Aymeline Valade buiten de Dior-show in Parijs. Foto: Antonio de Moraes Barros Filho/Getty
Modemaand boekensteunen, New York en Parijs, zijn elk een slog. New York, omdat het vol zit met te veel shows en te veel labels die beter geen duizenden dollars kunnen investeren in een presentatie waar niemand tijd voor heeft. Parijs, want het is het einde van de weg, en iedereen is moe, chagrijnig en staat te popelen om te klagen over het ongeorganiseerde systeem waarin we werken.
Maar Parijs is ook de meest magische modeweek. Als New York (meestal) over de commercial gaat, Londen over experimenteren, en Milaan over vakmanschap, Parijs gaat over al die dingen en meer. Het is waar alles eindigt, maar ook waar alles begint. De industrie verwacht veel van Parijs, maar heeft het dit seizoen ook opgeleverd? Laten we eens kijken naar:
Er was Mode met een hoofdletter F. Nicolas Ghesquière verheugd over Louis Vuitton, terwijl Phoebe Philo evenzeer werd aangetrokken als afstootte naar Celine. Miuccia Prada bracht magie terug naar
Miu Miu en Jonathan Anderson verblind door Loewe. Tegen het einde van de week was het gemakkelijk om je geïnspireerd te voelen.Er was spektakel. Karl Lagerfeld's Brasserie Chanel was charmant, maar Valentino's? Zoolander-cast stunt won de week in termen van het gebruik van iets anders dan kleding om de aandacht te trekken.
Er was beroemdheid.Kanye en Kim hebben gedomineerd, maar zelfs zonder hen was het sterrenquotiënt deze week hoog. Een beroemdheid op een modeshow is alleen opgewonden als ze heel speciaal of onverwacht is, zoals Michelle Williams bij Louis Vuitton of Miranda July bij Miu Miu. Geweldig krijgt.
Er was verlangen. Lemaire's kegel-hiel muilezels, Hermes's nerts sweatshirts, Loewe's wijde broek, Céline's jas met half opengeknoopte mouwen. Dit zijn de dingen die mensen gaan willen.
Er was rauwe emotie. Van John Galliano's kwetsbaar eerste prêt-à-portercollectie voor Maison Margiela voor Rei Kawabuko's tot nadenken stemmende, tranenopwekkende Comme des Garçons laat zien, er was iets echt deze keer op de baan.
Op basis van dat alles, is dit wat ik denk: het is gemakkelijk om te klagen over mode, maar het is ook gemakkelijk om erin te geloven. Want we zullen altijd Parijs hebben.
Foto op de voorpagina: Imaxtree