Gisteren op kantoor hadden we het over Doutzen Kroes, en waarom de meeste meisjes niet van haar houden zoals ze Coco, Gemma en Stam slikken. We besloten dat het te wijten was aan één vreemd feit: Doutzen stuurde haar eigen foto's naar het Nederlandse modellenbureau Paparazzi, terwijl de rest van de meisjes werden "ontdekt" tijdens concerten, of door hun vrienden. En om de een of andere reden stoort dit ons. Maar waarom? Niemand debatteert wanneer J. Lo zegt dat ze kan dansen of Alicia Keys zegt dat ze kan zingen. Maar meisjes mogen niet toegeven dat ze mooi zijn, tenzij ze het soort puber zijn dat lijdt Oprah - zeker niet als het volwassenen zijn wiens hele taak het is om mooi te zijn. Kijk maar naar de Mode verhaal dat we uit 1993 hebben opgegraven, waar alleen Naomi Campbell toegeeft dat haar lichaam perfect is, terwijl Cindy, Christy en Linda allemaal hun gebreken beargumenteren. In de mode-industrie is het natuurlijk belangrijk om te doen alsof je je eigen schoonheid niet kent, om het juiste niet-proberen-imago te creëren. Hoe vaak heeft een bio van een model/actrice iets gelezen als: "Haar moeder heeft in het geheim haar foto ingestuurd" [Mariacarla] of 'Ze ging mee naar de auditie van haar beste vriend, maar vertrok nadat ze de castingagenten had gewonnen' harten” [Gemma]? We vinden niet dat iedereen moet rondrennen om zijn vrienden eraan te herinneren hoe mooi ze zijn. Maar toch, is het niet vreemd dat zeggen dat je mooi bent een taboe is geworden?