Het persbericht van Maria Cornejo voor haar lente-/zomercollectie 2011 leek ingewikkeld en zelfs overspannen. Cornejo zei dat ze "het idee van culturele verplaatsing had onderzocht" en de release noemde de "push-pull van een oculaire lens" en "een illusie van structuur met geplisseerde hoeken." Ik weet niet wat een "geplooide hoek" is of hoe kleding de "push-pull" kan weerspiegelen van de oculaire lens," maar ik weet wel dat toen de eigenlijke kleding van de catwalk kwam, ze allesbehalve ingewikkeld en overspannen. Ze waren eenvoudig en sierlijk en klassiek Cornejo.
Als ik me het meisje voorstel dat draagt Nul + Maria Cornejo, ze is iemand waar ik jaloers op ben. Ze is internationaal, waarschijnlijk in de kunstwereld, misschien een galeriehouder met galerieën in Barcelona en Londen, of een beeldhouwer die de helft van het jaar op een eiland in Griekenland en de andere helft in New York doorbrengt. Haar stijl is moeiteloos, maar weerspiegelt haar wereldsheid en creativiteit en waardering voor kunst. Misschien bedoelde Cornejo dat met het onderzoeken van 'culturele verplaatsing'. Haar ontwerpen van dit voorjaar leken inspiratie te putten van over de hele wereld - van op Afrika geïnspireerde prints tot eenvoudige silhouetten met strakke lijnen die aan een Aziatische doen denken stijlvol. Er waren zijden jumpsuits en broeken die taps toelopen bij de enkel, jassen en vesten die precies goed hingen. Maar gedrapeerde jurken zijn wat Maria Cornejo het beste doet, en de collectie van dit seizoen was daarop geen uitzondering. Sommige jurken hadden één schouder, sommige waren strapless, sommige waren in prints (de print van uitvergrote jute viel op), maar ze waren allemaal prachtig gedrapeerd - zachte punten rond de heupen, de gordijnen een keer naar beneden geplooid dij. Het was dus passend dat Cornejo haar show afsloot met een prachtige crèmekleurige jurk die op het lijnblad werd beschreven als 'dress in drape'.