Hoe Rachel Zoe een imperium opbouwt met vrouwelijke empowerment in gedachten

Welkom bij Carrièreweek! Hoewel we carrièregerichte inhoud altijd een prioriteit maken op Fashionista, dachten we dat de lente een goed moment zou zijn om je een extra portie tips en trucs te geven over hoe je het kunt maken in de mode-industrie.

In onze langlopende serie, "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode-industrie over hoe ze inbraken en succes hebben gevonden.

Rachel Zoe is een erg drukke vrouw met misschien niet veel balans tussen werk en privé. Als je naar haar hebt gekeken Bravo reality-tv-serie, "The Rachel Zoe Project"," weet je dit waarschijnlijk (en dat ze het schijnbaar niet anders zou hebben). Dit geldt natuurlijk niet alleen voor Rachel Zoe, maar ook voor veel vrouwen over de hele wereld. En naarmate Zoe haar imperium uitbreidt, dat veel verder is gegaan dan de styling van beroemdheden die haar naam erin heeft gestopt tabloids in de mid-aughts, haar doel is om die vrouwen te machtigen om te slagen en dit stijlvol te doen en vol vertrouwen.

Terwijl Zoe aan nieuwe projecten begint, van The Zoe Report tot Doos met stijl voor Dreamdry is het deze vrouwelijke empowerment-missie waarvan Zoe denkt dat het een rode draad is. Idealiter is het haar persoonlijke merk.

Dat merk is zeker geëvolueerd tijdens haar vrij openbare carrière: er waren haar goed gedocumenteerde dagen die rondliepen met klanten zoals Lindsay Lohan en Nicole Richie en haar jaren als de ster van een sappige reality-tv-show die alles documenteerde, van de groei van haar imperium tot het krijgen (en aankleden) van haar eerste kind, om ruzie met voormalige assistenten.

Niet langer op tv (voorlopig), Zoe is nog steeds een grote publieke figuur en hardwerkende zakenvrouw naast haar man en CEO van haar bedrijf, Rodger Berman. En hoewel haar leven relatief dramavrij lijkt, heeft ze die voormalige assistenten niet bepaald vergeven.

Ze nam wat tijd uit haar zeer drukke schema om te praten over hoe ze in de styling van beroemdheden kwam, waarom ze het niet meer doet, hoe roem had invloed op haar carrière, wat de toekomst biedt voor het Rachel Zoe-imperium en de "slechte ervaringen" waardoor ze veel minder vertrouwen had in mensen. Lees verder voor ons interview.

Wat was je eerste baan in de mode?

Mijn eerste en enige baan was eigenlijk als assistent bij een tijdschrift. Ik kreeg een baan als stylingassistente, niet wetende wat dat betekende. Ik studeerde af aan de George Washington University met een graad in de vrije kunsten en zo, maar ik studeerde psychologie en sociologie. En uiteindelijk kreeg ik deze baan als assistent en was zo geobsedeerd door mijn baan en ik verdiende helemaal geen geld.

En als ik zeg geen geld, is het alsof geen geld. En ik werkte eigenlijk elke minuut van de dag en werkte ongelooflijk hard gedurende die tweeënhalf jaar. Ik vertrok daar als senior moderedacteur en daarna ging ik freelance toen ik 25 jaar oud was.

En deed je op dat moment meer aan redactionele styling?

Ik deed een hoop redactiewerk. Eigenlijk fotograferen met enkele van de beste fotografen ter wereld, wat ongelooflijk spannend is, waar ik van hou. Maar vooral buiten het fotograferen van modellen en hoofdartikelen, fotografeerde ik veel muzikanten.

Dat was iedereen, van Britney Spears tot de Backstreet Boys, Enrique Iglesias, Jessica Simpson. Noem maar op. Dat was mijn leven. En ik reisde de hele wereld over en stylede elke seconde van elke minuut van elke dag. En zo heb ik 15 jaar onvermoeibaar gewerkt.

Hoe verliep de overgang naar het focussen op celebrity-styling?

Ik begon veel met acteurs te werken terwijl ik nog in New York woonde. En toen bleef mijn baan me naar LA brengen en werd ik helemaal verliefd op LA toen ik op een dag dacht: 'Ik ben ziek van het heen en weer en ik ben een beetje opgebrand uit New York, en ik wil gewoon een beetje beginnen over te gaan naar LA beetje. En wat er gebeurde was dat ik mijn eerste baan op de rode loper kreeg, ik denk 2003, 2004, met Jennifer Garner en ik vond het gewoon zo leuk. Ik hield zoveel van haar, ik hield zo veel van het proces dat ik al snel kort daarna begon te werken met Keira Knightley, Salma Hayek, Cameron Diaz en Kate Hudson.

Hoe kwam je in die tijd meestal in contact met nieuwe klanten?

Via mond-tot-mondreclame. Als ik dat deed en zo en de publicist vond het leuk of een andere acteur vond het leuk, dan zouden ze zeggen: "O, ik wil proberen met haar samen te werken." Het ging allemaal op verschillende manieren.

En had u op dat moment een bureau waarmee u samenwerkte?

Ik had agenten. Ik gebruikte ze niet veel omdat ze meer op managers leken.

Hoe zou u gewoonlijk assistenten inhuren? Waar heb je naar gezocht?

Ik zou zeggen, eerst en vooral vertrouwen. Want er is veel ruimte voor wantrouwen in deze branche.

Voor mensen die stelen of je cliënt proberen te stelen of geld of kleding proberen te stelen, moet je echt goede, eerlijke, hardwerkende mensen vinden die gewoon heel goed willen zijn in hun werk. Je moet ervoor zorgen dat er geen agenda is met de persoon die met je wil werken, want heel vaak krijg je in de styling of in de mode mensen die zeggen: "Ik hou van kleding; Ik hou van aankleden; Ik hou van winkelen', en dat zijn niet de mensen die je zoekt. Je wilt de mensen die zeggen: "Ik wil dit doen omdat ik van het proces hiervan hou. Ik wil een hele goede stylist worden. Ik wil leren." En gewoon mensen die goed zijn en een goede reputatie hebben. Controleer zeker achtergrondreferenties en dergelijke. Omdat ik veel slechte ervaringen heb gehad.

Zijn er mensen die u in het bijzonder wilt noemen? Een voorbeeld?

Nee. Maar er zijn er genoeg.

Op een gegeven moment werd je een beroemdheidsstylist die op zichzelf al een beroemdheid was. Hoe is dat vanuit uw perspectief gebeurd en hoe heeft het uw bedrijf beïnvloed?

Ik weet het niet. Bekend zijn, denk ik, dat is nooit het doel, toch? Het was in ieder geval niet voor mij. Het doel was gewoon om geweldig te zijn in wat ik deed en hoe hard ik ook moest werken om dat te bereiken, ik was enthousiast. Ik denk dat bekendheid bij het grote publiek eigenlijk het resultaat was van timing en de fascinatie van de media voor de ook tijd met het maken van de beelden van enkele van de mensen naar wie ze keken en die achter de scènes. Ik denk dat mensen zich begonnen af ​​te vragen wat het proces achter de schermen was. En daarom ben ik mijn tv-programma begonnen.

Hoe veranderde dat, op tv zijn, je leven op dat moment?

Ik denk dat het deuren opende in andere gebieden van mijn bedrijf. Ik denk dat toen ik mijn collectie in 2011 lanceerde, het hielp dat mensen tot op zekere hoogte wisten wie ik was, maar uiteindelijk wil je niet dat mensen je kleding kopen omdat ze weten wie je bent. Je wilt dat ze je kleding kopen omdat ze het product leuk vinden, dus dat is altijd de focus.

Nu heb je de kledinglijn en heb je andere projecten zoals The Zoe Report en Box of Style. Hoe bepaal je aan welk soort project je begint en wat voor soort filter laat je ze doorlopen om te beslissen of het past?

Er zijn zoveel dingen die ik nog moet doen die ik wil doen, waarvan ik nog niet eens het oppervlak heb bekrast. Voor mij om iets te doen, of het nu een eenmalige samenwerking is; of het nu gaat om een ​​langdurige samenwerking, waarbij ik me aansluit bij welk merk dan ook; of het nu een bekrachtiging is, een ambassadeur van iets zijn, iets ontwerpen, het moet goed voelen. Het moet biologisch zijn. Het moet trouw zijn aan wie ik ben en waar ik voor sta.

Welke is?

Alles wat ik doe en alles waar ik voor sta in mijn merk, binnen mijn merk, stelt vrouwen in staat een leven in stijl te leiden en hun leven meer glamoureus te leven. En proberen ze zich van binnen beter te laten voelen, omdat je er uiteindelijk beter uitziet aan de buitenkant, en dan door die paar minuten te nemen om jezelf er aan de buitenkant beter uit te laten zien, zal dit van invloed zijn op hoe je je aan de buitenkant voelt binnenkant. Het doet. Maar dat kan ik wel, dat zal ik blijven doen. Of dat nu is door uitbreiding naar huis, entertainment, schoonheid, reizen, levensstijl, wat dan ook.

Wat zijn enkele van de projecten die u specifiek in de toekomst wilt doen? Hoe ziet u uw rijk, als u het zo wilt noemen, evolueren?

Ik wil zeker in schoonheid, geur, cosmetica, nagels, dat soort dingen stappen, zeker, want er is zoveel te zeggen in die categorie. Ik wil zeker thuis doen. Alles van woonaccessoires tot woninginrichting - hoe je een tafel dekt - voor die vrouw die aan het multitasken is en een miljoen en een dingen de hele tijd doet. Het is mijn taak om hen te vertellen hoe ze het gemakkelijker, efficiënter en in stijl kunnen doen.

Zou je ooit nog een tv-show doen?

Ja, dat zou ik doen. Als het de juiste gelegenheid was, zou ik het doen.

Ik ga waarschijnlijk nog een boek schrijven. Ik zal brillen doen.

Als je terugkijkt op de Bravo-show, heb je dan het gevoel dat het over het algemeen een goede beslissing was? Heb je het gevoel dat er ooit een keerzijde aan zat?

Het nadeel was dat het alles opslokte. Het kostte veel, veel, veel werk om te fotograferen. Ik heb niet echt spijt. Ik denk dat het feit dat mensen het zo leuk vonden en het nog steeds terug willen...

Ik mis het echt!

Het mooiste moment voor mij in mijn carrière is dat Rodger en ik nog steeds constant horen van mensen die chemotherapie ondergaan, mensen die een heel moeilijke tijd in hun leven doormaken, mensen die net een baby hebben gekregen en proberen hun leven terug te krijgen samen. Als het hen inspireert of hen op een of andere manier escapisme biedt, dan is dat het beste dat ik ooit kan vragen.

Hoeveel styling doe je nu?

Bijna geen.

Is dat een bewuste keuze geweest?

Ja, zeker een bewuste keuze. Styling is iets dat ik bijna 20 jaar deed en eigenlijk elke minuut van de dag, inclusief weekends, vakanties en alles. En ik denk dat toen ik eenmaal mijn kinderen had en ik mijn andere bedrijven lanceerde - mijn mediabedrijf, The Zoe Report, Box of Style - en mijn collectie en al deze dingen lanceerde... Ik ben niet iemand die iets half kan doen. Ik kan het niet. Ik moet het 100 procent geven en ik kon het gewoon niet 100 procent geven. Het wil niet zeggen dat ik het niet zal doen. Ik ben een paar keer gevraagd om uit mijn ontslag te komen om een ​​aantal specifieke mensen te doen, en het wil niet zeggen dat ik dat niet zal doen, maar ik kan het niet doen op de manier waarop ik dat 20 jaar deed.

Welke tips of raad zou je iemand geven die misschien te veel moet jongleren?

Iets wat ik altijd zeg is, plan je leven niet te veel. Ik vind het echt gevaarlijk. Ik denk dat het erg schadelijk is om onrealistische doelen voor jezelf te stellen, of je nu iemand bent die dagelijkse, wekelijkse of jaarlijkse doelen stelt en zegt: "Op deze leeftijd ga ik dit bereiken. Tegen deze maand ga ik dit doen." Ik ben iemand die dat nog nooit heeft gedaan, omdat ik vind dat je op dat moment alleen maar klaar bent voor teleurstellingen. Of als je iemand bent die doelen voor jezelf moet stellen, maak dan realistische doelen om te bereiken.

Jouw LA catwalkshow vorig seizoen was leuk en leek erg persoonlijk voor jou. Kom je hier nog een keer showen?

Ik zou het zeker nog een keer doen. Ik denk dat het een geweldige beslissing was, en ik vond het geweldig.

Wat is volgens jou de grootste uitdaging die je tot nu toe in je carrière bent tegengekomen?

Ik zou zeggen dat de grootste uitdaging was toen ik moeder werd en probeerde erachter te komen hoe ik mijn hoofd weer volledig in het spel kon krijgen van wat ik aan het doen was en uitzoeken hoe ik zo goed kon worden als ik was. En proberen erachter te komen hoe ik 100 procent thuis en 100 procent op mijn werk kan zijn.

Er zijn vele malen geweest dat ik Rodger met een pruik als ik naar binnen wilde sturen en gewoon wilde zeggen: "Ga maar, ik ben zo moe."

Als je een workaholic-neiging had, heeft het hebben van kinderen daar verandering in gebracht?

Ik offerde echt mijn - niet dat ik het eerder had - maar de quote-unquote "me-time", persoonlijke tijd. Ik heb dat nooit echt gehad toen ik geen kinderen had. Maar als ik in het weekend niet werkte, zou ik tenminste dat weekend nemen en het huis niet verlaten, in een badjas zitten en gewoon niet weggaan. Maar als je kinderen hebt, zijn je weekenden eigenlijk net zo veel werk als de weekdagen of meer. Ik denk dat wat ik heb opgegeven een schijn van persoonlijke tijd is. En voordat ik kinderen kreeg, ging ik vijf, zes avonden per week uit - de hele tijd voor werkevenementen en dat soort dingen - en nu kies ik echt en kies ik zorgvuldig.

Wat is de belangrijkste les die je tot nu toe in je carrière hebt geleerd?

Vertrouw niet te veel op mensen. Niet in het bedrijfsleven. Omdat ik altijd iemand was die heel naïef was en heel erg vertrouwend. En ik dacht dat iedereen mijn vriend was. Naarmate je ouder wordt, realiseer je je dat dat gewoon niet waar is. Veel mensen hebben een agenda. En dat bedoel ik niet cynisch, want er zijn nog steeds veel geweldige mensen. Ik bedoel gewoon op je hoede.

Kun je uitleggen hoe je vrouwen sterker wilt maken en waarom dat in het algemeen belangrijk voor je is?

Ik denk dat dat letterlijk het enige is dat ik elke dag doe, is vrouwen onderwijzen en onderwijzen door waar we het over hebben in The Zoe Report, door hoe ik The Box of Style draag, door conferenties waar ik spreek. Alles wat ik doe, dat is de onderliggende boodschap.

Zou je zeggen dat dit de erfenis is die je wilt achterlaten?

Honderd procent. Mijn hele mantra is 'leven in stijl'. En dat hoe druk je het ook hebt in je leven, je het nog steeds in stijl kunt doen. Je hebt geen geld nodig; je hoeft niet beroemd te zijn; u hoeft geen toegang te hebben; je hoeft geen VIP te zijn.

Zie jij jezelf ook als mentor voor je medewerkers? Vanzelfsprekend heb je een aantal voormalige werknemers laten vertrekken en hun eigen ding doen. Denk je dat dat een weerspiegeling is van de voordelen van werken voor jou?

We hebben een aantal buitengewone mensen die nu met ons werken, die in het verleden met ons hebben gewerkt en die ongelooflijke dingen zijn gaan doen; of het nu was om met hun gezin te werken of door het land te verhuizen of om in een ander aspect van het bedrijf te werken, we blijven hen altijd steunen. Vaak kwamen ze terug en werkten ze met ons samen in een andere hoedanigheid. Sommigen, je moet ze gewoon hun vleugels laten spreiden en vliegen. Maar dan heb je [sommigen] die op de verkeerde manier vertrekken, op de slechtste manier. En ze gaan weg en blijven die [onbetrouwbare] persoon. Eens een bedrieger, altijd een bedrieger, toch?

Maar luister, als ik mensen kan begeleiden, vind ik dat geweldig - niets zou me gelukkiger maken.

Wat is volgens jou de grootste publieke misvatting over jou?

Ik weet het echt niet. Wat ik de hele tijd van mensen hoor, is dat ik een beetje dom en aardig ben, en ik denk dat mensen denken dat modemensen dat niet zijn. Ik neem mezelf helemaal niet serieus. Ik ben erg zelfspot. Ik lach graag veel. Ik hou ervan om plezier te hebben met mijn team. Ik behandel mijn team als familie. En ik heb echt het gevoel dat je met vriendelijkheid kunt leiden, maar toch autoriteit hebt. Ik neem mijn werk heel serieus, maar ik neem mezelf niet heel serieus.

Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.