Hoe Kirin Bhatty 'into' make-upkunstenaar viel en klanten als Tessa Thompson en Awkwafina landde

In onze langlopende serie "Hoe ik het maak", we praten met mensen die hun brood verdienen in de mode- en schoonheidsindustrie over hoe ze inbraken en succes vonden.

Een gesprek plannen met Kirin Bhatty tijdens de hoogte van Oscar-bait movie releases — en de aftrap van prijzen seizoen - was geen gemakkelijk proces. Toen de veelgevraagde make-upartiest van beroemdheden een moment vond om met Fashionista aan de telefoon te springen, was ze al sinds 4 uur op om zich voor te bereiden "Crazy Rich Aziaten" uitbreken Awkwafina in een getaande, bedauwde schoonheidslook om de nominaties van het Screen Actors Guild aan te kondigen.

Op een non-stop rol is de ongelooflijk warme en vriendelijke (vooral voor iemand die lijdt aan slaapgebrek) schoonheidsgoeroe ook net klaar Tessa Thompson's "Creed II" promotietour. Hoogtepunten waren onder meer een mod kattenoog zoek naar de première in New York en a fris, natuurlijk gezicht voor haar Wekelijks amusement coververhaal met Michael B. Jordanië. Ze creëerde ook Awkwafina's

glamour rode lippen moment voor een van de covers van "Entertainers of the Year" van het tijdschrift. Bhatty's selectie van inspirerende, krachtige cool-girl-klanten omvat ook: Freida Pinto, Jenny Slate en Zoë Kazan — deze laatste hield de kunstenaar bezig tijdens de "De ballade van Buster Scruggs" lanceren voor Netflix.

Net als veel van haar collega's viel Bhatty, geboren uit Pakistaanse immigranten van de eerste generatie, in de make-upkunst van beroemdheden. Nadat ze was afgestudeerd aan de University of California, Berkeley met een graad in het Engels, probeerde ze aanvankelijk schoonheids- of muziekjournalistiek na te streven. "Als kind van de jaren '90 en 2000 kijk je elke film met een sterke vrouwelijke hoofdrol en ze werkt in de reclame of bij een tijdschrift", zegt Bhatty.

Terug in Los Angeles, waar redactionele mogelijkheden schaars waren, belandde ze in de advertentieverkoop van tijdschriften, maar ze smachtte ernaar om zich bij de creatieve kant van de vloer aan te sluiten. "Maar ik wist niet hoe ik het voor elkaar moest krijgen", herinnert ze zich.

Toen gaf de Grote Recessie van 2008 Bhatty een duw - of liever gezegd een ontslag. Dus temped ze op verschillende gebieden en via een vriend kreeg ze een assistent-optreden met een industrie-icoon Lori Taylor Davis, Global Pro Lead Artist bij Smashbox Studio's. Daarna volgde 12 jaar assisteren, zich omhoog werken en haar eerste beroemdheidscliënt binnenhalen - waarschijnlijk Jessica Paré van "Gekke mannen" - en het creëren van langdurige relaties onderweg.

Bekend om haar frisse, luchtige schoonheids-esthetiek, haar warmte en haar vertrouwensvolle en altijd professionele klant-kunstenaar dynamiek, Bhatty is ook op zichzelf een inspiratiebron, die de weg vrijmaakt voor diversiteit, representatie en inclusie voor en achter de camera's. Vertegenwoordiging is eigenlijk een van haar favoriete gespreksonderwerpen, samen met haar strategie om zoveel A-lijstklanten aan te pakken tijdens het prijzenseizoen. Dit zijn de hoogtepunten van ons gesprek.

Hoe heeft training onder Lori Taylor Davis je geholpen om je weg te banen om een ​​make-upartiest voor beroemdheden te worden?

Ze nam me gewoon onder haar hoede en had zoiets van, 'zo werkt het; laten we eens kijken hoe het met je gaat.' Ik had mijn eerste dag op de set en ik wilde nooit ergens anders zijn. Ik was verslaafd. Ik vond er alles aan. Ik hield van de fotografen; Ik hield van de modellen; Ik hield van iedereen op de set; Ik hield van de moodboards. Ik wist niet echt dat ik dat talent had totdat iemand als Lori het in mij ontsloot.

Ik zou een dag van acht uur op kantoor zitten en me ellendig voelen en het gevoel hebben dat ik 24 uur werkte, maar dan zou ik een dag van 14 uur op de set doen - dagen en dagen achter elkaar - en het voelde als niets. Dat was het en ik ben toen een aantal jaren gaan assisteren, veel fouten gemaakt, daarvan geleerd, en zo betaal je je contributie. Lori heeft me daar veel over geleerd. Ik was op de set met haar om de schoonheidscampagnes te doen en ik propte de dozen vol met cadeaus voor andere make-upartiesten waarmee ik nu een selectie deel. Dus het is echt gaaf om de cirkel rond te maken.

Hoe heb je de technische aspecten van het vak geleerd?

Toen ik met Smashbox werkte, werkte ik aan echte vrouwen en echte gezichten - alle texturen, alle leeftijden. Dat was echt een grote passie van mij toen ik eraan kwam en het heeft me echt geholpen. Het is heel gemakkelijk om aan iemand te werken die voor zijn gezicht wordt betaald. Het is iets anders om echt te werken met iemand die een normale mooie vrouw is. Het is veel meer een uitdaging om iemand aan wie je werkt te empoweren door te verbeteren wat ze hebben en ze een goed gevoel te geven en je geeft ze je licht. Dat is ook het verschil tussen werken in het rijk van beroemdheden versus redactioneel. Want aan de kant van beroemdheden draait het allemaal om je relatie en samen verbinden en creëren.

Met make-up artistiek, of je nu naar school gaat of niet, je beste leraar gaat op de set komen, die ervaring opdoen, fotograferen, vreselijke testfotoshoots doen, keer op keer. Je groeit en je groeit mee met de mensen om je heen. Een goed advies dat ik kreeg toen ik assisteerde was: 'maak vrienden met de andere assistenten'. Modeshows zijn ook geweldige ervaringen omdat je leert snel te zijn.

Om het te maken, vooral in het rijk van beroemdheden, heb je een beetje drukte in je, want het is niet gemakkelijk om dit je enige baan te maken. Er zijn er zoveel van ons. De industrie is verzadigd. Het kwam eigenlijk gewoon door echt te slijpen en elke klus te klaren: altijd 'ja' zeggen, artiesten assisteren, van hen en hun wijsheid leren, zodat ik veel gezichten kon leren maken.

Hoe vond je je eerste grote doorbraak als visagist voor beroemdheden?

Toen ik probeerde uit te zoeken wat voor soort visagist ik wilde worden, probeerde ik alles: verzorging, bruiloften, redactie en reclame. Ik dacht dat ik misschien film of tv zou doen. [Ik wilde] mezelf niet beperken door een besluit te nemen zonder alles te proberen. Maar ik hunkerde naar verbinding en, vooral in de reclame, kreeg ik dat niet. Elke keer als ik iemand in mijn stoel had, een model of wat dan ook, wilde ik gewoon dat ze zich goed voelden als ze weggingen en ik wilde me ook goed voelen. Ik ontdekte dat de manier om dat te doen niet was om op de set te zijn en naar opnames te gaan, [maar het] is om bij iemand thuis te zijn en een deel van hun leven te zijn.

Dus ik verengde welke bureaus in Los Angeles verantwoordelijk waren voor het verbinden van mensen met beroemdheden [klanten]. Starworks was het bureau van mijn dromen en ze hebben me ondertekend.

Ik zou zeggen, voor veel gekleurde mensen, die kunstenaars zijn, worden we in een hokje gestopt. Sommigen van ons krijgen alleen de kans om te werken aan mensen die op ons lijken. Toen ik bij Starworks aankwam, waren ze zo open over wat ik kon doen. Ik wilde alle etniciteiten doen en het manifesteerde zich omdat ik een zeer diverse artiest ben. Ik mag met iedereen werken, wat erg cool is, en helaas meer aan de zeldzame kant. Het zou niet zo moeten zijn, maar het is wel zo.

Met welke uitdagingen heb je te maken gehad als een kunstenaar van kleur die je een weg omhoog baande in de industrie?

Als je aan het werk bent, is het zwaar. Ik neem mensen dat niet altijd kwalijk, omdat ik denk dat de meeste mensen gewoon hun best doen en niet beter weten. Maar vaak sta ik op een set waar ik de enige ben, van welke kleur dan ook. Het kan erg isolerend aanvoelen. Je draagt ​​in zekere zin ook zo'n enorme verantwoordelijkheid omdat je een goede vertegenwoordiging wilt zijn en dat zou niet zo moeten zijn.

De make-upwereld van beroemdheden is helemaal geen enorm diverse wereld. Als je naar de toplijst kijkt, is er echt niet veel diversiteit, maar het is zoveel beter dan het was en ik hoop dat het op een progressieve manier blijft groeien. Als een kunstenaar van kleur voelde het elk jaar een beetje beter en een beetje meer open en momenteel voelt het het beste dat het ooit heeft gevoeld - in die zin dat ik me niet alleen voel. Nu krijg ik de hele tijd berichten van verschillende artiesten die me willen helpen en ze hebben alle kleuren van de regenboog en daar hou ik van.

Kleurmodellen - en klanten in het algemeen - hebben vaak te maken met de frustratie om make-upartiesten tegen te komen die een beperkt productassortiment en/of niet de interesse en veronderstelde vaardigheden hebben om aan een breed scala aan producten te werken gezichten. Je doet het en je doet het zo goed. Waarom lijkt het zo moeilijk?

Ten eerste is het niet moeilijk. Het komt gewoon voort uit kennis en ervaring. Toen ik mijn mentor Lori assisteerde, wilde ze me heel graag leren hoe ik met iedereen kon werken. Omdat ze werkt bij iedereen. Bij Smashbox, toen ze schoonheidscampagnes opnamen, schoten ze elke etniciteit. Alle gebeurtenissen die ze hadden, elk type vrouw zou komen - jong, oud, elke etniciteit - en het was belangrijk voor mij om te leren omgaan met elke huidskleur, elke tint.

Als je jezelf een visagist gaat noemen, moet je een expert zijn in je vakgebied. En een expert zijn in jouw vakgebied betekent begrip alle Huidskleuren. Ik denk niet dat het zoiets zou moeten zijn als: 'Ik ben alleen gespecialiseerd in een lichte huid.' 'Ik ben gespecialiseerd in een donkere huid.' Nee het is huid. Als je ergens in gespecialiseerd bent - hardhandig, lichthandig, glowy skin, matte skin, meer redactionele looks met kleur - iedereen heeft een stijl en een esthetiek, en dat vind ik oké. Maar ik ben niet OK met een stijl gebaseerd op, je doet maar één race.

Ik krijg veel de vraag 'hoe werk je met Aziatische ogen?' of 'hoe werk je aan een bruine huid?' Ik ben net als, maak je een grapje mij? Dat is geen echte vraag, want ze zijn... ogen - wat betekent dat aan wie je ook werkt, je werkt met de vorm die je hebt. Als iemand een deksel met een kap of een monolid heeft, een diepliggend oog of wat dan ook. Als kunstenaar moet het alleen maar gaan over het verbeteren van die vorm en een expert zijn in je vakgebied betekent dat je dat aankunt.

Ook werk je met klanten die actief en uitgesproken zijn over inclusiviteit en representatie in de entertainmentindustrie, zoals Tessa Thompson en Awkwafina.

Ik werk ook met Freida Pinto. Het was zo'n droom om met haar samen te werken toen ik eindelijk de kans kreeg. Toen ze naar boven kwam, was ze echt de enige zichtbare vrouw [van Zuid-Aziatische afkomst in Hollywood], en dus was het spannend voor mij. Nu is het niet zo ongewoon en daar hou ik van.

Uw klanten zijn allemaal de ultieme 'Cool Girls'. Hoe is je rooster tot stand gekomen?

Nou, ik ontmoette Jenny tijdens een shoot en we hadden meteen een klik. Ik hield echt van haar geest en we konden het goed met elkaar vinden. Ik maak altijd grapjes, je zou al mijn klanten kunnen krijgen en ze in een kamer kunnen zetten en ze allemaal samen laten eten. Ik zou ze op hetzelfde feest willen hebben. Ik ben een gevoelig persoon, dus ik hou dat bij anderen en zoek dat bij anderen op. Naarmate je begint te groeien als artiest, vooral in de wereld van beroemdheden, word je uiteindelijk gekoppeld aan mensen die naar je sterke punten zingen.

Ook esthetisch houd ik van een 'less is more' benadering van de huid. Over het algemeen vind ik het leuk dat vrouwen eruitzien als de beste versie van zichzelf. Ik zal altijd verbeteren in plaats van recreëren.

Een van de mooiste complimenten die ik ooit op Instagram heb gekregen. Een jonge vrouw keek naar een foto van Awkwafina en stuurde me een bericht en zei: 'Bedankt dat je niet probeert haar ogen... wat ze niet zijn.' Voor mij betekende dat zoveel. Ik wil niemand herscheppen of vasthouden aan het idee dat haar ogen groter of breder moeten zijn of wat dan ook om belangrijk of mooi te zijn. Die vorm is verbluffend. Het is net zo prachtig als een rond, groot oog, of een groot oog of een diepliggend oog en het zou op dezelfde manier moeten worden gewaardeerd. Als ik met Aziatische vrouwen werk, is het belangrijk voor mij om dat in mijn werk uit te beelden.

Ook werk ik met Indiase, Pakistaanse en Zuid-Aziatische vrouwen, ik maak de huid nooit lichter en veel artiesten worden gevraagd om dat te doen. Ik eer die mooie bruine huid. Zoals je weet, is er in Azië een enorm colorismeprobleem. Ik kan dat niet onderschrijven omdat het dit idee van zelfhaat, zelfhaat, voortdrijft, en daarvoor ben ik hier niet.

Ik heb veel 'coole meiden' op mijn rooster omdat ze zichzelf willen voelen en zichzelf willen zijn en dat aan de wereld willen uitbeelden.

Hoe ga je al je klanten jongleren tijdens de rode loper en het prijzenseizoen, vooral omdat je minstens één genomineerde hebt, Awkwafina?

Ik zet me al schrap. Dat schema speelt nog steeds een rol, maar in de afgelopen jaren heb ik zeker drie mensen per dag gehad en het is vermoeiend. Een groot deel hiervan is de vriendelijkheid en bereidheid van uw klanten om u te helpen en flexibel te zijn. Iemand gaat vroeger of later. Het gebeurt niet altijd en dan moet je missen en het is verschrikkelijk, maar dat gebeurt wel.

Ook is er de rol van de assistenten. Want als je drie klanten hebt, betekent dat dat je de assistenten verlaat met de andere twee klanten die je hebt verlaten. Zij verzorgen de touch-ups. Ze zorgen ervoor dat als iemand een broodje eet, er nergens spinazie blijft zitten en lippenstift opnieuw wordt aangebracht. Als iemand even een dutje moet doen, wordt de concealer opnieuw aangebracht. Ze zijn in veel opzichten tovenaars achter de gordijnen. Soms zijn zij de laatste ogen die uw klant zien.

Als je een genomineerde hebt, is er extra druk omdat er een verkleedmoment is; er is een podiummoment; er is een tapijtmoment. Het is soms eng en je neemt de last van die acteur op je. Als uw cliënt gestrest is, moet u veel minder gestrest zijn. Je moet tegenwicht bieden. We oefenen altijd aromatherapie voordat we met make-up beginnen. Het laat iedereen in de kamer een pauze nemen en zichzelf centreren. Het klinkt new age, en dat is het ook, maar ik ben het ermee eens. Het laat ons met elkaar in contact komen.

Je bent nu non-stop bezig, maar hoe zie je jezelf groeien in je carrière? Wat volgt er voor jou?

Blijven werken met allerlei vrouwen die empowered zijn en zich mooi willen voelen. Aan het eind van de dag ben ik een visagist omdat ik het leuk vind om mensen een goed gevoel te geven. Een tijdje hadden we een golf in make-up die alles te maken had met zware dekking, maar we zien een terugkeer naar artisticiteit en huidverzorging, en ik ben verheugd om daar deel van uit te maken.

Voor een huisdierenproject ben ik een fervent sieradenliefhebber. Ik ben dol op sieraden. Ik verzamel het - het is mijn andere passie dan make-up. Als ik op een dag een weg naar die ruimte zou kunnen vinden, is het mijn droom van dromen. Het is ook iets dat heel diep geworteld is in de Pakistaanse cultuur. Dus ik zou graag een manier vinden om dat deel van mijn erfgoed op die manier te eren. Dat staat in het pensioenplan. Als ik een oude dame ben die ergens in de bergen woont, ga ik juwelen maken.

Volg Kirin Bhatty op Instagram @kirinstagram.

Dit interview is voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.

Homepage-foto: Emma McIntyre/Getty Images voor Turner

Mis nooit meer het laatste nieuws uit de mode-industrie. Meld u aan voor de dagelijkse nieuwsbrief van Fashionista.