Hoe modemerken een duurzamere end-to-end retaileconomie kunnen creëren

instagram viewer

Om te overleven in de huidige mode-industrie, moeten bedrijven transparantie bieden die verder gaat dan de oppervlakte.

Met het besef dat de shoppers van vandaag hun waarden letterlijk op hun schouders dragen, ging de mode-industrie in 2018 serieuzer over duurzaamheid. Van echt bont wordt een mode faux pas tot de opkomst van de luxe verhuur en wederverkoopmarkt, zijn we 2019 ingegaan met een markt die hongert naar het creëren van een milieubewuster modelandschap en uiteindelijk naar het ontwerpen van een duurzame end-to-end retaileconomie.

Volgens een nieuw rapport van Rank and Style, een analyseplatform dat datagestuurde inzichten gebruikt om onbevooroordeelde mode en schoonheid te beheren In de top tien van lijsten steeg het aantal Google-zoekopdrachten naar de term 'duurzame modemerken' van 2017 tot 2018 met 25 procent en sindsdien met 61 procent 2016. Beth Zerdecki, Chief Product and Marketing Officer bij Rank and Style, meldt dat er een omzetstijging van 450 procent was bij door duurzaamheid gedreven bedrijven, zoals

Everlane, Allbirds en Hervorming, van 2016 tot 2018; bovendien meldt Rank and Style dat redactionele vermeldingen van de term 'duurzame modemerken' in publicaties als Elle, Mode en Refinery29 zijn tussen 2017 en 2018 met 83 procent gestegen, een stijging van 267 procent ten opzichte van 2016.

McKinsey and Company's State of Fashion Report 2019, gemaakt in samenwerking met Bedrijf van de mode, citeert radicale transparantie als een van de top tien trends die de industrie het komende jaar vorm zullen geven. Maar met radicale transparantie komt ook de behoefte aan bedrijfsintegriteit en sociale verantwoordelijkheid. Om te overleven in de huidige mode-industrie, moeten bedrijven transparantie bieden die verder gaat dan de oppervlakte. Hier zijn een paar manieren waarop merken door dit nieuwe landschap kunnen navigeren.

Foto: Imaxtree

Consumentenvertrouwen opbouwen door radicale transparantie

Met 42 procent van de millennials en 37 procent van Generatie Z beweren dat ze willen weten wat er in hun producten zit voordat ze kopen, het vergroten van de transparantie van de toeleveringsketen is van vitaal belang voor merken om vertrouwen op te bouwen bij moderne, sociaal bewuste shoppers. Van AI naar blockchain, het vermogen voor merken om elke stap van de waardeketen te traceren - hoe grondstoffen worden verkregen tot hoe textiel is vervaardigd, verzonden en hergebruikt – zullen modebedrijven in staat stellen om duurzamere end-to-end retailmodellen te gebruiken.

Sourcemap, opgericht in 2008 als een onderzoeksproject van het MIT, is een gebruikersgericht softwareplatform waarmee merken hun volledige toeleveringsketens in kaart kunnen brengen; het bedrijf helpt 's werelds toonaangevende bedrijven om hun impact op het milieu en de mens te inventariseren. Volgens de oprichter en CEO van Sourcemap, Leonardo Bonanni, "behoren de toeleveringsketens van mode tot de meest complexe ter wereld omdat ze met elke seizoen, elke stijl." Hij zegt dat bedrijven al de wens hebben om transparanter te zijn over hun supply chain-praktijk, maar voegt eraan toe: "Ze hebben alleen de gereedschap."

Door middel van datamapping-technologieën zoals Sourcemap kunnen kledingbedrijven gemakkelijker fabrieken vinden die leveranciers gebruiken die pleiten voor hogere ethische en milieunormen en die gecertificeerd zijn als Eerlijke handel, biologisch, Better Cotton Initiative, OEKO-TEX, Responsible Down Standard, Responsible Wool Standard en meer. Het softwareplatform stelt merken ook in staat rekening te houden met meer 'moeilijk te meten sociale risico's', waaronder fabrieksveiligheidsvoorschriften en werknemers een leefbaar loon te bieden.

Bonanni gelooft dat, uiteindelijk, de traceerbaarheid van de toeleveringsketen merken in staat zal stellen om transparantie te omarmen. "Als verse producten tot op de boerderij te herleiden zijn, waarom dan niet in de mode?" hij zegt.

"De eerste stap [is] ervoor te zorgen dat fabrikanten en merken zich bewust zijn van en verantwoordelijk zijn voor de hele levenscyclus van producten", vervolgt Bonanni. "We hebben ontdekt dat zodra een merk verantwoordelijk is voor zijn toeleveringsketen, mensen beginnen te praten, ideeën beginnen te stromen en toeleveringsketens duurzamer worden. Het begint allemaal met de menselijke connectie - dat is wat we hier willen bereiken. Zodra transparantie business-as-usual is, zullen mensen innovatieve manieren vinden om beter samen te werken en duurzame goederen op de markt te brengen."

Hulpprogramma's voor supply chain- en sourcingbeheer spelen een belangrijke rol in de missie van deze grote bedrijven om het vertrouwen van de consument terug te winnen. De meeste mode-ondernemers en opkomende ontwerpers hebben echter waarschijnlijk niet het financiële of menselijke kapitaal dat nodig is om toegang te krijgen tot dit soort middelen om een ​​echt milieubewust merk op te bouwen. Shannon Lohr begreep deze witte ruimte in het moderetaillandschap en lanceerde in 2014 haar duurzame startup-accelerator Factory45 voor mode. Lohr legt uit hoe het gesprek over duurzaamheid is geëvolueerd sinds ze haar carrière in de mode-industrie begon.

"Toen ik in 2010 in deze branche begon te werken, waren er maar heel weinig consumenten die wisten wat de term 'duurzame mode' betekende", zegt Lohr. "Over het algemeen kostte het veel uitleg en educatie om de stereotiepe 'crunchy, granola, hennep'-aanname die ermee samenhangt, af te schrikken. Minder dan tien jaar later heeft de gemiddelde consument de term op zijn minst eerder gehoord, en terwijl ik dat doe geloof dat het nog steeds een nichemarkt is, er is meer bewustzijn over wat 'duurzame mode' allemaal is wat betreft."

De rol van kleine merken en duurzame mode

Volgens het rapport van McKinsey and Company met: Bedrijf van de mode, vindt 79 procent van de leidinggevenden in de mode-industrie zelfverstoring onder legacy-merken als een van de top vijf trends die de industrie dit jaar vormgeven. Gevestigde merken voelen steeds meer de druk om te innoveren, aangezien jongere consumenten aangetrokken worden tot kleinere, wendbare merken. Deze 'challenger'-merken, zoals ze in het rapport worden genoemd, veroveren razendsnel marktaandeel snelheid vanwege hun vermogen om hun waarden authentiek te communiceren en online met hen om te gaan gemeenschappen.

Met een verlangen naar constante nieuwheid en een verminderd gevoel van merkloyaliteit, zijn consumenten op zoek naar merken die: af te stemmen op hun waarden, en door af te zien van industrienormen, kunnen klanten op een meer menselijke manier contact maken met deze merken peil. Deze "explosie van klein" is van vitaal belang voor de groei en het behoud van de duurzame modebeweging.

"Ik geloof dat kleine, onafhankelijke merken die duurzaamheid als een inherent onderdeel van hun bodem waarderen lijn zetten gezamenlijk de grote merken onder druk om hun toeleveringsketens op te schonen," Lohr verklaart. "Ze kunnen misschien niet concurreren in verkoopcijfers, maar ze kunnen zeker hun stem toevoegen aan het modegesprek als geheel. Dankzij sociale media is het voor kleinere merken gemakkelijker dan ooit om hun op duurzaamheid gebaseerde marketingboodschappen naar potentiële klanten te sturen."

Met Factory45 streeft Lohr ernaar om mode-ondernemers te leren hoe ze duurzame supply chain-praktijken kunnen implementeren en hoe ze deze kennis kunnen uitbreiden naar hun klanten. Als het gaat om het creëren van een duurzamere moderetaileconomie, herinnert Lohr ons eraan dat we moeten onthouden dat we moeten streven naar 'vooruitgang, niet naar perfectie'.

"Zoals elk nieuw merk weet, kost het veel geduld en toewijding om consumenten voor te lichten over waarom hun producten kosten meer, waarom ze zich zorgen moeten maken over het vezelgehalte, waarom ze naar etiketten moeten kijken om te weten waar een product wordt gemaakt, enz., "ze voegt toe.

In zo'n drukke modemarkt zijn het de merken die integer leiden, consequent innoveren en het beste communiceren over hun ethische en milieubewuste waarden voor hun publiek die de witte ruis zullen doorbreken en vorm zullen geven aan de industriebrede duurzaamheid gesprek.

Foto: Imaxtree 

Milieu-impact en de deeleconomie

De sociale-mediagewoonten van consumenten, in combinatie met een verlangen naar positieve sociale impact, brengen ons in een koopparadox. Aan de ene kant wil niemand twee keer gefotografeerd worden en de vraag naar een steeds veranderende kast is nog nooit zo groot geweest. Aan de andere kant zijn consumenten meer dan ooit uitgesproken over de negatieve ecologische en ethische impact van de industrie.

Door te erkennen dat shoppers gemak nog steeds belangrijker vinden dan conservering, kunnen we meer praktische en economisch duurzame oplossingen creëren voor deze verbanddilemma's. Met de opkomst van de markt voor doorverkoop en verhuur van mode, zijn er tekenen dat 2019 een keerpunt markeert in de manier waarop we mode consumeren.

In het State of Fashion 2019-rapport schrijft Jennifer Hyman, CEO en oprichter van Huur de startbaan legt uit hoe in wezen de verhuur- en wederverkoop-winkelmodellen één op één zijn. Ze zegt dat "[r]ental gaat over de intentie van de klant achter het gebruik van het artikel." En dus wederverkoopbedrijven maken deel uit van "de grotere markt van verhuurbedrijven, want als je nu een handtas koopt met de bedoeling deze te verkopen Aan De Echte Echte en een deel van je uitgaven terugkrijgen, wat je effectief hebt gedaan, is die handtas voor zes maanden huren."

Via verhuurplatforms kunnen consumenten steeds veranderende kasten creëren en hun verlangens naar nieuwigheid, nieuwheid en bewust leven voeden. Maar het betreden van de circulaire economie is geen gemakkelijke prestatie. Hyman legt uit dat het hanteren van een efficiënt reverse logistics-model een enorme onderneming is. Met al deze technologische en kapitaalinvesteringen in gedachten, is het waarschijnlijk dat slechts een paar grote bedrijven zullen domineren deze gecentraliseerde mode-industrie voor verhuur, waardoor shoppers items in hun kast op een consistente basis kunnen ruilen voor minder dan $ 200 a maand.

Het is echter duidelijk dat een gedecentraliseerd, peer-to-peer bedrijfsmodel ook aan kracht wint in de deeleconomie van de sector. Twee marktspelers om in de gaten te houden zijn Village Luxe, een in NYC gevestigd luxe verhuurbedrijf dat alleen op uitnodiging kan worden uitgenodigd. en Designerex, een Australisch peer-to-peer leenplatform, dat in januari in de VS werd gelanceerd 2019.

Village Luxe streeft ernaar om de Airbnb van de mode-industrie. Eenmaal geaccepteerd, kunnen leden een kast maken waar andere gebruikers kunnen winkelen, zodat degenen in de gemeenschap via het platform luxe artikelen aan elkaar kunnen uitlenen. De groei van het bedrijf, dat in mei 2018 $ 2 miljoen dollar aan startkapitaal heeft veiliggesteld, toont aan dat consumenten steeds meer verlangen naar modeliefhebbers om de deeleconomie in eigen handen te nemen.

Ondertussen wil Designerex dit peer-leningmodel op zijn kop zetten door zowel alledaagse shoppers als modeondernemers toe te staan ​​designerjurken te huren en uit te lenen via het platform. Designerex mede-oprichter Kirsten Kore legt uit hoe het verhuurbedrijf klanten in staat stelt om aan hun verlangen te voldoen luxe goederen en krijg een high-end "quick fix" wanneer ze een nieuwe outfit nodig hebben voor een gelegenheid tegen een betaalbare prijs prijs. Designerex stelt shoppers in staat om luxe modeartikelen te zien als activa in plaats van als verspillende goederen.

Door herhaaldelijk items te huren, kunnen geldschieters een hoog rendement op hun initiële investeringen behalen en kunnen ze een rol spelen bij het vormgeven van de smaakvoorkeuren van de gemeenschap. In deze nieuwe mode-retaileconomie hechten shoppers meer waarde aan toegang dan aan eigendom. Hierdoor kunnen retailers en shoppers zich meer concentreren op het doel, de schoonheid en de levensduur van elk item. De filosofie van Village Luxe weerspiegelt deze stelling.

"Delen op peer-to-peer niveau en het huren van high fashion kan retailers helpen", zegt Shanin Molinaro, Chief Marketing Officer van Village Luxe. "We zouden nooit zeggen 'niet kopen', maar koop slimmer, beter. Koop stukken die je leuk vindt en die je bij veel kledingstukken bijblijven, of items die je kunt delen en aan vrienden of geliefden kunnen geven." 

Afgezien van hun ethische en ecologische voordelen, zijn luxe verhuurdiensten ook duurzamer vanuit kostenoogpunt. In plaats van een item te kopen, kopen leden van verhuurbedrijven een community in. De deeleconomie van mode stelt ons in staat om onze definitie van kosten per kledingstuk opnieuw uit te vinden en dieper in te gaan op het verhaal achter onze kleding: wie, wat, waar en hoe zijn ze gemaakt?

Zowel luxe als duurzame merken streven ernaar om producten te creëren die "het beste van het beste" zijn. Met een focus op de intrinsieke van een item schoonheid en langdurige emotionele waarde, deze new-wave modebedrijven delen een collectieve missie om een ​​duurzame luxe te creëren sector van de mode-industrie – waar de kwaliteit van de creatieve, ecologische en menselijke impact van een item gelijk zijn, primair belang.

Foto van de startpagina: Imaxtree 

Meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang elke dag het laatste nieuws uit de branche in uw inbox.