Kap van Air staat op het punt de wereld over te nemen, en als creatief directeur Shayne Oliver er iets over te zeggen heeft, kunt u zich maar beter schrap zetten voor een staatsgreep. De ontwerper heeft veranderd in iets van een schat dankzij de verhoogde straatcodes en de gedurfde grafische vormgeving van zijn kleding. En Oliver neemt het succes en de populariteit die zijn lijn heeft verzameld en brengt zijn visie naar de wereld. Hij toonde zijn collectie voor het voorjaar van 2015 in New York tijdens Fashion Week, en dan weer in Parijs – een presentatie in tegenstelling tot een catwalkshow. Wie had gedacht dat mode streetwear op deze manier zou hebben omarmd, dat een lijn waarvan de esthetiek geworteld is in de capuchon, überhaupt in Parijs te zien zou zijn? Het is echt geweldig om high fashion en straatcultuur op deze manier samen te zien komen.
Gisteravond vierde Hood by Air zijn succes in het Museum of Modern Art voor de Pop Rally-serie van het museum met een multimedia-installatie en performance. Het evenement met kaartjes bracht enkele muzen en medewerkers van de lijn samen, zoals muze Ian Isiah, die optrad in een go-go-kooi die in het midden van de lobby van het museum was opgesteld. Hij zong op de muziek, zwaaide met zijn lokken en zei: "Ik wil echt gaan, maar ik kan mijn haar niet verknoeien", een gevoel dat we allemaal op een of ander moment hebben gevoeld. Het publiek, een mix van mensen uit de mode-industrie, museumleden, Hood by Air-fanboys en gewoon je ronde van "rare kids” verspreidde zich over de hele MoMA-lobby, die ook was uitgerust met een podium, de DJ in het midden achter gaas.
De affaire was minder een presentatie en meer een feest - gratis alcohol vloeide rijkelijk en duurde bijna de hele nacht, tot grote vreugde van de feestgangers met kaartjes - geen slechte deal voor een toegangsprijs van $ 25. Trapmuziek pulseerde uit de luidsprekers en de mensen gingen naar beneden. Het was anders dan alles wat je zou verwachten te zien in het MoMA - meer als een Brooklyn magazijnfeest dan een MoMA-evenement. Scenester feestvierders begonnen een geïmproviseerde twerkcirkel, en een, eh, enthousiaste gast probeerde een moshpit op gang te krijgen. De geur van stompe rook zweefde door de lucht. Iemand heeft een fles gebroken. Het was een mengelmoes van cultuur, waarvan we denken dat dat waarschijnlijk is waar Oliver voor ging. “Dit is geen MoMA-feest. Dit is een Hood by Air-feestje', zegt een medewerker van het museum.
Mykki Blanco, een vriend van Hood by Air, leverde een levendig optreden, waarbij wij centraal stonden. En de rapper hield niets achter - hij klom op de spanten, stormde de menigte in en eiste dat we een cirkel om hem heen maakten om hem zijn ding te zien doen. De cirkel was verrassend beschaafd - er waren veel jonge kinderen in de menigte, van een paar hadden we het sluipende vermoeden dat ze ver onder de wettelijke minimumleeftijd voor alcoholconsumptie waren. Maar afgezien van een te dronken jongen die uiteindelijk twee flessen brak (niet cool, kerel, wie je ook bent), ging het voorbij zonder al te gek te worden. De kleding was zeker niet de focus van het evenement, hoewel er tegen het einde een soort presentatie was, toen HBA-geklede modellen het podium bestormden. Een kerel kwam naar beneden in witte losse kleding, zijn shirt pronkte met een lange, bruids-achtige sleep.
Na gisteravond kon Hood by Air's visie niet duidelijker zijn. Oliver lijkt zich heel goed bewust van de werelden waarin hij zich bevindt. Er is het hippe alternatief-capuchonpakket waarmee hij loopt en de mode-elite die hem heeft omarmd. Oliver bracht deze realiteit gisteravond tot leven, en het lijkt erop dat we zullen moeten wennen aan zijn visie – het is duidelijk een blijvertje.