Eliza neemt afscheid van 'Fashionista'

Ik heb dit uitgesteld, maar uh, laten we sappig worden. Laten we het doen.

Na ruim twee jaar bij Fashionista, ik maak de sprong naar in de rekken, waar ik volgende week als senior reporter zal beginnen. Hoewel het technisch gezien niet mijn eerste baan na mijn studie was - ik heb stage gelopen en later freelance voor TechCrunch direct na mijn afstuderen - Fashionista was het eerste optreden waarbij ik een ziektekostenverzekering kreeg en waarvoor ik elke dag op kantoor moest verschijnen. Ik begon deze "fulltime" onderneming als redactieassistent en werkte me op tot associate editor en daarna senior editor. Ik ben ook begonnen als een langzame en onzekere schrijver, en nu stel ik verhalen uit tot 20 minuten voordat ze moeten beginnen en soms moet ik ze beheersen bij het antropomorfiseren, bijvoorbeeld, een paar sneakers. De evolutie kraakt voort.

Mijn anekdotes op een cocktailparty zijn zoveel beter geworden door de verhalen die ik hier heb geschreven. l

moet Bill Nye interviewen, en voor een korte seconde groeide mijn lezerspubliek tot bijna iedereen op mijn Facebook-tijdlijn. (Ik heb Facebook later verwijderd.) Met de begeleiding van Lauren heb ik geleerd hoe ik driemaandelijks over merken kan rapporteren financiële resultaten op een manier die niet alles was wah wah wah nummers nummers wah wah, en ik heb tijdens het proces geleerd dat ik het erg leuk vind om over de zakelijke kant van de branche te schrijven. l geprofileerde opkomende modellen.L ging naar Rusland voor de modeweek van Moskou! Chantal en ik creëerden een manische en moeizame kleine serie genaamd "Shop het uit", die probeerde belangrijke levensvragen te beantwoorden door te winkelen. We hebben er in totaal vier geschreven, wat eigenlijk best indrukwekkend is gezien het aantal uren marktonderzoek, soulsearching, fine-tuning en vervolgtherapie die elk nodig had. Meestal deden we "Shop It Out" voor ons, omdat het een kans was om giechelend te worden op kantoor en bizar maar gezaghebbend op internet. God, ik hou er echt van om betaald te worden om raar te zijn. Niet elke groep collega's zou me op dat front hebben aangemoedigd zoals deze vrouwen, en daarvoor is mijn Instagram-branding eeuwig dankbaar. Ik bedoel, ik ben. Ik meen het.

Mensen zijn altijd geschokt als ik het ze vertel Fashionista heeft slechts een zevenkoppige staf, waartegen ik zeg: JA, BITCH! Niet alleen zijn de vrouwen met wie ik werk monsterlijk hardwerkend en productief, maar ze zijn ook de beste groep die ik me had kunnen wensen. Weet je hoe je je voelt over je beste vrienden, hoe slim, empathisch en hilarisch je denkt dat ze zijn, en het is een schande dat de hele wereld er niets van weet? Dat is het. En wie heeft het geluk om zo, ondubbelzinnig, over zijn collega's te denken? Het is belachelijk.

Ik stop hier, want anders ga ik gewoon door over hoe graag ik praat over modellen uit de jaren 00 met Alyssa, of hoe Dhani is onopvallend de grappigste persoon die je ooit zult ontmoeten, omdat ze niet praat totdat ze echt iets heeft dat de moeite waard is om te zeggen, in tegenstelling tot de rest van ons luidruchtige mensen, of hoe ik er gewoon van hou om naar te kijken Chantal en Maura's gezichten op onze gedeelde werkplek. Ik zal de niet aflatende airconditioning niet missen die dit kantoorgebouw ons oplegt. Ik zal het kinderdagverblijf naast de deur niet missen. Maar al het andere, zo veel.