We maakten vandaag grapjes met enkele redacteuren dat we Viktor + Rolf moesten raken, gewoon om te zien wat de modellen vervolgens zouden moeten doen. Twee seizoenen geleden was het tango. Vorig seizoen was het balanceren van hun eigen licht- en geluidssystemen op hun hoofd. Maar dit seizoen was het de redactie die aan de bak moest. Er was regen voordat de show begon, wat betekende dat de Tuileries ook iets gemeen hadden met Glastonbury beaucoup de skinnyjeans. Het was modderig. Het was overal. Whoop! Daar is Grace Coddington, die door het grind ploetert. sop!! Daar is Bill Cunningham, wadend in plassen. Wens! Anna Piaggi en Hilary Alexander, die druppels van zich afschudden. Ondertussen zweefden Anja Rubik en Agyness gelukzalig over de catwalk in witte gelaagde jurken met zwarte kanten print en overal kleine viooltjes gestikt of dichtgeschroeid - de kragen, de zomen, de lijfjes. Dat nummer 'Close to You' uit de jaren 70 speelde boven ons hoofd - we zagen Derek Blasberg de woorden uitspreken met de
Russische Vogue team - en hoewel we heel, heel ver weg waren van de landingsbaan, was het de eerste keer dat we ons ooit verbonden voelden met Viktor & Rolf. Het meeste was mooi, als het niet aan de kant van gebak neigde, en het beste van alles was dat er geen modellen werden geschaad bij het maken van de collectie. Maar de chique zwarte schoenen van Julie Gilhart? Ze hebben misschien wat intensieve zorg nodig - ze wandelde dapper naar de tent alsof ze op safari was.