W sekcji komentarzy pod paryskim postem toczyła się mini debata. Jedna osoba zadekretowała, że blogi nie są prasowe i dlatego nie powinny zasiadać w sekcji prasowej programu podczas gdy inny wskazał, że oczywiście nie jesteśmy kupującymi, co razem stawia nas w dość niezręcznej sytuacji Kategoria. Według większości publicystów blogi są uważane za prasę, a przydział miejsc jest zazwyczaj świadectwem tej klasyfikacji. Jednak w tym sezonie zauważyliśmy, że pojawił się nowy trend siedzenia. Po raz pierwszy osoby zgłaszające do działów internetowych blogów i czasopism często siedziały razem, co oznaczało, że codziennie spotykaliśmy się z reporterami z Elle.com, Papermag.com, Glamour.com, Showstudio, OszołomionyCyfrowy, Fashionologia i więcej. Na przykład w Marios Schwab blogerzy mieli własną sekcję Front Row (obok sekcji Conde, ELLE sekcji itp.), która stworzyła prawdziwą dyskusję w stylu gminy: „Cóż, nie mogę tego zgłosić na mojej stronie, ale ty całkowicie powinienem użyć tego, co słyszałem wcześniej!" Zabawne i na pewno skuteczne, jeśli chodzi o przekazywanie swoich myśli na Twittera tylko minuty. Co sprawia, że zastanawiamy się, czy dni, w których zachowywali się jak blogerzy, nie są wreszcie prawdziwymi członkami mediów? Bo tak to wygląda, przynajmniej w modzie. Zwłaszcza teraz, gdy główni redaktorzy z
Czasy tweetujesz i Moda redaktorzy tacy jak Filipa Fino piszą dla Moda Codziennie i WWD posty kilka razy dziennie. Mówimy tylko, że linia staje się strasznie zamazana.