Overdressed auteur Elizabeth Cline vertelt ons waarom Michelle Obama (en alle anderen) moeten stoppen met winkelen bij Target en H&M

instagram viewer

Niemand houdt meer van een goede fashion deal dan wij. Ik bedoel, wie kan de sirene-oproep van een H&M-jurk van $ 20 weerstaan? Of trouwens de zomeruitverkoop bij Zara? Maar hoewel fast fashion geweldig lijkt (trends vlak naast de catwalk en dat allemaal voor de prijs van het avondeten), is het zou ernstige kosten met zich mee kunnen brengen voor onze planeet, onze cultuur en uiteindelijk onszelf, als Elizabeth L. Cline waarschuwt in haar nieuwe boek Overdressed: de schokkend hoge kosten van goedkope mode (Portfolio/Pinguïn, $25.95). Het boek is vergeleken met Fastfood Natie, maar voor goedkope rompertjes en jeggings.

Met het risico dat we onze favoriete in-a-bind fast fashion-ketens voorgoed uitschakelen (soms moet je gewoon zien hoe de worst wordt gemaakt), spraken we met Cline over waarom snelle mode zo giftig is, wat we moeten veranderen in de mode-industrie en hoe je helpen.

Dus wat is overdressed alles over? Het is een kijkje achter de schermen van de dalende kosten van kleding in de afgelopen decennia en hoe onze consumptie daardoor enorm is gestegen. Ik wilde me verdiepen in al deze echt grote veranderingen in de mode-industrie. Ik merkte in mijn eigen leven dat ik constant aan het shoppen was en heel goedkoop. En natuurlijk ben ik niet de enige. Ik bedoel, we hebben zelfs een First Lady die opschept over het dragen van Target.

En wat heb je gevonden? De hele mode-industrie voor de massamarkt draait echt om het constant uitzetten van trends in de hele wereld jaar, en iedereen in de branche concurreert om te proberen kleding zo goedkoop en zo snel te verkopen als mogelijk. Het begon als een niche-ding, met winkels als Forever21 en H&M, en dwong vervolgens elk bedrijf in de massamarkt om op deze manier te werken.

Hoe heeft dit de psyche van de gemiddelde consument beïnvloed? In een zeer korte tijd is kleding veranderd van iets waar we voor moeten sparen en iets dat mensen waardeerden en waar ze voor zorgden, tot iets dat een impulsaankoop is. Mensen kopen wegwerpkleding. Het is een grote verandering in ons denken. Tegenwoordig waarderen mensen trends boven kwaliteit en vakmanschap. Ik zou zeggen dat mijn generatie en degenen die jonger zijn dan ik, niet eens weten hoe een goed gemaakt kledingstuk eruitziet. Toen ik begon met het onderzoeken van dit boek, deed ik dat absoluut niet.

Hoe heb je jezelf getraind om echt goed gemaakte kleding van hoge kwaliteit te herkennen? Ik moest een garderobeadviseur inhuren om me over kwaliteit te leren. Ook veel tijd doorbrengen in kringloopwinkels en vintage stukken bekijken.

In je boek praat je over hoe de mode-industrie echt draait op het kopiëren van andermans ontwerpen. Op dit moment denk ik dat het heel moeilijk is om aan te geven waar nieuwe trends vandaan komen. Het probleem is dat daarom het modesysteem zo snel gaat. Omdat al deze informatie via internet wordt verspreid en bedrijven de trends kopiëren zodra ze naar buiten komen. Er komt een trend uit en die is binnen een paar maanden of zelfs een paar weken uitgeput. Wanneer je een bedrijf als Forever21 een ontwerper laat kopiëren, is dat zeker een bedreiging voor elke nichemarkt [inclusief gevestigde en onafhankelijke ontwerpers].

Er is wat gepraat over hoe de huidige modeshow-cyclus, waarbij ontwerpers zes maanden voordat de kleding daadwerkelijk in de winkels komt te zien zijn, niet in de pas loopt met de trends van tegenwoordig. Denk je dat de ontwerpers het showschema moeten wijzigen? Ja, ik denk dat baanontwerpers [dit probleem] moeten oplossen. Ik denk dat ze moeten uitzoeken hoe ze echt in het nieuwe systeem moeten werken, zodat ze niet constant worden opgepikt door Forever21 en H&M.

Naar wat voor toekomstige problemen kijken we als we kleding blijven kopen zoals we doen? Welnu, ik denk dat wat we nu al zien, is dat er leveringsproblemen zullen zijn omdat er maar zoveel katoen kan worden verbouwd. Er zijn maar zoveel schapen die geschoren kunnen worden. Als we op deze manier doorgaan, zal steeds meer van onze kleding gemaakt moeten worden van synthetisch materiaal. Het wordt allemaal polyester. Wat ik jammer vind. De meeste mensen willen geen plastic dragen, maar ze zijn zo geobsedeerd door het krijgen van een deal dat ze het toch zullen kopen.

Wat voor ruimte creëert dit voor onafhankelijke en vooral duurzame ontwerpers? Het probleem voor duurzame ontwerpers is dat we consumenten opnieuw moeten leren dat wat je echt krijgt waarvoor je betaalt. Consumenten zijn een jurk van $ 20 gaan zien als een eerlijke prijs, terwijl het eigenlijk niet verder van de waarheid kan zijn