Siedzę w namiotach, blogując z tego niewiarygodnie małego komputera Sony, który, jak sądzę, wysłali mi, żebym był miły, ale spowoduje, że oślepnę. Kiedy próbuję połączyć się z Internetem, spotykam faceta, który mówi, że jest fotografem, chociaż podejrzanie nie ma aparatu, i tak się dzieje: „Czy Chanel ma kiedykolwiek pokaz mody”, pyta? – Tak – odpowiadam. "No kiedy? Siedzę tu cały dzień i jestem po prostu zdezorientowany”. No cóż. Za kilka tygodni pokażą się w Paryżu”. „Cóż, może spróbujesz mi pomóc. Szukam tej jednej modelki i mam problem ze znalezieniem jej. Nazywa się Coco. Jak Chanel. Jest idealna i ma te ogniste rude włosy i naprawdę muszę ją znaleźć, ale mówią mi, że do tej pory nie chodziła po namiotach. Więc jestem całkowicie przerażony. A ponieważ ja też kocham Coco Rocha, w sposób nie-prześladujący-ale-kocham-wszystkich-modelek, moja odpowiedź pojawia się jakoś na przykład: „O tak, um, nie sądzę, żeby dotarła do Nowego Jorku w tym sezonie”, chociaż widziałem ją wczoraj wieczorem w Rag & Bone. Dodaj to do listy rzeczy, które sprawiają, że ten tydzień mody jest jak żaden inny: Super małe dołki na zdjęcia, dziwnie puste pierwsze rzędy, Budweiser, gdzie kiedyś był szampan, i wielkie pnącza przedzierają się przez Bryant Park bezpieczeństwo.