Atmosfeer: In een voormalig bankgebouw aan het einde van de Rue Cambon creëerde Ulyana Sergeenko een replica van een trein -- misschien de Trans-Siberische Express -- compleet met ramen die oplichten en het passeren van het station nabootsen lichten. Voor haar vierde collectie liet Sergeenko veel van de overspannen kostuumachtige benadering van haar eerste paar uitstapjes achterwege, zoals de sprookjesjurken en uitgesneden klompen bij haar "Gone With the Wind"-themashow vorig jaar. De kleren: Sergeenko houdt van een verhalend thema, en deze keer reisde haar heldin per locomotief over de uitgestrekte vlaktes en bergketens van Rusland, die zich onderweg vermengen met edelen, kunstenaars en schurken, net zoals Anna van Tolstoj Karenina. De sfeer van de kleding veranderde naarmate ze verder op haar reis kwam - het begon met een spierwitte satijnen baljurk en stapte over op een strapless handgeschilderde jurk, gebaseerd op de traditionele mode van Khazakhstan, Turkemistan en Oezbekistan. Een Aziatisch model met een zwarte satijnen geborduurde smoking heeft mogelijk de uitgang van de trein uit Rusland gesignaleerd.
De afhaalmaaltijd: Hoewel er hier een verhaal was, oefende Sergeenko terughoudendheid uit over haar neiging om zich te laten meeslepen - een die vaak de kleding in de weg staat. Het was leuk om te zien dat ze zich meer concentreerde op wat er op de catwalk kwam, in plaats van op het verhaal erachter, en boeiende kledingstukken tevoorschijn haalde die potentiële klanten gemakkelijk konden verteren. In de toekomst is het van cruciaal belang dat ze dit evenwicht handhaaft, wat in zekere zin een is waarmee alle ontwerpers moeten worstelen. Want wat is mode zonder een soort van storytelling?