In deze ochtend WWD schrijver Jacob Bernstein stelt een interessante vraag of de intense wereldwijde blootstelling van mode een beetje van de mystiek wegneemt die het zo lang zo interessant maakte. Het is zeker een valide punt. Maar niet een waarvan ik denk dat ik aan de ene of de andere kant kan komen. Zeker, een deel van wat me in de wereld van mode en tijdschriften trok als een kind dat opgroeide in Indiana, was de schijnbare exclusiviteit van de club. Nou, dat samen met de mooie mensen die de prachtige kleren dragen op de prachtige foto's. Maar dit zijn andere tijden. Uiteraard (en gelukkig, gezien hoe ik mijn brood verdien) is er internet. Maar het artikel citeert ook reality-televisie (Project Runway, Het Rachel Zoe-project, ANTM), documentaires zoals Valentino: De laatste keizer en Het septembernummer, en zelfs de fotografie van Terry Richardson en Juergen Teller die de wereld een echt kijkje geven in onze kleine wereld. Kate Betts zei: "Mode was vroeger een veel kleiner en meer geïsoleerd bedrijf, daarna werd het meer een wereldwijd bedrijf en nu is het in veel opzichten een onderdeel van de entertainmentbusiness."
Dit is waar. En het heeft de bedrijven van vele, vele mensen goed gediend. Maar nogmaals, hoeveel kan de "buitenwereld" weten over de innerlijke werking van de industrie voordat het gewoon een saaie onderneming wordt? Hoeveel mysterie denk je dat we moeten vasthouden? Of is het beter om de Wizard gewoon te zien? Soms zou ik willen dat ik niet alle dingen wist die ik wist over hoe deze gekke mode- en tijdschriftenwereld werkte, en gewoon weer een bewonderaar met grote ogen kon zijn. Maar ik haat het ook om naïef te zijn, dus ik ben ook blij dat ik weet dat bijvoorbeeld beroemdheden betaald worden om op modeshows te zitten of dat de meeste modellen die "win" reality-shows werken echt nooit zo veel, en elk ander, meer kernachtig stukje kennis dat tussen die brede onderwerpen. Maar als marketeer Steve Stout vertelde WWDElke keer dat je een branche onthult en daarvoor media gebruikt, zeggen mensen: 'De magie is weg. Je hebt te veel laten zien. Maar niemand kan de code kraken waarom Karl Lagerfeld heeft gedaan wat hij heeft gedaan. Je kunt mensen laten zien waar ze de stoffen kunnen kopen, je kunt ze laten zien hoe ze moeten naaien, maar magie gebeurt alleen als er talent is. Tom Ford is magisch. Valentino is magisch. Karl Lagerfeld is magisch.” wat denken jullie? Wil je alles weten? En zelfs als jij, mode-geobsedeerd en vaak mensen uit de industrie, dat ook doen, zou de rest van de wereld dat ook moeten doen?