Aritzia is een van de bekendste - en geliefde - dameswinkels in Canada. En hoewel het 30-jarige familiebedrijf nu 15 winkels in de VS heeft, moet de naam "Aritzia" in de Verenigde Staten -- zelfs voor iemand in de mode-industrie -- en, vaker wel dan niet, krijg je een blanco te zien staren.
"Toen ik probeerde te begrijpen wat de percepties van mensen over Aritzia in de VS waren, hadden mensen er ofwel nog nooit van gehoord, of het was hun best bewaarde geheim", zegt Oliver Walsh, die Londen verliet (en het roer van het productieve digitale bureau dat hij mede-oprichter, woensdag) om bijna precies een jaar geleden Aritzia's chief marketing officer in Vancouver te worden. "Mensen worstelen om het zo beknopt mogelijk te verwoorden. We hebben onze klant misschien niet zo proactief geïnformeerd over wat ons merk is; [in plaats daarvan] hebben we ze het laten ervaren en er verschillende dingen uit halen."
Voor Amerikanen kan Aritzia misschien het best worden omschreven als een meer fashion-forward
antropologie, met een heldere, ingetogen esthetiek die meer lijkt op Vince, Club Monaco en Ayro. Het begon als een enkele boetiek in Vancouver in 1984 en wil, net als Anthropologie, dat boetiekgevoel op elk van zijn locaties behouden. De prijspunten zijn vergelijkbaar met die vier Amerikaanse merken: katoenen en wollen truien lopen gemiddeld tussen $ 60 en $ 175, en a slimme wollen jas kost meestal rond de $ 350. Het meeste van wat je in de winkels van Aritzia zult vinden, zijn merken die het bedrijf zelf ontwerpt en produceert - er zijn er 14 private labels in totaal, elk met een eigen creatief directeur en ontwerpteams, waarvan de goederen exclusief worden verkocht bij Aritzia. De retailer voert ook een reeks merken van derden, waaronder Rag & Bone, Frame Denim, 3x1, Mackage en Alexander Wang om de mix af te ronden.Wat Aritzia niet is, is fast fashion. "Onze missie is om modemerken te bedenken, creëren, ontwikkelen en verkopen met een kwaliteit die niemand kan evenaren voor onze concurrerende prijs", zegt Walsh. "We willen niet concurreren met snelle mode... we concurreren op kwaliteit, niet op prijs." Kwaliteit, zegt hij, betekent niet alleen geweldig design en materialen; het gaat ook over hoe de kleding wordt gestyled en weergegeven, en het niveau van klantenservice dat wordt geboden in winkels en online. "Als ik de kans had om een advertentie te kopen" -- Aritzia adverteert niet in gedrukte vorm -- "of een betere klantervaring te introduceren via livechat of levering op dezelfde dag, dan weet ik wat ik zou kiezen. Geweldige klantenservice is je beste marketing", zegt Walsh.
Om de naamsbekendheid in de VS te vergroten, heeft Aritzia een klein PR-team in New York ingehuurd - een nieuwe stap voor het bedrijf, dat 'nooit echt aan PR heeft gedaan', zegt Walsh. Het team is gericht op het informeren van de Amerikaanse markt over Aritzia en zijn seizoenscollecties, en het op de markt brengen van Aritzia's goederen de ruggen van beroemdheden -- Jessica Alba, Taylor Swift en Jennifer Lopez hebben de afgelopen maanden allemaal een Aritzia-product gedragen.
Eén ding dat Aritzia niet zal promoten? Zijn Canadese erfgoed. "We willen niet bekend staan als een Canadees merk", zegt Walsh. "We zijn er erg trots op, maar we schreeuwen het niet uit. Een merk [kan] veel aandelen krijgen door te zeggen dat we in New York zijn, wat je niet krijgt als je zegt dat we uit Vancouver komen, ook al doen we mode veel beter dan sommige New Yorkse spelers."