Als Woody Allen, die typisch Amerikaanse auteur, succes kan vinden in Frankrijk, waarom dan niet Michael Bastian? De uitnodiging voor de show van de ontwerper in het voorjaar van 2014 was gegraveerd met de woorden "Franse mannen breken altijd je hart", en een zwoele foto van het been van een man, gebogen, gedeeltelijk gekleed in een korte broek - met een hand met een sigaret die op de knie. Het was een foto die gemaakt had kunnen zijn door Host P. Gastheer, met een verwijderde sexiness die werd ondermijnd en speelde met het moment dat Bastians eerste model op de catwalk verscheen.
En wat een landingsbaan was het - de balzaal van het Pierre Hotel; een pianist, de chanteuse Alice Smith die haar lied "Cabaret Prelude" koesterde voor een publiek met herenkleding grootste namen (zonder Hilfiger op de rol, Bastian en Billy Reid zijn echt de enige twee grote herenmodeshows die dit seizoen; niet dat jonge Turken als Patrick Ervell, Tim Coppens en N. Hoolywood zal hun deel van de zware industrie niet aantrekken). Ook deze dramatische setting werd ondermijnd door Bastians eerste look, waaronder jeans met ananasprint op canvas. Deze werden gevolgd door lichte shorts, ruim boven de knie gesneden (inclusief een schattig paar in basketbalstijl uit de jaren 70), zwierige strohoeden opzij en zijn herkenbare oxfords - sommige steken uit truien, andere losgeknoopt aan de borstbeen.
Als Bastian de wereld van humeurige existentialisten en tango's in Parijs betreedt, doet hij dat zeker met heel veel joie de vie, of misschien Amerikaanse uitbundigheid. Maar er is hier weerstand - Bastian is niet over de rand gegaan in het decoratieve of uitbundige gevoel van plezier dat zijn Brady-Bunch-in-Hawaii collectie uit 2012 gesampled in het verleden. De leuke, slimme collectie werd afgesloten met een smoking bovenop een zwarte chino: fris en serieus, maar nog steeds versierd met een print, en vervolgens teruggebracht naar formaliteit met een witte vlinderdas. Het sprak noch Riviera noch Edgartown exclusief aan, maar volgde zijn chino's met luipaardprint en... korte broek met cargozakken, er was weinig twijfel aan welke kant van de Atlantische Oceaan meneer Bastian nog steeds is? staan.
Foto's: Dan Lecca