Leith Clark opowiada o ubieraniu ciężarnej Keiry Knightley, „Violet” i współpracy projektantów

Przez około osiem lat Leith Clark oraz Orla Kiely mieli jedną z tych długotrwałych relacji stylista-projektant, a Clark stylizował londyńskiego Irlandczyka prezentacje projektantki z London Fashion Week, dzięki czemu jej projekty wyglądają jeszcze bardziej uroczo w stylu retro i słodko niż zwykle. „Nasza estetyka jest tak komplementarna; wszystko, co lubi Leith, ja lubię” – wyjaśniła Kiely podczas śniadania na dachu nowojorskiego… Nomad Hotel w środę z okazji premiery L'Orla: kolekcji kapsuł resortu, w której pomógł Clark projekt.

Jeśli znasz którąś z tych pań, kolekcja była równie dziewczęca, skromna i inspirowana latami 70. Spodziewaj się, a w wydarzeniu wzięły udział kobiety, które można by nosić, takie jak Alexa Chung, Tennessee Thomas i Zoe Kazań. Ubrania nadal były bardzo Orla, z jej charakterystycznymi kwiatowymi nadrukami i kobiecą estetyką; ale wpływ Clarka można było dostrzec w silniejszym wpływie retro, dłuższych obszyciach i bardziej romantycznym charakterze. Ceny wahają się od 500 do 700 USD, a pełną kolekcję L'Orla — o której powiedziano nam, że może nie być ostatnią — można zobaczyć w galerii poniżej.

Mieliśmy też okazję porozmawiać z Clark na temat tej współpracy, jej innych (w tym drugiej) z Warbym Parkerem), jej decyzja o: początek Fioletowy po wyjściu Lula i jej podejście do ubierania ciężarnej Keira Knightley. Czytaj.

Jakie były twoje odniesienia do tej kolekcji?

Były to zdjęcia Ossiego Clarka i mnóstwo zdjęć Stephanie Pharrow, Amiszów.

Zrobiłeś kilka innych współpraca projektowa. Co czerpiesz z ich robienia? Czy masz nadzieję kontynuować?

Ten był naprawdę zabawny, a ja i tak jestem blisko marki, więc było to naprawdę osobiste. Znając to tak dobrze, łatwo było zrobić coś, co było komplementarne, ale inne, podczas gdy z [wytwórnią z Los Angeles] Wren było to całkiem podobne do tego, co robią, ale do mojej własnej wersji. Wydawało się, że robimy osobną rzecz. Warby [Parker] Od teraz robię kolejny. Fajną rzeczą w stylizacji i doradztwie jest to, że możesz robić różne rzeczy, takie jak ubieranie aktor na czerwony dywan, tworzenie od podstaw sukni na czerwony dywan, konsultacje na temat A kolekcja... jest to oczywisty kolejny krok.

Podobną relację ze stylistką/projektantem łączyłaś z Honorem. Jak myślisz, co sprawia, że ​​te relacje są udane?

Myślę, że po prostu jestem szczery i staram się robić rzeczy tak, aby podobały mi się jeszcze bardziej niż na początku. Myślę, że jeśli sprawisz, że chcesz wszystkiego w kolekcji, wykonałeś swoją pracę.

ten Fashionistka Team ma obsesję na punkcie ostatnich kilku tras prasowych Keiry Knightley, do których ją stylowałeś. Jak rozwinął się ten związek?

Pracowaliśmy razem przez pięć lat przy wszystkich jej występach i rzeczach, ilekroć kręcono „Atonement”. Byliśmy wcześniej przyjaciółmi i dla mnie nie wyglądała jak ona, kiedy występowała, więc znalazło sposób na sprawienie, by wydawało się to prawdziwe – tak, że kiedy promuje coś, nie czuje również, że zachowuje się jak dużo. Myślę, że kiedy ją spotkałem, zawsze była podekscytowana na koniec [wieczoru], żeby to zdjąć. Myślałem, że moja praca jest dobra, jeśli ona nie chcesz go zdjąć.

Pierwszą premierą jaką zrobiliśmy była światowa premiera „Pokuty” w Wenecji i zakończyła się tym, że usiedliśmy przy basenie basen w hotelu bez butów — wciąż miała na sobie sukienkę i wszyscy szli spać i to było naprawdę? Ładny. Tak właśnie powinieneś się czuć, powinieneś to kochać tak bardzo, że sprawi to, że Twoja noc będzie lepsza, a nie sprawi, że poczujesz się jak ułomność.

Czy trudno było ją ubrać, gdy była w ciąży?

Dopiero co byłam w ciąży, więc w mojej głowie wciąż było świeżo i myślę, że szczególnie na czerwonym dywanie ciąża wygląda jak przeszkoda; ludzie nie wyglądają na komfortowych lub wolnych, a najmilszą rzeczą, gdy jesteś w ciąży, jest poczucie, że ubrania mogą pomóc Ci chcieć iść w świecie, chcesz dalej robić to, co robiłeś wcześniej i czuć się pięknie, z wdziękiem i silną, nie utknąć i ograniczony.

Nadal nosiła bardzo kobiece, modne sukienki. Czy wiele z nich było na zamówienie?

Dużo razy – była sukienka Orla i po prostu przesuwaliśmy talię do góry. Ponieważ wiedziałem z własnego ciała, po prostu trochę podnosisz rzeczy, trochę wyjmujesz trochę, a i tak jest wiele ubrań, które i tak były w kolekcjach, które nie potrzebowały dużo ustalenie. To niewłaściwe uczucie, że musisz nosić dopasowane rzeczy, ponieważ tak nie jest. Jeśli coś jest płynne i luźne i uwielbia guzy, to sprawia, że ​​czujesz się bardziej komfortowo, pewniej i piękniej — po prostu naprawdę mi zaufała. Dużo z nich nawet nie robiliśmy przymiarek. Dosłownie szedłem „to jest sukienka”, a ona mówiła dobrze, a my sprawiliśmy, że to zadziałało. Jednak łatwo jest sprawić, by wyglądała świetnie, miło jest ją uszczęśliwić.

W międzyczasie pracujesz nad Fioletowy, który ma teraz około roku. Jaki jest Twój cel związany z magazynem i czym różni się od tego, z czym chciałeś/aś zrobić? Lula?

Tak, pracujemy nad naszym czwartym wydaniem. Znowu jest samoobsługowy, Lula to było dla mnie bardzo dużo… pracowałem w Moda i wyszedłem; to był początek mojej kariery i nie było niczego, czym byłabym tak podekscytowana robieniem tam, co wyglądało na powód, dla którego chciałabym być w modzie. Wyglądał na nadmiernie zseksualizowany, a kobiety były przedmiotami. Czułem się naprawdę zdezorientowany tym, nad czym tak ciężko pracowałem, aby być częścią w pewnym sensie. Więc pomyślałem, zróbmy coś własnego. Poprosiłem dwóch znajomych z Moda również zrobić to ze mną i zaczęliśmy tworzyć coś, co przypomniało nam, dlaczego w pierwszej kolejności uwielbiamy tworzyć ubrania. To był powrót do tej nostalgii i sposobu, w jaki będziesz się czuł ubieranie; to było wzmacniające w dziecinny, szeroko otwartymi oczami.

Potem zacząłem zmieniać swoje odczucia wobec świata i znów zacząłem czuć się zdezorientowany tym, jak przedstawiano kobiety, bardziej w sensie ciągłego widzenia jednego rodzaju kobiety; kremy do twarzy, które chcą, żebyś spojrzał wstecz, aby odtworzyć nastoletnie lata, a ja wcale się do tego nie odnoszą. Im jestem starszy, tym bardziej podekscytowany staję się starszy. To naprawdę trudne, gdy nie widzisz przykładów kobiet, które Cię inspirują, chyba że w prawdziwym świecie, nigdy w mediach, i zaczęło to być dość frustrujące. Osiągasz wiek, kiedy jesteś starszy niż modelki z modowego opowiadania, ale nagle możesz sobie pozwolić na ubrania i nie widzisz nikogo, kto sprawia, że ​​chcesz je nosić. To bardzo mylące, więc zaczęliśmy tworzyć miejsce, w którym feminizm i moda mogą współistnieć głośniej niż w Lulai stworzyć coś, co nas ekscytowało ubraniami, życiem i sobą nawzajem.