wspaniale jest mieć kogoś bezpośrednio w administracji, kto ma ucho prezydenta. Pytanie brzmi jednak, co wtedy? Co może zrobić ta osoba? To może być dość ograniczone. Byliby w stanie wydawać rozkazy wykonawcze, ale nadal potrzebujesz ludzi w Kongresie i lokalnych władzach, aby faktycznie uchwalić prawa”.
Proces myślowy Curbelo jest następujący: car mody mógłby opowiadać się za zmianą polityki do końca czasów — ale bez… odpowiednie wsparcie zarówno ze strony prawodawców, jak i zaangażowanego elektoratu, czy środki te mogą mieć znaczenie w jakiejkolwiek długoterminowej perspektywie, sens systemowy? Odpowiedź nie jest tak jasna. Dlatego nadszedł czas, aby zaangażować demokrację, instytucję.
Wejdź do mody jutra #Vote4Moda Kampania, inicjatywa oddolna, która ma na celu scementowanie polityki modowej jako podstawowej części programu politycznego na szczeblu lokalnym, stanowym i ostatecznie federalnym. Podejście #Vote4Fashion jest dwojakie: po pierwsze, kampania planuje zaktywizować społeczność, aby zademonstrować zapotrzebowanie na zmianę polityki, która wspiera bardziej zrównoważony przemysł; następnie wspomniana społeczność angażuje ustawodawców, dzieląc się informacjami za pośrednictwem kanałów edukacyjnych, w tym za pośrednictwem mediów społecznościowych.
#Vote4Fashion wystartowało dopiero 25 maja, ale prace nad nim trwają od początku 2020 r., co jest wynikiem przygotowań do wyborów prezydenckich w USA.
„Cały świat koncentrował się na polityce i potencjalnej nowej administracji, a my chcieliśmy przybliżyć problem modę z szerszej perspektywy na uwagę nowych ustawodawców i ustawodawców już istniejących” – mówi Curbelo.
Etos #Vote4Fashion nie różni się dokładnie od etosu Fashion of Tomorrow: Jak możemy zmobilizować obywateli do opowiadać się za decydentami za ich wsparcie dla branży mody, która jest bardziej przejrzysta, odpowiedzialna, zrównoważona i sprawiedliwy? Różnica polega na tym, że czas jest najważniejszy. Chociaż administracja Bidena nie posunęła się jeszcze tak daleko, aby mianować cara mody, uchwaliła zasady, które bezpośrednio wpływają na przyszłość mody, takie jak walka z kryzysem klimatycznym oraz wzmocnienie organizacji pracowników.
Aby pomóc w przygotowaniu projektu #Vote4Fashion, Fashion of Tomorrow wybrał kolektyw 14 podobnie myślących organizacji i liderów, takich jak Inicjatywa Nowej Mody oraz Nowojorska Koalicja Sprawiedliwego Handlu, które opowiadają się za konkretnymi punktami programu, takimi jak promowanie gospodarki o obiegu zamkniętym i wymaganie uczciwej płacy dla pracowników przemysłu odzieżowego.
W przypadku tych ostatnich #Vote4Fashion szczególnie apeluje o wsparcie Centrum Pracowników Odzieży (GWC), organizacja praw pracowniczych z siedzibą w Los Angeles i członek koalicji kampanii. Od momentu założenia w 2001 r. GWC organizuje dziesiątki tysięcy nisko opłacanych pracowników przemysłu odzieżowego w Los Angeles w walce o sprawiedliwość społeczną i ekonomiczną.
Powiązane artykuły:
Czas na zakupy, szukając marek, które nas ocalą
Wewnątrz walki o położenie kresu wyzyskowi pracowników w fabrykach odzieży w Los Angeles
Tegoroczne wybory mają większe znaczenie dla mody i ludzkości niż kiedykolwiek
Podobnie jak Fashion of Tomorrow, GWC podkreśla potrzebę bezpośredniej zmiany polityki, wykorzystując organizację jako środek do rozwoju liderów, którzy mogą wymagać egzekwowania rygorystycznych przepisów prawa pracy i odpowiedzialności od właścicieli fabryk, producentów i mody marki. Od zeszłego roku grupa poczyniła duże postępy: w grudniu 2020 r. senator stanu Kalifornia María Elena Durazo wprowadziła ustawę, która pociągnęłaby sprzedawców odzieży do odpowiedzialności za naruszenia prawa pracy mające miejsce w latach łańcuch dostaw. W czasie prasy proponowany projekt ustawy, zwany SB 62 (lub Ustawa o ochronie pracowników odzieży) ma 140 zwolenników, w tym GWC.
„Kalifornia i Los Angeles mają największą pozostałą siłę roboczą w branży odzieżowej w kraju” – mówi Marissa Nuncio, dyrektor GWC. „Made in the USA” często oznacza „Made in CA” lub „Made in LA”. Zapewnienie pracownikom płacy minimalnej oraz szersza odpowiedzialność w całym łańcuchu dostaw ma kluczowe znaczenie”.
Annie Shaw, koordynatorka GWC, wyjaśnia, że SB 62 przeszła przez senat „świetnie”. („Jesteśmy z tego bardzo dumni” – mówi). głosowanie w Zgromadzeniu Stanu Kalifornia, a następnie ostatni etap cyklu legislacyjnego, w którym gubernator Gavin Newsom zostanie poproszony o poparcie rachunek. Ostatecznie GWC wierzy, że tak, ale Shaw wyraża, że w polityce nic nie jest pewne, chyba że elektorat wywiera odpowiednią presję.
„To, czego naprawdę potrzebujemy, to kampanie takie jak #Vote4Fashion i nasi sojusznicy, aby upewnić się, że mówimy głośno i wyraźnie o potrzebie większej odpowiedzialności dla pracowników”, mówi. „Potrzebujemy amerykańskich konsumentów, aby rzeczywiście wyrażali swoją opinię i domagali się lepszej polityki”.
Gdyby SB 62 przeszła przez cały stan, nie miałaby błyszczących, narodowych zdolności, które mogą autoryzować rozkazy wykonawcze cara mody. Ale z ponad 45 000 pracowników przemysłu odzieżowego w samym LA – wielu z nich otrzymuje mniej niż połowę płacy minimalnej w miasto — SB 62 ustanowiłoby znaczącą odpowiedzialność dla tych marek, które czerpią zyski z niskich płac i kradzieży płac.
„Chociaż SB 62 jest prawem lokalnym w Kalifornii, cały kraj obserwuje” – mówi Curbelo. „W Nowym Jorku i Tennessee wciąż istnieją przemysły odzieżowe, które mogą patrzeć na tę ustawę i postrzegać ją jako pozytywny przykład”.
#Vote4Fashion oferuje wiele różnych sposobów uczestnictwa — a tym samym wspierania GWC (i pełnego przejścia SB 62) — w zależności od poziomu zainteresowania. Z pomocą Resistbot, zainteresowani obywatele mogą wysłać wstępnie zredagowany list do swoich przedstawicieli, prosząc o wsparcie w „posuwaniu się do zrównoważonego rozwoju w branży mody, jako krytycznej i pilnej kwestii politycznej, zarówno dla ludzi, jak i dla planety”. Moda jutra będą również organizować dni lobbystów, podczas których wyborcy będą mogli spotkać się ze swoimi ustawodawcami, aby porozmawiać o konkretnych politykach, takich jak SB 62, że kampania obsługuje.
Ogólnie rzecz biorąc, Curbelo ma nadzieję, że #Vote4Fashion zyska uznanie ze strony prawodawców, a przy wystarczającym rozeznaniu, doprowadzi również do pewnych środków odpowiedzialności. W październiku dziennikarka i pisarka Elizabeth L. Cline napisał o potrzeba mniejszej liczby „etycznych konsumentów”, którzy są odpowiedzialni za klimatyczny problem mody i nie tylko „adwokaci konsumentów”, którzy posiadają marki, firmy, a w przypadku #Vote4Fashion sami decydenci odpowiedzialny.
„Wspaniale jest, jeśli ludzie na poziomie indywidualnym chcą być odpowiedzialni, ale nie powinno to na tym poprzestać” – mówi Curbelo. „Gdzie są nasi prawodawcy? Gdzie jest rząd? Jedyny sposób, w jaki możemy utrzymać im odpowiedzialne jest zorganizowanie się i zwrócenie uwagi na te kwestie. Tak naprawdę chodzi o pokazanie swoim prawodawcom, że Ci zależy”.
Bądź na bieżąco z najnowszymi trendami, nowościami i osobami kształtującymi branżę modową. Zapisz się do naszego codziennego biuletynu.