Hoe ik winkel: Christine Chiu

We kopen allemaal kleding, maar geen twee mensen winkelen hetzelfde. Het kan een sociale ervaring zijn, en een zeer persoonlijke; soms kan het impulsief en onderhoudend zijn, dan weer doelgericht, een karwei. Waar Winkel jij? Wanneer winkel je? Hoe bepaal je wat je nodig hebt, hoeveel je uitgeeft en wat "jij" is? Dit zijn enkele van de vragen die we stellen aan prominenten in onze rubriek "Hoe ik winkel."

Je zou verbaasd zijn om dat te horen Christine Chiu — een van de sterren en producenten van Netflix's "Bling Empire," eigenaar van Beverly Hills Plastische Chirurgie, Inc. (samen met haar man, Dr. Gabriel Chiu), filantroop en bekende verzamelaar van haute couture - brengt haar dagen waarschijnlijk net zo gekleed door als jij.

"Je gaat dood - waar ik me het gelukkigst voel, is in het zweet", bekent ze me, via Zoom. "Ik haat het om dit te doen omdat ik het gevoel heb dat ik bubbels laat barsten voor de kijkers. Ja, ik heb een ongelooflijke collectie haute couture waarvan ik denk dat die heel persoonlijk is en die ik hopelijk ooit kan doorgeven aan een museum, maar ik vind het heerlijk om in het zweet te werken. En ik draag vooral graag mijn sweats - universiteitszweten, oude studentenclubsweats, Super Bowl-sweats." 

In zekere zin heeft dat bijgedragen aan het behoud van Chiu's anonimiteit in Los Angeles sinds de première van de show eerder dit jaar, zegt ze: "Vaak krijg ik de vraag: 'Oh mijn god, hoe is het leven na 'Bling'? Word je herkend?' En ik heb zoiets van: 'Nee, eigenlijk herkent niemand me ooit.' En ik denk dat het komt omdat ik altijd zweet en Uggs draag.'"

Dat wil niet zeggen dat Chiu geen fijnere stukken in haar geliefde sweatscollectie heeft: ze zal er wat zachte Brunello Cucinelli stukken en Loro Piana kasjmier, items die ze heeft verkregen door bezoeken aan de merken zelf die emotionele waarde hebben.

Persoonlijke connectie is iets dat Chiu's shopping drijft, of het nu gaat om loungewear voor thuis of voor couturejurken. Ze is geïnteresseerd in het verhaal achter een kledingstuk, in de beslissingen die zijn genomen bij het maken ervan, in waar ze was in haar leven op het moment dat ze het voor het eerst zag. Ze zal de ontwerpers ondersteunen die haar hebben gesteund en recentelijk is ze meer gaan investeren in degenen die de gemeenschap ondersteunen.

Chiu's waardering voor mode is alleen maar groter geworden naarmate ze meer is ingebed in de wereld van haute couture. "Je leert over de huizen, de mensen en de modewereld", zegt ze. "Ik ben echt verliefd geworden op de mensen die bij mode betrokken zijn."

Chiu sprak met Fashionista over hoe ze in de couturekringen terechtkwam, waarom je haar nooit zult zien op Rodeo Drive, hoe ze weg is over het bouwen van haar legendarische haute couture-collectie en welke rol we kunnen verwachten van mode in toekomstige seizoenen van 'Bling Empire'. Lezen Aan.

"Ik zou mijn stijl omschrijven als volledig spectrum. Ik hou ervan om verschillende facetten van wie ik ben te verkennen en uit te drukken door middel van kleding en accessoires en tastbare voorwerpen in het algemeen. Ik was altijd een nerd. Dat is iets dat mensen zich niet realiseren: ik ben opgegroeid als een supernerd. Van mijn ouders mocht ik geen Barbies hebben en ik mocht niet met mooie kleren spelen. Ik moest gewoon de hele tijd studeren. Toen ik eindelijk [die dingen] kon doen, was het als een explosie van al deze onderdrukte passies voor kleur en voor objecten en voor texturen. Dus ik zou mezelf als een mode-nerd beschouwen - duidelijk een mode-enthousiasteling.

"Ik ben erg gefascineerd door mode-educatie en geschiedenis. Wij zien mode als een kunstvorm of een artistieke expressie, een aanwijzing voor een tijd en een ruimte en een cultuur. Mode is voor mij ook een van de grootste verhalenvertellers, een van de oudste vormen van verhalen vertellen. Daarom vind ik het leuk om alle stijlen te verkennen, om meer te weten te komen over een cultuur of een ontwerper en zijn visie.

"Ik denk dat mode een gesprek opent. Ik mag alles wat ik draag gebruiken als gespreksstarter - misschien vinden we overeenkomsten met mensen of misschien, in het geval van het drama met Anna in het tv-programma, modeconversatie [is] een vorm van twist.

"Wat betreft koopstijlen, want ik zie het als een kunstvorm en ik ben zo dankbaar en bevoorrecht dat ik de shows bijwonen, de ontwerpers ontmoeten, backstage gaan en naar hun storyboards kijken en hun visie... Ik bedoel, zelfs als je naar het haar en de make-up kijkt en het glamour-aspect ervan, krijg je echt een ander element van de visie van de ontwerper, waar hij inspiratie vandaan haalt of waar hij dat manifesteert visie. Fashion week gaat zo veel over de locaties en de integratie van de collectie met de plaats en tijd en mensen, maar ook daarna, op feesten en diners. Ik krijg deze intieme gesprekken met mensen die het weten en kies hun hersens; dan bezoek ik hun ateliers en bestel ik uit de collectie.

"Of het nu prêt-à-porter of couture is, ik bestel stukken die voor mij kunst zijn of die iets symboliseren dat ik misschien niet noodzakelijkerwijs precies op dat moment precies weten, maar ik weet gewoon dat mijn verzameling nodig heeft om dit verder uit te breiden verhaal. Mijn dagelijkse winkelstijl is niet erg functioneel omdat ik dingen koop om te verzamelen. Ik heb niet echt functionele kleding. Ik heb in de stad de reputatie een lukrake scrambler te zijn. Mijn kast staat vol met mooie stukken, maar als ik gewoon iets nodig heb om te dragen naar een etentje of een feest, stuur ik een massale SOS-tekst - ik heb eigenlijk ongeveer 95% van de boetieks op Rodeo Drive op mijn telefoon - zoals: 'Ik ga vanavond eten, stuur alsjeblieft wat je hebt.' Dan sturen alle winkels zendingen. En ik, op een zeer ongeorganiseerde manier, kies iets uit en zet het op.

"Helaas, waarschijnlijk tot teleurstelling van veel mensen, breng ik geen weekenden door met winkelen - ik ga niet graag naar de boetieks en kijk door rekken en rekken met kleding. Ik ben een nieuwe moeder, ik heb luiers om te verschonen en te poepen en een bedrijf te runnen. Op die manier ben ik een beetje vreemd als het op winkelen aankomt.

"Je zult me ​​trouwens nooit op Rodeo vinden. Het is een lopende grap wanneer er nieuwe verkopers in onze buurt zijn, ze zeggen: 'Ooh, we willen om Christine in de boetiek te krijgen.' En de doorgewinterde mensen zeggen: 'Veel geluk, dat zal nooit' gebeuren.' 

"Waar ik graag winkel, is [wanneer ik reis.] Ik reis graag zonder bagage, want als ik reis internationaal, ik ben op vakantie en ik doe graag dingen die ik leuk vind en om me in onder te dompelen cultuur. Ik word gedwongen, op een leuke manier en op een uitdagende manier, om eropuit te gaan en te winkelen in de lokale winkels en boetiekjes. Natuurlijk is er echt geen druk, want ik ben op vakantie, maar dat is mijn leukste manier van winkelen, het oppakken van deze echt unieke stukken. Ik mag met de winkeleigenaar praten en meer te weten komen over de geschiedenis ervan, en ik mag het samenstellen en mijn man om zijn mening vragen. Dat is waarschijnlijk de enige keer dat je me uren en uren in winkels zult vinden om te winkelen.

"[Voor prêt-à-porter] I love Saint Laurent. Er zijn spatten van Gucci dat ik aankan, hoewel het soms te veel is. Dioris geweldig. Bottega heeft nu even. ik ben geobsedeerd door LaQuan Smith - zo sexy, maar op zo'n scherpe manier gedaan. Ik hou van het creatieve gebruik van materialen en [hoe] het ervoor zorgt dat elke vrouw zich mooi en krachtig voelt. En natuurlijk vind ik het geweldig dat het een Afro-Amerikaanse ontwerper is. ik hou van Khaite, als een meer casual maar nog steeds erg chique [optie]. Ik zal altijd een speciale plek hebben voor Armani omdat meneer Armani en de familie Armani organiseerde mijn babyshower, dus ik probeer er altijd een stukje Armani in te verwerken. Ik ben een erg sentimentele fashionista, denk ik.

"Ik moet de modemensen om me heen erkennen toen ik een jaar of 25 of 26 was, toen ik prêt-à-porter kocht en ik denk dat ik gewoon te veel vragen heb gesteld. Ik wilde weten: 'En waar komt dit vandaan? Wat was de visie van de ontwerper op dit stuk? Waarom is deze collectie in deze richting gegaan?' Of het nu de boetiekmanagers waren of de PR-mensen, ze begonnen te beseffen: 'Dit meisje is echt geïntrigeerd. Ze wil meer weten.' Dus werd ik op 26-jarige leeftijd uitgenodigd voor Chanel Haute Couture, omdat ze die vragen voor mij op een tastbare manier wilden kunnen beantwoorden, zodat ik het kon zien en aanraken.

"Het was zo'n eyeopener, zo verheugend om het proces en de geschiedenis en het erfgoed van haute couture te leren kennen. Dan, door de jaren heen, om hun ateliers te kunnen bezoeken, om die relatie met je naaister op te bouwen — zij huilen als je hun stukken opdoet, want het is iets waar ze duizenden uren van hun leven aan hebben besteed samen. Elk huis doet de dingen anders: sommigen heb ik aangewezen naaisters die al meer dan tien jaar bij me zijn en dan anderen, ze breken het op waar één persoon dit deel van de jurk zal maken en de andere persoon zal dat deel maken, zodat wanneer je de hele jurk in elkaar zet, je een team van mensen hebt die ongelooflijk trots en dankbaar zijn voor de reis die we allemaal delen samen.

"Zelfs nu is het nog steeds erg privé en een zeer kleine kring van couture-kopers. Terug [toen ik begon], was het nog veel kleiner en scheef ouder, dus hier komt deze 26-jarige die al deze vragen stelt, die alles wil zien, aanraken, ruiken, voelen - gewoon heldere ogen. Ik denk dat dat enthousiasme door de huizen in brand vloog. Ze kennen elkaar allemaal, dus het woord verspreidde zich en ik begon uitnodigingen te krijgen voor andere shows. Ik begon meer te leren en meer vragen te stellen. Fast-forward naar nu, ik ben nog steeds erg opgewonden om mijn couture-collectie op te bouwen.

"Ik zie [couture] altijd als deze ultieme kunstuiting. Het is geweldig, te midden van fast fashion en de Topshops en de H&M's - die allemaal geweldig zijn, omdat Ik mix hier en daar een paar stukken met haute couture - [om] niet te vergeten waar de mode begon. Laten we de mensen niet vergeten die [dit doen] al generaties en generaties lang van deze doorgegeven ambacht en handel. Laten we ook de geschiedenis van de mode niet vergeten. Ik hou van de balans.

"Er is eigenlijk een Chanel Haute Couture stuk dat tot mijn favorieten behoort, zo niet mijn meest favoriet. Ten eerste was Chanel Haute Couture mijn allereerste haute couture-aankoop, dus dat zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben. Maar specifiek dat stuk heeft het team vier keer voor mij gemaakt, omdat ik rondes en rondes van IVF-behandelingen onderging en mijn gewicht op en neer schommelde als een achtbaan. Ze waren zo geduldig met mij. Dit is de grote dame van haute couture, en ze hielden in wezen mijn hand vast - op hun zeer Parijse manier - door [dat]. En het is natuurlijk erg duur, zowel qua tijd als qua materiaal. Helemaal aan het einde had ik een gelukkig resultaat omdat ik zwanger werd van Baby G. Dus dat stuk is voor mij zo speciaal omdat deze mensen die ik zo bewonder en respecteer, die met hun vakmanschap en het erfgoed van Chanel Haute Couture, aan mijn zijde stonden. Ik bedoel, ik zou kapot gaan in de fittingen, omdat het zo'n zware reis was. Het zijn zulke herinneringen, als ik ernaar kijk of als ik naar een ander stuk kijk en ik herinner me dat het de eerste modeshow van Baby G was met mama en hij was er zo mee bezig. Bij elk stuk horen verhalen.

"Iets wat ik me niet realiseerde [over haute couture] was dat er, net als in de kunstwereld, adviseurs en makelaars zijn. Ik strompelde erin en vond mijn eigen weg, maar later ontdekte ik dat die functie bestaat. Deze professionals begeleiden verzamelaars bij het maken van een vollere, meer impactvolle collectie, wat hun doel ook is, en helpen hen navigeren door de haute couture-wereld. Als je zes cijfers uitgeeft en echt een verzameling probeert op te bouwen, wil je geen verkeerd stuk kopen of een stuk dat niet zo indrukwekkend is. En soms is er inside-kennis over de beweging binnen de industrie van ontwerpers - zoals, misschien staat de ontwerper op het punt om... exit of misschien komt er iets aan het licht over een ontwerper en wil je misschien niet in dat stuk investeren nu.

"De eerste helft, zelfs de eerste tweederde van mij die couture verzamelde, deed ik het een beetje doelloos. Ik ben de laatste tijd strategischer geworden en ik heb nog een lange weg te gaan. Ik kreeg een heel beroemde fotograaf aan de telefoon die zei: 'Ik ga een prachtig koffietafelboek maken van je haute couture-collectie. Het zal zijn alsof je een erfenis bent, je naamgenoot.' En ik zei tegen hem: 'Ik ben nog steeds in de dertig. Ik ben van plan te verzamelen tot de dag dat ik sterf. Dus bel me een jaar voordat ik sterf.' Ik heb nog zo'n lange weg te gaan, en de geschiedenis en het leven van haute couture, het ontvouwt zich nog steeds. Daar wil ik onderweg stukjes van verzamelen. Ik ben nog niet klaar. Er is nog zoveel meer te verzamelen en er komt nog zoveel meer.

"Als mensen het diepe prijskaartje zien, is het gemakkelijk voor mensen die niet op de hoogte zijn om te denken dat [couture] een ijdelheidsstuk is, dat het een stuk is om rijkdom te laten zien, en dat is het niet. Ik denk dat ik haute couture heb gedragen naar de supermarkt, naar het park. Het is een persoonlijke relatie, een persoonlijke reis, een persoonlijke opleiding. Couture is een heel persoonlijk, bijzonder moment en beleving. En het gaat niet om het geld: waar je voor betaalt, is letterlijk de tijd die iemand nodig heeft die dit ambacht en vak heeft geleerd van haar moeder en haar grootmoeder en de generaties ervoor Dat; je betaalt voor de materialen die ze inkopen en gebruiken; je betaalt voor de meest ultieme, extreme, ongefilterde visie van een zeer getalenteerde ontwerper. Het prijskaartje is jouw hommage aan deze kunst. Ik breng de mode naar voren omdat ik er zo gepassioneerd over ben, en ik hoop dat mensen kunnen zien dat het meer is dan een stuk stof, het is meer dan een jurk. Er zit zoveel meer achter de blingbling.

"Op dit moment heb ik me wat minder gefocust op de stukken en meer op wat de huizen en de merken doen. Misschien dat wat ik van dit laatste seizoen ga verwerven, zal vertellen over een tijd waarin ik minder om dat stuk gaf en meer over de ontwerper erachter of meer over wat het huis als geheel aan het doen was en hoe ze hierin navigeerden pandemie. Ik bedoel, ik heb gekocht het gouden huis van Dior en ik ben niet van plan dat ooit te dragen, maar ik herinner me dat het huis van Dior aan Avenue Montaigne... een verbouwing ondergaan en het zou nooit meer hetzelfde zijn, dus ik wilde een stukje vasthouden Dat. Nu heb ik het huis van Dior in mijn kast.

"Tijdens de pandemie kon ik niet naar de shows of bestellen vanuit de ateliers. Dingen zijn absoluut veranderd en natuurlijk had ik, net als iedereen, veel extra tijd. Dus ik werd eigenlijk, denk ik graag, een veel verantwoordelijkere en gewetensvollere shopper, omdat ik de tijd hadden - en het was de juiste tijd in ons leven - om echt na te denken over waar ons geld is gaan. Voorafgaand aan de pandemie verzamelde ik kunst, maar tijdens de pandemie had ik het gevoel dat mijn passie een investering werd in onze gemeenschap, onze lokale, regionale, nationale en wereldwijde gemeenschap. En als ik mijn winkeldollar in de juiste bedrijven en op de juiste plaatsen stop, kan ik impact maken. Toen drong het echt tot me door dat we op een meer verantwoorde manier moeten winkelen, meer gericht en gefocust moeten zijn met ons consumentisme en onze winkeldollars. Dat zal ook helpen de richting te veranderen van deze bedrijven die zo'n grote schaal en platform hebben om goed te doen.

"Er waren veel grote bedrijven die echt opstonden en... gedoneerd naar de hulpdiensten in ziekenhuizen of omgebouwde fabrieken om persoonlijke beschermingsmiddelen te maken voor eerstelijnswerkers, maskers en ontsmettingsmiddel te maken. En dan was er natuurlijk de behandeling van hun eigen werknemers - er waren veel grote bedrijven die, ondanks hun eigen winstgevendheid, besloten om al hun werknemers in dienst te houden en verzorgd te houden tijdens de pandemie. Chanel, Valentino, Balmain, Burberry, Gucci, LVMH zijn zeer grote bedrijven die daar natuurlijk financieel toe in staat zijn, maar ze hadden ook achterover kunnen leunen. Ik kreeg meer respect voor hen. Dat is iets dat, als je een dollar te besteden hebt en je mag kiezen tussen een bedrijf dat niet veel doet of een bedrijf dat opkomt voor de gemeenschap voor zijn mensen, ik bedoel, je investeert je geld in de gemeenschap. Het is een goed idee.

"Voor de pandemie begon ik dit al losjes te doen, maar ik maakte het veel meer een gestolde gewoonte: om te vragen dat een percentage van mijn aankoop wordt gedoneerd aan een organisatie die we steunen of die de nodig hebben. Dus voor sommige items met een hoger ticket zou ik zeker een percentage van 10, 15 of wat het bedrijf ook kan terugvragen. Soms, als dingen in de uitverkoop zijn, vraag ik het bedrijf om het aan mij te verkopen voor de volle prijs en het verschil aan een goed doel te schenken. Ik probeer deze schaamteloze aanpak op te bouwen waarbij, als je mij als klant en als trouwe klant waardeert, ik met de vraag of u ook deze organisaties steunt die op dit moment in nood zijn of waar we stevig voor staan achter. En de organisaties die we over het algemeen ondersteunen, zitten in het voorschools onderwijs en, op dit moment, Stop AAPI-haat. Als we hier en daar allemaal een beetje zouden doen, zullen de gemeenschap en onze volgende generaties zeker een veel betere plek zijn.

"Ook tijdens de pandemie en Black Lives Matter Ik voelde de behoefte om talent te benadrukken dat anders gewoon niet de aandacht kreeg die ze verdienden. Ik deed mijn uiterste best, in alle aspecten van mijn leven, om Afro-Amerikaanse bedrijven, ontwerpers te ondersteunen en [koop] ​​elk divers boek dat er is voor Baby G, omdat ik denk dat vroeg onderwijs zo is belangrijk. En dan zijn we hier met de Stop AAPI Hate-beweging - dit is nog een keer voor ons consumenten om een ​​standpunt in te nemen en op onze eigen manier actie te ondernemen.

"Het meest opwindende onderdeel van het couture-aankoopproces zijn de fittingen. Het gaat het atelier in. Het is rondhangen met de ontwerper en zijn feedback hebben, hem de materialen op je lichaam laten aanraken en aanpassingen maken volgens zijn visie voor jou. Als je dat allemaal verwijdert, is het voor mij niet de volledige ervaring... Voor mij heb ik alle stukken die ik zou willen hebben geoormerkt. In het verleden was het erg competitief - ik heb zeker vriendschappen in gevaar gebracht en belangrijke stukken verloren omdat ik gewoon niet snel genoeg was, omdat ik besloot na een show te gaan lunchen in plaats van meteen naar de atelier. Maar dat had je de afgelopen twee seizoenen niet, wat voor mij zo fijn is omdat die competitiedrang de romantiek rond haute couture voor mij echt wegnam. Ik hield zoveel van de verkering van haute couture. Als je het atelier sms't, 'Dibs on Look 5', vermindert dat alles. De zilveren voering is dat, omdat er geen enorme urgentie is en veel mensen niet internationaal kunnen vliegen om te passen, we een stap terug kunnen doen en het echt laten absorberen, en dat waardeer ik echt. Zodra de grenzen open gaan en we mogen reizen, ga ik al mijn stukken passen. Ik heb veel stukken gekocht die internationaal nog steeds vastzitten.

"Ik heb zoveel [favoriete haute couture-looks.] We waren aanwezig het filmfestival van Cannes en het was gewoon een mooie tijd die mijn man en ik samen moesten doorbrengen. Het was echt romantisch. We keken 'Er was eens... in Hollywood.' We gingen naar die première, liepen naar dat tapijt - zoals een verhoogde date night op de rode loper in Cannes. En de film zelf was een interessant eerbetoon aan Hollywood in die periode. Ik herinner me dat ik die jurk met mijn man droeg en me ongelooflijk gezegend voelde. Als ik naar die jurk kijk, glimlach ik meteen.

"Natuurlijk, de meer controversiële op dit moment - waarvan ik mezelf voor de kop hou om het zelfs maar te noemen - maar ik heb prachtige stukken van Dolce Gabbana Alta Moda, en we hebben geweldige herinneringen aan hen gehad omdat ze haute couture doen op een manier die geen ander huis doet. We waren bijna vanaf het begin bij hen en woonden hun Alta Moda-weekends bij... Maar op dit moment, in het licht van de situatie die ze hebben met Aziaten en Aziatisch-Amerikanen, is het gewoon niet het juiste moment om ze te benadrukken. Het plaatst me in een zeer moeilijke plaats omdat ik dicht bij het team sta en ik niet helemaal zeker weet... Dit is iets dat ik echt moet uitwerken omdat ik mijn consumentisme in de goede richting wil gebruiken, maar ik moet het ook subtiel en politiek correct doen.

"Ik ben bezig met het uitbouwen van de nieuwe haute couture [kast] apart van de rest van de kleding, alleen omdat haute couture natuurlijk een speciale behandeling vereist - vochtigheid, verlichting, ruimte. En omdat ik zo'n nerd ben, bewaar ik graag de beschrijving en de programma's van die show bij de stukken. Ik heb elke uitnodiging; sommigen van hen hebben vlekken, die ik nog steeds liefheb en bewaar omdat het een teken van een goede nacht is. Ik hou ervan om de originele hangers te behouden. Elk huis heeft een andere manier van inpakken en dat wil ik allemaal bewaren, zelfs het vloeipapier en de speciale kledingtassen om mee te reizen. Anderen zullen een aangepaste schets van jou bevatten. Voor de meeste huizen is er een portfolio of een boekje met voorbeelden van verschillende stofkeuzes of verschillende verfraaiingskeuzes. Ik houd het allemaal bij elkaar in een eigen sectie.

"Ik hou van hoge sieraden om dezelfde reden waarom ik van haute couture hou: je duikt in de geschiedenis en de mensen erachter. Mijn man verzamelt om dezelfde reden hoge horloges, want hij is een supernerd en hij gaat echt naar binnen en doet mee aan de horlogemakerij.

"Iets dat op dit moment heel speciaal voor mij is: mijn moeder is vorig jaar overleden en toen ik opgroeide, is ze eigenlijk had een prachtige op maat gemaakte collectie en wat ik niet wist was dat ze door de jaren heen deze passie voor had paars. Ik denk dat ze in de loop van de decennia een ongelooflijke verzameling paarse accessoires had verzameld waar ik nooit van wist. Na haar overlijden werd het naar mij verzonden, en bij het openen van elke doos en het blootleggen van al deze stukken, brengt het duidelijk zoveel prachtige herinneringen naar boven. Ik ben heel dankbaar dat ik door mode en accessoires nu mijn moeder kan herinneren."

"Ik vind dat mode leuk moet zijn en dat er over gepraat moet worden. Ik hield niet van de manier waarop mode noodzakelijkerwijs werd ingekaderd in seizoen één [van 'Bling Empire'] omdat het niet mijn perspectief of ervaring weerspiegelt. Dus ik ben heel enthousiast in de volgende seizoenen om dat te kunnen ontrafelen. Het is echt een liefdesaffaire die ik heb met mode en het is een reis. Ik leer en ik groei door middel van mode, en er zijn zoveel lessen te leren door middel van mode."

Wil je als eerste het laatste nieuws uit de mode-industrie? Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.