Het is moeilijk te geloven dat Kaelen Haworth, geboren in Toronto, haar eerste collectie presenteerde op de New York Fashion Week in 2010, slechts negen maanden na haar afstuderen aan Parsons. Toch bewees ze dat een sterke visie en verfijnde smaak het gebrek aan ervaring overtroeven (om eerlijk te zijn, stints bij Jenny Kayne en Stella McCartney betekenden dat ze niet helemaal groen was). De laatste paar seizoenen is haar visie van simpel-met-een-twist sterker geworden. Voor herfst '13 boden luxe stoffen zoals bedrukte organza, metallic jacquard en lasergesneden leer een verfijnde draai aan de jaren 90-grunge. "Het draait allemaal om uitzoeken hoe je iets kunt maken dat echt speciaal, mooi en interessant is, maar dat je letterlijk elke dag kunt dragen", mijmert ze. Amen.
De door muziek geobsedeerde Haworth (die geen onbekende is in dj'en en graag naar platen luistert met haar man) werkte onlangs samen met haar vriend Hannah Bronfman op een Coachella-geïnspireerde capsulecollectie. Het resulterende assortiment van verheven festivalartikelen zal voor iedereen een verademing zijn
wiens een beetje over bloemkronen en afsnijdingen. De mix van dijbeen grazende shorts, zijdeachtige longline blazers en luchtige leren jacks hebben allemaal de Kaelen touch en zie er net zo moeiteloos uit in Palm Springs als in de straten van New York - kijk maar eens naar Phil Oh's foto's van Hannah, dayum. (Het is allemaal beschikbaar voor voorverkoop op Kaelen's website.)We spraken met Haworth in haar zonnige Nolita-studio om te praten over hoe ze het heeft gemaakt in een nieuwe stad - en een slechte economie - en waarom we in de toekomst nog veel meer geweldige samenwerkingen van haar kunnen verwachten.
Was je in de mode toen je jonger was? Kaelen Haworth: Op de middelbare school was ik behoorlijk gevorderd voor Oakville [een buitenwijk van Toronto]. Ik was niet zozeer kleding aan het maken, maar aan het deconstrueren... scheuren, sterven, versnipperen. Ik weet niet wat mijn stijl was. Ik had die Aldo 10-inch platform-maanlaarzen, die behoorlijk gek waren. Ik heb geen mode gestudeerd voor undergrad; Ik heb Engelse literatuur gestudeerd aan Dalhousie in Halifax, Nova Scotia.
Zag je jezelf altijd al in New York? Ik kwam direct na mijn afstuderen naar New York, zodat ik naar Parsons kon. Iedereen zei dat ik van New York zou gaan houden vanwege de modescene en zo, maar ik vond het niet meteen geweldig. Het is moeilijk om van in een huis wonen naar een zes verdiepingen tellende trap te gaan zonder airconditioning! New York is in het begin niet erg vriendelijk. Dat was zeven jaar geleden, dus ik heb sindsdien zeker mijn weg gevonden.
Hoe was jouw ervaring bij Parsons? Ik heb fashion merchandising gestudeerd, maar ben uiteindelijk meer designlessen gaan volgen. Ik faalde bijna in merchandising-wiskunde, wat in feite niveau drie is. Dus schakelde ik over naar de creatieve kant en voelde me zoveel enthousiaster over wat ik aan het doen was. Ik dacht niet dat er een mogelijkheid was dat ik een carrière in de mode zou kunnen hebben totdat ik naar New York verhuisde, dus het was leuk om eindelijk die mogelijkheid te voelen. De Parsons-gemeenschap en leraren waren geweldig.
Je begon het label slechts een paar maanden na je afstuderen - hoe wist je dat je er klaar voor was? Het gebeurde echt snel. Omdat ik uit Canada kom, denk ik dat ik een soort timer had, [want als je eenmaal bent afgestudeerd, moet je werk vinden in om in het land te blijven.] Ik heb altijd geweten dat ik mijn eigen bedrijf wilde, maar nooit gedacht dat het zo zou zijn Jong. Ik studeerde af toen alles met de economie achteruit ging, dus ik kon niet echt voltijds werken - er waren geen kansen, zelfs geen slechte banen - dus ik hielp stijl en deed klusjes. Het werd een nu of nooit situatie, en ik besloot er gewoon voor te gaan. Het kwam erop neer of ik terug wilde naar Canada of in New York wilde blijven en het bedrijf wilde opstarten. Ik denk dat ik gewoon altijd wist dat ik hier wilde zijn.
Hoe zag die eerste collectie eruit? Klein, eigenlijk meer een capsule. Het was zeker minder draagbaar en meer conceptueel. Het ging eigenlijk best goed. Ik deed een kleine presentatie in een verlaten pakhuis, en daarna pakte Intermix een paar stukken op. Dat was echt goed voor mij, want Intermix investeert echt in hun labels, dus dat was nuttig en hielp me zeker een beetje gevalideerd te voelen.
Hoe is het label geëvolueerd sinds die begindagen? Het is als dag en nacht. Ik denk nog steeds aan veel van dezelfde dingen als toen ik begon, maar nu is het een veel groter geheel. In het begin was het zo, dit is leuk - ik wil mensen mijn spullen laten zien! Maar nu is het alsof ik een merk en een identiteit aan het creëren ben, en ik wil iets maken dat met mij meegroeit. De realiteit is dat als je jong bent en je een bedrijf start, je de ervaring niet opdoet van andere banen; het komt allemaal van jezelf. Het is moeilijk omdat je fouten maakt op eigen kosten, en er is geen vangnet. Het is intimiderend.
Dus wat waren enkele van die vroege uitdagingen? In het begin dacht ik niet zo veel na over de verkoop. Het is moeilijk om met een concept te beginnen en het helemaal door te voeren naar de persoon die het gaat kopen. Het is de creatieve kant balanceren met de praktische kant en denken, hoe vertaalt dit zich?
Wat waren enkele mijlpaalmomenten voor het label? Blake Lively droeg een jas aan Roddelster tijdens het hoogtepunt van die show, en dat was heel spannend. Het is verbazingwekkend hoeveel kracht beroemdheden hebben, mensen begonnen daarna meer aandacht te besteden. Solange droeg een broek op een festival in Londen. Mindy Kaling zag er onlangs prachtig uit in een van onze jurken. Mensen reageren gewoon echt op beroemdheden, het is gek! Maar gaaf.
Vertel ons over de capsulecollectie die je hebt gemaakt met je vriendin Hannah Bronfman - hoe is dat tot stand gekomen? Ik ken Hannah via haar vriend [Brendan Fallis] die ook Canadees is, maar we hebben elkaar hier ontmoet. Tijdens Fashion Week heb ik haar een beetje geholpen met het samenstellen van outfits voor haar. Een paar maanden geleden hadden we het over Coachella en hoe de streetstyle daar een beetje deprimerend is. Het zijn allemaal cutoffs en bloemkronen, wat schattig is en geschikt voor het festival, maar dat wilde ze niet echt dragen. We creëerden de capsule rond haar ideaal: Coachella-garderobe voor dag en nacht. Het resultaat is voor mij wat feller, wit, mint en knalroze. Het ging om een aanpak op maat, maar luchtiger maken met fabricage en combinaties. Alsof er een leren jack is met geperforeerde leren mouwen. De collectie voelt heel Hannah - Hannah in de woestijn! Het is schoon, modern, licht en jeugdig.
Heeft de ervaring ervoor gezorgd dat je in de toekomst weer wilt samenwerken? Ja zeker. Ik werk heel goed samen met andere mensen. Ik hou van samenwerken. Er zijn zoveel interessante mensen die ik ken, dus het is zo leuk om andere creatieve mensen te gebruiken om je eigen ideeën te koesteren en samen iets heel cools te bedenken.
Staat het openen van een eigen winkel op de agenda? Ja, ik denk dat dat heel logisch zou zijn. Het is een geweldige manier om contact te maken met de klanten, want ja, ik krijg verkooprapporten, maar ik hoor die feedback niet. Het zou echt gaaf zijn om een ruimte te hebben die mijn merkwereld is. Het is moeilijk om mensen het merk te laten zien zoals jij dat doet, dus om het vermogen en de ruimte te hebben om mensen jouw wereld binnen te laten lopen.