De afgelopen weken hebben twee heel verschillende vrouwen gekletst over schoonheid. Allereerst Samantha Brick, de veelbesproken Dagelijkse mail schrijver die beweerde dat vrouwen haar haten omdat ze mooi is, veroorzaakte een online storm van verontwaardiging, beledigingen en beschuldigingen van misleiding. Toen vuurde Ashley Judd deze week een langdradig tirade af op de... Dagelijks Beest om kritiek en beschuldigingen aan te pakken die haar kant op werden gesmeten (ze is aangekomen! ze heeft werk gedaan!) vanwege een foto waarop haar gezicht er "gezwollen" uitzag.
Nadat Brick haar eerste opruiende artikel had geschreven, kreeg ze een volledige transcontinentale reactie - veel ervan concentreerde zich op haar kijkt en zegt dat ze helemaal niet aantrekkelijk was, of in ieder geval niet aantrekkelijk genoeg om de afgunst van iedereen op te wekken vrouwelijkheid. Samantha schreef een reactie de volgende dag uiting aan haar pijn en ongeloof over de hoeveelheid vitriool spuwde naar haar. En dit is waar Ashley en Samantha hetzelfde beginnen te zeggen. Neem deze citaten over hoe hun vrienden met hun individuele situaties omgingen:
Ashley Judd:
Een voorbeeld hiervan is dat dit gesprek aanvankelijk grotendeels door vrouwen werd afgekondigd; een triest en verontrustend feit. (Dat ze professionele vrienden van mij zijn en mijn karakter en waarden kennen, is een extra verraad.)
Samantha Baksteen:
De tranen vielen echt toen ik die sluwe en stiekeme opmerkingen tegenkwam van vrouwen die ik goed genoeg ken om vrienden te bellen die elkaar berichten over mij op Facebook. Vrouwen die ik emotioneel en financieel heb gesteund en die de eerste gelegenheid hebben aangegrepen om te verklaren dat het eraan zat te komen
Terwijl Samantha Brick de media-aandacht het hof maakte en Judd het slechts met tegenzin erkende, is dit wat ze in essentie zeggen: vrouwen kunnen echt waardeloos zijn tegen elkaar.
Ik wil een van de beste citaten uit Ashley's stuk aan mijn muur plakken:
Ik vraag vooral hoe we sterke allianties van vrouw tot vrouw kunnen gebruiken om het hoofd te bieden en te veranderen dat er hier als vrouwen niet te winnen is. Het maakt eigenlijk niet uit of we dat zijn natuurlijk ouder worden, of toevlucht nemen tot chirurgische hulp. We ervaren harde kritiek. De dialoog is zo geconstrueerd dat onze lichamen een bron van speculatie, spot en ongeldigheid zijn, alsof ze van anderen zijn - en in mijn geval van het echte publiek.
Samantha Brick is zich nu uitstekend bewust van het concept dat het publiek haar 'bezit'. De opmerkingen over het origineel Dagelijkse mail artikel gemaakt mij ineenkrimpen, en ik hou ook niet echt van Samantha en haar arrogantie. Hier is een voorbeeld:
Waar is deze zogenaamde mooie vrouw waar het artikel over gaat??? Het enige wat ik zie is een eenvoudig uitziende blondine met een groot voorhoofd. Ohhh ik snap het, dit is een GRAP! hahahahaha!
Maar waarom bekritiseren we haar voorhoofd in plaats van wat eronder zit?