Klasyczna amerykańska garderoba może być inna niż wcześniej — a także o wiele trudniej ją określić.
Nie ma takiej okazji jak czwartego lipca, aby celebrować wszystko, co amerykańskie. W Fashionista spędzimy tydzień badając przemysł modowy na naszym własnym podwórku, od stanu produkcji odzieży w USA po rosnącą popularność amerykańskich modeli. Możesz śledzić wszystkie nasze relacje tutaj.
„Wszyscy mają na sobie zwykłe ubrania, spodnie do jogi, T-shirty, dżinsy” – powiedział Tom Ford w niedawnym wywiadzie z WWD, nawiązując do kobiet, które zwykle spotyka podczas swojej codziennej rutyny w Los Angeles, niezależnie od tego, czy podrzuca syna Jacka do szkoły, czy wychodzi na lunch. „Kobiety nie noszą ubrań dziennych tak, jak kiedyś”.
Rzeczywiście, podstawowe elementy, które składają się na klasyczną amerykańską garderobę, z pewnością ewoluowały z biegiem czasu, ale powody tych wyborów pozostały nieco niezmienne. Według historyczki mody i kuratorki kostiumów, Deirdre Clemente, która obszernie omawiała amerykański styl od studentów
swobodna forma stroju do ewolucji biznesowego casualAmeryka zaczęła odnajdywać własną estetykę pod koniec II wojny światowej; oderwanie się od Europy pozwoliło również Amerykanom oderwać się od europejskiego systemu mody.„Jedną z rzeczy, która definiuje styl amerykański w przeciwieństwie do Europy, która ma znacznie bardziej sztywny system klasowy, jest to, że Amerykanie mają tendencja do ubierania się w kierunku środka, co stopniowo stało się prawdą w XX i XXI wieku”, mówi Klemensa. „Począwszy od lat 30. ubieranie się, jakbyś miał pieniądze, stało się niefajne”.
Definicja amerykańskiej garderoby Clemente sprowadza się do praktyczności i wszechstronności. Odzież robocza, często kojarzona z Americaną, pokrywa dokładnie te dwie podstawy. „Styl Americana jest zakorzeniony w tradycyjnej odzieży roboczej – od surowego dżinsu i koszul użytkowych po kurtki polowe i flanelowe koszule” – mówi Brian Trunzo, starszy redaktor ds. odzieży męskiej w WGSN. Pomyśl o markach dziedzictwa, takich jak Carhartt, Pendleton, Dickie's i Levi's. Jak mówi Clemente, dżinsy dżinsowe były na ogół noszone przez więźniów w latach 30. XX wieku ze względu na ich trwałość, a także przez kowbojów i rolników pracujących na rodeo i ranczach.
Co zatem definiuje dzisiaj styl Americana? To nie do końca tradycyjne marki wywołały #konfekcja męska ruch wstecz na początku XXI wieku, ponieważ producenci, którzy je zbudowali, rzadko istnieją. Według Zegarek rynkuprzemysł odzieżowy w USA spadł o ponad 80 procent od lat 80.; Od 2000 r. zakłady włókiennicze również spadły o około 50 procent. „To są fabryki i miejsca pracy, które naprawdę zniknęły na dobre”, donosi pisarz Rex Nutting. A wraz z antyimigracyjną postawą obecnej administracji politycznej, powrót do produkcji odzieży w USA – obecnie napędzany przez wykwalifikowanych imigrantów – jest nie lada wyzwaniem.
W przypadku kobiet Americana zawsze prowadziła bardziej aktywny tryb życia – swobodny i funkcjonalny, mówi Hazel Clark, profesor studiów nad modą i projektowaniem w Pastor. Donna Karan broniła tej estetyki dzięki swojej imiennikowej etykiecie, tworząc swoją charakterystyczną kolekcję oddzielnych elementów, czyli „siedmiu łatwych kawałków” dla kobiet w podróży. Zgodnie z obserwacjami Forda, te siedem elementów prawdopodobnie byłoby dzisiaj innych – i obejmowałyby również parę legginsów. Grupa NPD to ukuła „szpinak”, hybryda boomu sportowa oraz odzież sportowa rynki zmieszane z modnymi strojami, które pochłonęły prawie każdą garderobę Amerykanina. Wybiegi w Paryżu podczas Tygodnia Mody Męskiej — i Tydzień Couture — również udowodnił uniwersalny wpływ odzieży sportowej, częściowo dzięki błyskawicznemu wzrostowi streetwear.
„To całkiem interesujące, jak ikony amerykańskiego stylu – dżinsy, T-shirty, bluzy z kapturem – są często wymieniane przez ludzi spoza Ameryki, a to w jakiś sposób dodaje energii tej odzieży” – mówi Matt Sebra, Digital Style Director w GQ. "Mistrz bluzy z kapturem są teraz wszędzie, ale czy bluzy Champion byłyby wszędzie bez? Vetements? Prawdopodobnie nie”. Sebra porównuje to do odrodzenia surowego dżinsu 10 lat temu z Japonii. „Na globalnej scenie ludzie szukają w Ameryce tych praktycznych, nadających się do noszenia ubrań, ale potem mogą je sfingować. Dlatego staje się czymś nowym, a ludzie chcą kupować raz za razem” – mówi.
Trunzo również widzi to wzajemne zapylenie podgatunków i wpływów. „Jest całkowicie odpowiednie, aby tropy streetwearowe wpływały na rzeczy tak czyste i nietknięte jak Americana. Biorąc to pod uwagę, działa to w obie strony. Wszyscy wpływają na siebie nawzajem. W dużej mierze dzięki największemu kozłem ofiarnym w historii: internetowi” – mówi. „Tak, myślę, że Americana nadal jest zakorzeniona w odzieży roboczej – zawsze będzie zakorzeniona w odzieży roboczej – jednak coraz większy wpływ ma na nią wiele innych rzeczy”.
Wczesne przykłady tego mogą być następcą normcore: gorpcore, wynik takich marek outdoorowych jak Patagonia, Północna ściana oraz Kolumbia znajdują swoje miejsce w bardziej szykownych szafach. „Myślę, że byłby to związek między tradycyjną Americaną a nową erą odzieży sportowej” – mówi Trunzo. „Kto powiedział, że niewygodne jest noszenie swetra w stylu Patagonii z blokami kolorów z tradycyjnym kawałkiem odzież robocza — powiedzmy kurtka użytkowa — z rajstopami od marki performance i parą szortów streetwearowych ponad tym? To brzmi śmiesznie, kiedy to mówisz, ale kiedy o tym myślisz, to tylko podsumowuje wygląd wybiegu, który widzieliśmy w Paryżu.
Czy streetwear jest więc nową Americaną? Czy to „zdrośnie”? A może przeszliśmy już na gorpcore? Szczerze mówiąc, styl Americana jest trudny do określenia. „Istnieje wiele interesujących odmian, ponieważ ten kraj nie jest monokulturowy ani monotoniczny” – mówi Clark. „To właśnie fascynowało w tym kraju przez ostatnie 100 lat. To było naprawdę wielokulturowe, wieloetniczne i wielorasowe, a także zakorzenione w różnych ujęć w Americana. imigranci prowadzący największe amerykańskie marki modowe — Raf Simons w Calvin Klein, Stuart Vevers w Trener, Jonathan Saunders w DVF, a także biegających Laura Kim i Fernando Garcia Oscar de la Renta — różne podejścia do definiowania amerykańskiego stylu będą się tylko powtarzać i to dobrze.
„Ameryka jest tyglem i nadal jest tyglem” – mówi Sebra. „To, co jest naprawdę interesujące w dzisiejszym stylu amerykańskim, to to, że naprawdę odzwierciedla to i coraz częściej w ludziach, którzy go tworzą, projektantach, a także w produkcji ubrań. Nie ma w nich żadnego pojedynczego elementu definiującego. Wszystko opiera się na praktycznych i poręcznych rzeczach, ale zakres jest znacznie bardziej globalny niż kiedykolwiek”.
Chcesz więcej Fashionistek? Zapisz się do naszego codziennego biuletynu i otrzymuj nas bezpośrednio do swojej skrzynki odbiorczej.