Tylko niektóre modele z idealną skórą. (Zdjęcie: Imaxtree)
Kiedy uznam, że coś mi się podoba, rzucam za to całą swoją dwumetrową ramę. Mam obsesję na punkcie tego, co może być przez dni (ten nowy koreański lunch, który dostarcza do mojego biura), tygodnie (Brudny komputer Janelle Monáe), miesiące (aplikacja Lifetime Movie Club) lub lata (Britney Spears). Czytam, słucham i oglądam wszystko, co mogę, aż zostanę samozwańczym ekspertem w tej sprawie.
Więc, tak jak wielu ludzi, kiedy społeczeństwo zaczęło się naprawdę rozpadać, zwróciłem się do pielęgnacji skóry jako środka do kontrolowania niewielkiej części mojego wszechświata i dobrego samopoczucia. rozpracowałem Stepha z nieustannymi Gchatami o serum i esencjach. Czytam wszystko Fashionistka i Klog pisałem o przeźroczystości, szkle, miodzie — jakakolwiek skóra nie była moja.
Zaczęłam chodzić do dermatologa, który odciągał pokarm Kto i oni z zastrzykami. Starannie zbudowałem rozbudowane, dwucyfrowe procedury (oddzielne na poranek i na noc, naturalnie) składał się z gratisów, które wyciągnęłam z szafy kosmetycznej, produktów, na które wydałem za dużo pieniędzy i różne
tematy na receptę. Zacząłem brać ogromną dawkę spironolakton.I zadziałało. Moja skóra zaczęła się rozjaśniać. Kopce torbielowatego trądziku skurczyły się; Zaczęłam świecić bez dużej ilości rozświetlacza. Wśród moich przyjaciół zyskałam opinię eksperta od pielęgnacji skóry. Wślizgiwali się do moich czatów, prosząc o zalecenia dotyczące środków czyszczących lub porady, jak wydać swoje cenne pieniądze Sephora karty podarunkowe. Stałem się znany jako obsesyjna maska w prześcieradle. Stało się częścią mojej tożsamości: „O tak, Liza ma tatuaże i lubi bajgle i pielęgnację skóry”.
Powiązane artykuły
Ale potem moja skóra spłynęła. Jest mniej podatny na wypryski niż wtedy, gdy zaczynałem tę podróż, ale nie jest to do końca jasne. Budzę się z błędnym pryszczem i dłubię, dłubię i dłubię, wbrew mojemu lepszemu osądowi. Robię się leniwy (dzięki, depresja dwubiegunowa) i nie robię swojej rutyny. Dostaję szału (ponownie dziękuję) i próbuję zbyt wielu nowych produktów na raz, balansując na krawędzi eksperymentu z chemią domową, który się nie powiódł.
Więc w końcu podszedłem do mojej ostatniej szansy: zdecydowałem się, za radą mojego dermatologa, rozpocząć rundę Accutane (powszechnie znana nazwa handlowa izotretynoiny, podawanej doustnie pochodnej witaminy A). I nic nie poradzę, że po tym, jak zaszedłem tak daleko, zawiodłem.
Mówiąc wprost: Doświadczenie brania Accutane notorycznie jest do bani. Wysycha cię od środka, dopóki nie... SpongeBob błagający o wodę w Sandy's. To sprawia, że stajesz się bardziej podatny na paskudne oparzenia słoneczne, coś, co już zbyt dobrze znam, biorąc pod uwagę, że moja skóra jest koloru papieru komputerowego. Istnieje ryzyko depresyjnych myśli samobójczych. Wpływ, jaki ma na ciąże, jest przerażający. Ilość czasu, który nieuchronnie spędza się na zajmowaniu się krwią i kwestiami ubezpieczeniowymi, doprowadza do szału.
Ale to działa, jak mi powiedziano. I chociaż posiadanie skóry pokrytej trądzikiem, ospowatej, nie jest wcale najgorszą rzeczą na świecie, z pewnością nie jest najlepsza. Chcę (i zasługuję!) spojrzeć w lustro i cieszyć się tym, co widzę.
Irracjonalna, głośna część mojego mózgu mówi mi, że kiedy wezmę pierwszą pigułkę i zrezygnuję z tak starannie dopracowanej pielęgnacji skóry, oficjalnie przegram. Że cały czas, który spędziłem na studiowaniu balsamów, był stratą. Że nie jestem w stanie samodzielnie rozwiązać problemu, a teraz potrzebuję metaforycznego białego rycerza, który przybędzie, żeby mnie uratować. Że może, a co najgorsze, nawet Accutane nie zadziała, a ja na zawsze utknąłem w tej samoświadomej, pełnej pryszczy łodzi.
Czy jest jeszcze jeden kwas złuszczający, który powinienem wypróbować, zanim będę musiał zobowiązać się do podjęcia dwóch różnych rodzajów porodu? kontrola („moja wkładka domaciczna i celibat, bo mężczyźni to śmieci”, co mój dermatolog uwielbiał, a przynajmniej śmiał się ze współczuciem w)? Czy jest jeszcze jeden zabieg punktowy, o którym powinienem obsesyjnie czytać recenzje przez wiele godzin, zanim ostatecznie zrezygnuję z próbowania tego na własną rękę?
Racjonalna, spokojna część mojego mózgu wie, że to absurdalne i dramatyczne. Wiem, że nikt z moich znajomych nie będzie się przejmował, że prawdopodobnie nadal będą zadawać mi pytania dotyczące pielęgnacji skóry i nadal będą (miejmy nadzieję) zadowoleni z wyników własnych eksperymentów. Logicznie wiem, że nikt w moim życiu nie da mi kontynuacji Accutane choćby jednej myśli, a jednak oto jestem, czuję się jak zwrócenie się do tej ostatniej szansy, ciężkiej recepty neguje moją dotychczasową wiedzę dermatologiczną i ujawnia mnie jako swego rodzaju oszustwo.
Wiem, że nie jestem w tym osamotniony. Podczas gdy wiele osób stara się odstygmatyzować trądzik, mój niepokój i uczucia są nierozerwalnie związane z moim poczuciem własnej wartości. Nie ma nic złego w robieniu rzeczy, które są nieszkodliwe dla innych, aby czuć się lepiej ze sobą. Gdyby to był jakikolwiek inny problem medyczny, nie miałbym żadnego problemu z przyjmowaniem leków, których potrzebuję, aby poczuć się lepiej. Dlaczego więc jest inaczej? Nie jestem pewien (i pewnie terapeucie zapłacę tysiące w copays, żeby się dowiedział za kilka lat), ale czy stawiając te słowa tam może sprawić, że nawet jedna osoba poczuje się mniej szalona z powodu jednego z własnych kryzysów egzystencjalnych związanych ze skórą, będę zadowolony, że to zrobiłem to.
Może spadłem do króliczej nory, ale przynajmniej może, zanim dotrę na dno, będę miał czystą skórę. Aha, i jeśli ktoś ma jakieś zalecenia dotyczące kremów nawilżających, proszę o wiadomość.
Nigdy nie przegap najnowszych wiadomości z branży modowej. Zapisz się na codzienny biuletyn Fashionista.