Bob Mackie over 'The Cher Show'-kostuums en zijn samenwerking van meer dan 50 jaar met de superster

"Nou, we moeten de mensen geven wat ze verwachten te zien", zegt Hollywood-icoon Bob Mackie terwijl we kletsen op een bank in de gezellige groene kamer 92nd Street Y.

De legendarische kostuum- en modeontwerper maakte zich klaar om het podium te betreden (en een flinke hoeveelheid thee te morsen) tijdens een Q&A met New York fashion doyenne Varen Mallis als onderdeel van haar"Mode-iconen" serie. Mackie is net zo gevierd als de supersterren die hij verkleedde en kleedde in zijn legendarische carrière van meer dan 60 jaar: Judy Garland, Tina Turner, Liza Minelli, RuPaul, Elton John (zijn bedwelmde L.A. Dodgers-uniform leeft voort in de aankomende biopic "Rocketman" en Harry Styles op Halloween) en uiteraard, Cher.

De beroemde 50-jarige samenwerking van de ontwerper met Cher wordt momenteel tentoongesteld in de Broadway biopic musical, "

De Cher-show", waar de Mackie-fans in het publiek erg enthousiast over waren om meer over te horen (samen met de sappige terzijdes - en schaduw - die de oude Hollywood-insider graag in het gesprek gooide). Het spreekt voor zich dat zijn kostuums in "The Cher Show" ons geven wat we willen zien en meer.

Hoewel het koude seizoen 's avonds een sleutelrol speelde in het Neil Simon Theatre, waar de show zich opmaakte voor een ander optreden. "Iedereen wordt gek omdat ze nog geen understudy-kleren hebben", zegt Mackie met een glimlach en een schouderophalen. Blijkbaar hebben twee van de drie Chers op het podium afgebeeld in verschillende stadia van haar leven en carrière - Babe, Lady en Star, chronologisch - zich ziek gemeld. En als je bedenkt hoe de iconische, lichaamsvierende looks van de echte Cher tot op de millimeter op maat waren gemaakt, zou de avond een worsteling worden.

Maar Mackie zweette er niet van. Hij is tenslotte een pro, hij ontwerpt voor Cher sinds ze elkaar in 1967 ontmoetten toen ze een gastrol speelde in 'The Carol Burnett Show', waar hij destijds aan werkte. (Leuk weetje: hij bedacht het "Gone With the Wind"-gordijnparodie-ensemble, compleet met roede, dat momenteel tentoongesteld in het Smithsonian.) 

Sinds hun samenwerking begon, zijn Cher's kostuums en door paparazzi gefotografeerde rode loperjurken een integraal onderdeel geworden van de Cher merk. Lang voordat de "naakte jurk trend" nam de rode lopers van Hollywood over, Cher sierde een cover uit 1975 van " Tijd tijdschrift in een adembenemende, door Mackie ontworpen pure, sprankelende en gevederde jurk - die Stephanie J. Block verslijt als Star. (Nog een leuk weetje: Mackie was ook schetste het originele ontwerp voor Marilyn Monroe's proto-naakte jurk, door Jean Louis, die ze droeg om "Happy Birthday" te zingen voor J.F.K. in 1962.) 

Gekleed in Mackie's baanbrekende en headline-makende looks, maakte Cher een rode loper verschijning vóór het tijdperk van de oneindige Red Carpet, sociale media en TMZ. "Elke keer dat [Cher] een van die kledingstukken droeg, zou het de volgende dag in de krant staan ​​- in het hele land", zegt Mackie. "En jaren [na], als ze over rode loper praten, printten ze [een van haar looks] en ze zouden het haten of ervan houden of wat dan ook. Maar het was geen mode. Het was als, 'kijk naar mij!'"

Maar in een eerste hoofdbrekende beweging was de ontwerper oorspronkelijk niet aangemeld voor kostuumontwerp "The Cher Show", dat meer dan 680 kostuums bevat, waaronder de meest iconische die door Cher worden gedragen. "Ik dacht: 'Nou, als iemand anders het doet, word ik echt pissig omdat het er niet goed uitziet'", zegt hij over de oorspronkelijke keuze van een ontwerper van een stylist-slash-kostuum. "Ze zouden me sowieso niet aannemen. Ik ga, 'dat lijkt op de een of andere manier niet goed...'" Maar wat had Cher, die ook de show co-produceerde, erover te zeggen?

'Cher maakte een ophef', zegt hij met een glimlach.

Maar gezien de hoeveelheid kostuums van hoofd tot teen die Cher zelf tijdens haar carrière heeft gedragen, had het steronderwerp soms een geheugenverversing nodig tijdens het ontwerpproces. "'Ik droeg zoiets niet!'", zegt Mackie, die haar reactie nabootst toen ze een look zag die haar eigen 50-jarige carrière opnieuw bekijkt. "Ik zei: 'Maar jij? deed. Dit is een enorm theater en je ziet het op het podium. Toen je hem droeg, was het waarschijnlijk een close-upfoto voor een fanmagazine en je herinnert je [alleen de] piratenhoed.'"

Gelukkig heeft Mackie een scherp geheugen en houdt ze uitstekende records bij. Hij behield al zijn originele borduur- en kledingpatronen voor de iconische kostuums, van de theatrale borrels op "The Sonny & Cher Comedy Hour", inclusief een Catsuit met tijgerprint, compleet met kontvulling, en het eerder genoemde piratenensemble, tot de kralen, buik-ontblote showgirl-jurk (en hoofdtooi) die ze droeg steel de show bij de Oscars van 1986. Mackie bewaart de archieven van de resterende originele Cher-kostuums - waarvan hij er een paar heeft uitgeleend aan het aanstaande Metropolitan Institute of Art Costume Institute "Kamp: opmerkingen over mode" expositie.

"We hebben de exacte patronen van de originelen gebruikt", zegt hij, en hij bevestigt later aan Mallis dat alle kostuums in New York City zijn gemaakt. Zijn (en Cher's) oude kralenkunstenaar voltooide het handborduurwerk in Los Angeles. "Het is gewoon schandalig duur, het kostuumbudget," voegt hij eraan toe.

Broadway kostuumontwerp is in veel opzichten uniek, te beginnen met het vereisen van veelvouden voor avond- en matineevoorstellingen, plus een rotatie van artiesten en understudies. Kostuums namaken die oorspronkelijk op maat waren gemaakt binnen een millimeter van Cher's eeuwig indrukwekkende lichaamsbouw voor een andere reeks actrices, allemaal met hun eigen unieke lichaamsvormen, creëert een nieuwe laag van nauwgezetheid aangepast ontwerp. Maar Mackie blijft flexibel in het aanpassen van de kostuums terwijl de show loopt, vooral voor de hoofdrolspelers. Hij paste bijvoorbeeld de 'boksoutfit' aan voor Teal Wicks als Lady, de Cher uit de jaren 70.

"Het hoeft niet precies hetzelfde te zijn als de vorige. Dus we knippen hoog", zegt hij, terwijl hij naar zijn been gebaart. "En sneed het heel laag en ze keek verbazingwekkend."

De muzikale nummers, met 35 hitnummers gedurende zes decennia, vereisen ook uitzonderlijk snelle snelle veranderingen, maakte dat veel meer gecompliceerd door Mackie's kenmerkende superstrappy, zwaar, maar subtiel verfraaid, extreem body-con en buitengewoon uitgesneden kostuums. Mackie, die negen Emmy-overwinningen en drie Oscar-nominaties heeft ontvangen, kredieten die zijn ontworpen met snelle veranderingen in gedachten, uitzonderlijk sterke magneten - een Broadway-nietje - en een geweldig team van dressoirs.

"Het is alles gechoreografeerd met de dressoirs backstage. Boem, boem, boem, boem. Laat dat [stuk] vallen, stap erin. Trek het omhoog. Zip, zip, zip. Zet de hoofdtooi op en ze loopt naar buiten", legt hij ritmisch uit. 'In de tussentijd was je vergeten dat ze weg was.'

Ondanks de naadloze overgangen door meer dan 400 snelle veranderingen, wilden de machthebbers meer. "We gedachte we maakten ze heel snel, maar de regisseur [Jason Moore] bleef erop aandringen om ze sneller te maken - 'Je hebt maar zo veel seconden voor die ene. Ik wil dat het doorgaat, want het ding sterft als er geen Cher op het podium staat'", zegt hij. Maar dan is er nog de ironie van dit alles.

"Natuurlijk heeft het haar waarschijnlijk drie uur gekost om zich oorspronkelijk aan te kleden", voegt hij eraan toe. "Maar dat is een heel ander verhaal."

Voor de spectaculaire finale, met Cher's clubhit "Believe" uit 1999, moest Mackie een behoorlijk grote verandering doorvoeren om zowel snelle veranderingen mogelijk te maken als aan de visie van Moore te voldoen. "Die [kostuums] waren van het laatste moment. Die hebben we vlak voordat we openden in elkaar gezet", zegt hij, over het snel ontwerpen van nog spectaculairdere gevederde, lovertjes en uitgesneden looks. "Ik denk dat de regisseur al die witte outfits helemaal aan het einde tijdens de buiging zat was. [Hij zei]: 'Ik wil een krijger' godin.'"

"The Cher Show" beschrijft de opkomst en ondergang en opkomst van Cher's inspirerende veelzijdige carrière en de bekrachtigend verhaal van dat ze de controle over haar leven en verhaal nam - terwijl ze mode gebruikte als een hulpmiddel langs de manier. Het script staat vol met oneerbiedige regels over haar slimme kledingkeuzes, zoals "Ik ben van plan om niets te dragen en ze allemaal wakker te maken" en "Wat maakt het uit wat Standards & Practices te zeggen hebben?!" tijdens een kleedkamernummer dat de vroege jaren '70 uitbeeldt op "The Sonny & Cher Comedy" Uur."

"[De kostuums] werden onderdeel van de show zelf", zegt Mackie, die ontwierp voor de populaire serie en de latere "The Sonny & Cher Show", die liep van '76 tot '77. "Mensen keken om te zien wat ze ging dragen." En hij had echt te maken met de CBS-censuur. "Ze maakten zich druk over de navels. Er is niets onschuldiger dan een navel", zegt Mackie. "Ze maakten veel ophef over [de kostuums in het algemeen], maar het was vooral voor publiciteitsdoeleinden voor mensen om over in de krant te lezen: 'Oh, ze hebben problemen met Cher omdat ze blah blah blah draagt.'" 

De schrijvers hebben terecht Mackie's echte werk en ervaring in de show verwerkt. "Toen gebruikten ze een van mijn regels die ik zei over het zien van een 'underboob'", zegt hij lachend. "Ik zei: 'Als je haar op haar hoofd zou zetten, zou het gewoon een decolleté zijn!' en dat haalden ze gewoon uit een interview van mij. Ik zou geïrriteerd zijn geweest als ze sommige van mijn spullen niet hadden gebruikt." 

De schrijvers deden meer dan dat, want een toneelstuk over de carrière van Cher zou niet compleet zijn zonder Bob Mackie zelf. De ontwerper wordt in de show geportretteerd door Michael Baresse, maar dan met het Hollywood-effect: blonde pompadour en opgestoken kostuum. "Bob zei: 'Weet je, ik zou nooit iets dragen dat ik voor je maak'," vertelde Beresse aan de New York Times, over zijn jazzy fluwelen en python-print jasjes.

"Ik was niet van plan het precies zo te doen als ik me kleed", zegt Mackie, gekleed in zijn kenmerkende tweed blazer, marineblauw breisel en button-down overhemd. "Maar tegelijkertijd is het theatraal. Het is een toneelvoorstelling." 

Top en homepage foto: Joan Marcus/Met dank aan 'The Cher Show'

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.