Hoe deze 6 beauty-editors diversiteit naar kiosken brengen

Dat weten we al diversiteit op tijdschriftomslagen sterk verbeterd in 2016. De hoofdredacteuren bundelden hun krachten met hun creatieve en entertainmentregisseurs om niet-blanke coversterren aan te boren als het gezicht van geselecteerde problemen. Maar als er een team bij een publicatie is dat een bijzondere verantwoordelijkheid draagt ​​om verschillende representaties van vrouwen te laten zien - in Every. Enkel. Probleem. - het is de schoonheidsafdeling. Beauty-editors zijn verantwoordelijk voor het trekken van foundations die verkrijgbaar zijn in tinten voor alle huidtinten, haar oplossingen voor alle texturen en verhalen over identiteit van vrouwen die al zo lang ondergerepresenteerd.

De eerste stap naar diversificatie van beautycontent? Tikkende redacteuren met verschillende etnische achtergronden die elk merk een nieuw perspectief bieden. Deze experts bepalen welke gezichten, producten en verhalen zullen worden gepubliceerd, wat uiteindelijk de traditionele schoonheidsnormen herdefinieert en werkt aan een meer inclusief perspectief van de industrie. Hier delen zes gedrukte en digitale schoonheidsredacteuren hun persoonlijke ervaringen als minderheden in de tijdschriftenindustrie en bieden ze een glimp van hun onvermoeibare processen voor het creëren van allesomvattende inhoud. (Plus, de producten die ze voelen voldoen aan)

alle schoonheidsbehoeften van vrouwen.)

Brooke Shunatona, Senior Beauty Editor bij Cosmopolitan.com

Mijn vaders kant van de familie is Indiaans en een beetje Frans, en mijn moeders kant is voornamelijk Duits. Ik ben lid van de Muscogee Creek Nation (dat is mijn stam), en mijn achternaam betekent 'groot paard', wat mijn hele leven een van mijn bijnamen is geweest. Ik herinner me dat ik het gevoel had dat ik werd gebombardeerd met beelden van [vrouwen met] blond haar en grote, blauwe ogen die opgroeiden. De meeste van mijn beste vrienden, de meisjes in mijn buurt en zelfs mijn eigen moeder hadden blond haar, en ik vroeg me altijd af waarom ik dat niet deed.

Ik ben gemengd, dus ik zag in de meeste tijdschriften mensen die op mij leken: steil bruin haar, bruine ogen. De grootste worsteling was echter om te omarmen hoe klein mijn ogen en mijn oogleden zijn. Het is gebruikelijk dat indianen kleinere oogleden hebben, en tijdschriften leken nooit de meest nuttige tips te hebben voor ogen zoals de mijne. Ik wist niet hoe ik mijn oogvorm moest aanvullen met make-up en om die reden haatte ik mijn ogen het langst.

Het was een eenvoudig verhaal, maar schrijven over eyeliner trucs was een passieproject van mij. Ik pakte vrouwen uit het hele kantoor en demonstreerde verschillende tips voor het gebruik van eyeliner op verschillende oogkleuren en -vormen. Een van de vrienden van mijn vader, die ook indiaanse is, stak zijn hand uit om me te bedanken voor het toevoegen van tips voor kleinere oogleden, waar ik nog steeds om moest glimlachen. Schrijven over make-up kan in sommige opzichten triviaal lijken. Maar om het verschil te zien tussen hoe ik me als tiener voelde - opgroeien met een oogvorm die ik niet voelde, werd herkend in tijdschriften - naar wat ik voelde toen de vriend van mijn vader commentaar gaf op mijn artikel, herinnerde me aan het belang van wat ik doe. Die interactie met lezers is zo waardevol en het is iets waar we bij Cosmopolitan.com rekening mee houden bij elk verhaal waaraan we werken.

Ashley Weatherford, Associate Beauty Editor bij New York Magazine's De snede

Als u 'Shaker Heights, Ohio' googlet, vindt u een New York Times artikel over mijn geboorteplaats. Het beschrijft een gemeenschapsinspanning voor Shaker om een ​​diverse gemeenschap te worden. Dat was de cultuur waarin ik ben opgegroeid. Het was een bubbel, maar het was een geweldige bubbel en heeft me als volwassene geholpen om de verschillende wereldbeelden van mensen te begrijpen.

Op de universiteit wilde ik advocaat worden, maar ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot schoonheid. Toen ik afstudeerde, begon ik te studeren voor de LSATS en realiseerde ik me dat schoonheid mijn uitlaatklep was. Ik schreef er voor de lol over op een blog, wat me in mijn huidige carrière voortstuwde. Ik herinner me specifiek een advertentie met Jessica White, die nude lipsticks modelleerde voor Maybelline. Ik scheurde die advertentie uit het tijdschrift en bracht hem naar Target, zodat ik de exacte tint kon kopen die ze droeg. Die momenten waarop ik iemand zag die op mij leek, iets droeg dat ik zou kunnen proberen, waren... dus zeldzaam. In sommige opzichten voelde het als een traktatie, en ik wist dat het niet zo had moeten voelen. Het had niet zo mogen voelen als dit geweldige dessert.

Vroeger konden mensen wegkomen met bekrompen perspectieven, niet alleen als het over schoonheid ging, maar ook om te laten zien wat mooi was. Nu, grotendeels voor sociale media, is er een mate van verantwoordelijkheid om lezers een ervaring te bieden die voor iedereen plezierig is. Niemand wil iets lezen en denken: niets in dit verhaal heeft betrekking op mij.

In 2015 schreef ik een verhaal genaamd 'Het jaar waarin zwart haar overal was,' waar ik sprak over hoe zwart haar en al zijn verschillende texturen in zoveel verschillende media te zien waren. Het was allemaal over landingsbanen, het was op televisie, we zagen het in films. We zagen dat zwarte vrouwen verschillende texturen hebben die allemaal mooi zijn en het waard zijn om op de een of andere manier gefilmd of vastgelegd te worden.

Kathleen Hou, Senior Beauty Editor bij The Cut

Mijn ouders emigreerden na de middelbare school vanuit Taiwan naar Amerika. Ik ben geboren in New Jersey, maar de meeste van mijn familieleden wonen in Azië, dus ik bracht mijn zomers door in Taiwan en kwam terug naar New Jersey voor school. Ik had het gevoel dat ik een beetje kon proeven van hoe het was om in een ander land te wonen, aangezien ik daar zoveel tijd doorbracht toen ik jonger was.

Ik kan me niet herinneren dat er ooit verhalen waren over Aziatische schoonheid toen ik opgroeide. De eerste die ik me herinner was in Bobbi Brown's Tiener schoonheid. Het is een boek over hoe je je make-up moet doen als je een tiener bent. Het leuke is dat het verschillende hoofdstukken heeft voor verschillende etniciteiten. Ik herinner me dat ik zo blij was om Bobbi's tips voor Aziatische meisjes te zien. Ze sprak over dingen zoals wij die meer een gele huidskleur hebben. Ik wist het niet echt wat type huidskleur dat ik had, laat staan ​​hoe ik oogmake-up anders kon doen voor mijn ogen. Dat was de eerste keer dat ik iets qua schoonheid had dat sprak met mijn etniciteit.

Schoonheid is uniek omdat het een beetje antropologisch is. Het is niet alleen wat voor soort producten mensen gebruiken. Het gaat ook over zaken die politiek kunnen zijn. Als je naar de schoonheidssalon of drogist gaat en geen foundation in jouw kleur ziet, voel je je niet aangesproken. Bij The Cut, we denken altijd aan diversiteit, of we nu modellen kiezen voor shoots, of zelfs mensen die verhalen voor ons schrijven. We proberen ervoor te zorgen dat er over de hele linie verschillende stemmen zijn.

Ik denk dat de diversiteit in de branche verbazingwekkend ver is gekomen. Dit jaar was bijvoorbeeld een bijzonder positief jaar voor curve beauty. Dit schoonheidsportfolio we deden met vijf ronde modellen was een favoriet van mij, omdat het schoonheid in elke maat viert. Waarom zou een curvy model niet het gezicht van een beautymerk mogen zijn? De vrouwen zijn zelfverzekerd en goed thuis in het praten over lichaamsacceptatie; op de set was er een mooie kameraadschap tussen hen allemaal die ik niet vaak zie in de modellenwereld.

Megan O'Neill, Senior schoonheids- en fitnessredacteur bij Elle

Ik ben geboren en getogen in Manhattan aan de Upper West Side. Toen ik misschien zes tot negen jaar oud was, bracht ik mijn vrijdagavonden door in het gigantische Barnes & Noble op Broadway en in de 80-jarige straat waar ik een gigantische stapel tijdschriften aan het samenstellen was. Ik zou alles oppakken: Elle, Zeventien, VS [Wekelijks] — Playboy, zelfs als er al een probleem uit de beschermende plastic hoes was gescheurd om te voorkomen dat nieuwsgierige kinderen zoals ik er doorheen bladeren. Ik zou een afgelegen baars zoeken en een nest maken met mijn jas en urenlang lezen - of de foto's bekijken - totdat de winkel om middernacht sloot.

Mijn beide ouders komen uit Jamaica, dus mijn broer en ik zijn van de eerste generatie [Amerikanen]. Ik zag toen niets verkeerds, maar terugkijkend waren de meeste mensen [in tijdschriften] niet van kleur. Er zou een haargids in een tienertijdschrift staan ​​en nee, het model in de spread was hoogstwaarschijnlijk niet zwart met kroeshaar zoals het mijne. Ik volgde nog steeds en hield van wat ik doorbladerde, maar het zou zoveel aangrijpender zijn geraakt als de persoon soms op mij leek.

Ik vind het geweldig dat wij, als redacteuren, de macht hebben om dingen te helpen veranderen - en dat zijn we ook. Elle is onvermurwbaar over het vertegenwoordigen van een breed scala aan etniciteiten, wat geweldig en echt noodzakelijk is - vooral nu er zoveel schaamteloos racisme om ons heen wervelt. We zijn altijd op zoek naar vrouwen die slim en interessant zijn en geweldige dingen doen. En als dat een persoon van kleur is, dan zwelt mijn hart op. Het is belangrijk om een ​​zwarte vrouwelijke wetenschapper of een Spaanse visagist of een dermatoloog uit het Midden-Oosten te laten zien. Er is een perceptie dat die vrouwen niet bestaan, maar ze bestaan ​​wel. En dat kunnen we helpen bewijzen.

Simone Keukens, Associate Beauty Director bij Glamour

Mijn moeder is geadopteerd en heeft net als ik een bruine huid en donker krullend haar. Ras was geen groot onderwerp in ons huis, maar toen ik opgroeide in Oklahoma, herinner ik me dat ik me behoorlijk bewust was dat ik de enige niet-blanke was op verschillende plaatsen in de stad.

Op de middelbare school heb ik me geabonneerd op Mode, W en Gelukkig, en zou modellen uit die tijdschriften schetsen in mijn kunstlessen. Modellen zoals Liya Kebede en Alek Wek waren toen groot, maar als een gemengd ras meisje met natuurlijk krullend haar, zag ik mezelf nog steeds niet echt. Tegenwoordig werk ik er altijd aan om ervoor te zorgen dat de inhoud die ik maak, inclusief is en een afspiegeling is van de wereld waarin we leven. Ik heb een essay geschreven een paar jaar geleden over het altijd krijgen van de "What Are You?" vraag - een vraag die ik mijn hele leven heb gekregen, maar waar ik nooit een duidelijk antwoord op heb gehad. Ik heb zes maanden met familie gepraat, heel veel genealogisch onderzoek gedaan en een DNA-test laten doen, en ontdekte dat ik erover schreef: het zorgde ervoor dat ik mezelf ertoe aanzette om meer verhalen te pitchen die betrekking hadden op gebieden waar mensen zich misschien niet altijd op hun gemak voelen om te praten wat betreft. Ik hoorde veel feedback van lezers over dat stuk, maar het belangrijkste was dat het herkenbaar aanvoelde.

Er zijn tegenwoordig zeker meer kleurmodellen, wat geweldig aanvoelt, maar ik ben ook erg enthousiast over de verschuiving in schoonheid. We zijn net klaar met het werken aan dit gigantische beautyportfolio voor een aankomend nummer, en de mensen die we hebben gefotografeerd zijn zo'n diverse groep. Natuurlijk hebben we met ze gesproken over schoonheidsproducten en behandelingen waar ze dol op zijn, maar we hebben ook diep in hun schoonheidsfilosofieën gedoken. Het was een verfrissende ervaring om zoveel verschillende visies te horen. Daar willen we op blijven hameren Glamour: een variatie in perspectief als het om schoonheid gaat.

Sheryl George, schoonheidsredacteur bij In stijl

Bij In stijl, we hebben Indiase beroemdheden zoals Mindy Kaling, Priyanka Chopra, Deepika Padukone en Freida Pinto - mijn jongere zelf zou dolblij zijn geweest om deze dames in een tijdschrift te zien. (Ik ben geboren en getogen in Staten Island, New York, maar mijn ouders komen oorspronkelijk uit India.) Als tiener wendde ik me tot tijdschriften om erachter te komen hoe ik mijn haar en make-up moest doen, maar had moeite om meisjes te vinden die op mij leken op de pagina's terug dan. Ook al zag ik mezelf niet altijd in deze uitgaven, ik vond het leuk om door tijdschriften te bladeren voor inspiratie en kwam ik er uiteindelijk achter hoe ik mijn lange, fijne haar uit een artikel in een tiener kon blazen tijdschrift. Ik zie [schoonheidsinhoud in tijdschriften] niet als het vertellen van vrouwen om hun uiterlijk te veranderen; in plaats daarvan hoop ik ze te helpen eigenschappen te omarmen waar ze van houden.

Wanneer we aan onze schoonheidspagina's werken op In stijl, zorgt het team er altijd voor dat vrouwen van verschillende etniciteiten, haartexturen en leeftijden worden getoond. Dat nemen we heel serieus. Ons team is ook ongelooflijk divers, dus we kunnen echt een verscheidenheid aan producten testen en kijken of ze werken op al onze verschillende huidskleuren en haartypes. Ik werk vaak op onze "Matchmaker"-pagina, waar we contact opnemen met de visagist van een bekende beroemdheid om het exacte product te bevestigen dat ze in de afbeelding hebben gebruikt, of het nu blush, foundation of lippenstift is. [Door] huidtinten te tonen die variëren van porselein tot ebbenhout, hoop ik dat de pagina vrouwen in staat stelt hun perfecte match te vinden, IRL.

... En nu, hun beauty must-haves

Omdat dit allemaal beauty-editors zijn, vonden we het goed om ze ook te vragen naar hun favoriete baanbrekende beautyproducten. Klik door de galerij hieronder voor alle details..

Deze interviews zijn voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.

Let op: af en toe gebruiken we gelieerde links op onze site. Dit heeft geen enkele invloed op onze redactionele besluitvorming.

Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang elke dag het laatste nieuws uit de branche in uw inbox.